رییس بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی با انتقاد از محرمانه ماندن جزئیات مذاکرات هسته‌یی ابراز عقیده کرد: اینها مردم را نامحرم می‌دانند. این شیوه‌ای است که می‌خواهند مردم را در بی‌خبری نگه دارند.

به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام والمسلمین حمید روحانی در سخنانی با موضوع استکبارستیزی در پیش از خطبه‌های نماز جمعه امروز، با انتقاد شدید‌الحن از برخورد تیم مذاکره‌کننده ایران با 1+5 در محرمانه نگه داشتن محتوای مذاکرات گفت: در نوشته‌های منحوس و زهرآگینشان زمزمه می‌کنند که سیاست خارجی را باید از خیابان‌ها جمع کرد یعنی در حقیقت از دست مردم باید آن را بیرون آورد چون مردم اگر در جریان قرار گیرند، نمی‌گذارند در مذاکرات پشت پرده، بده و بستانی صورت گیرد؛ پس باید مردم را نامحرم دانست و از صحنه بیرون راند.

سخنران پیش از خطبه‌های نماز جمعه این هفته تهران در ادامه، به وقایع تاریخی 13 آبان اشاره کرد و گفت: روز 13 آبان بیانگر سه واقعه مهم و سرنوشت‌ساز است. در 13 آبان سال 43 امام خمینی (ره) در پی اعتراض به احیای رژیم کاپیتالاسیون و مصونیت‌بخشی به سرجوخه‌های اربده‌کش آمریکا از ایران تبعید شدند. در 13 آبان 1357 دانش‌آموزانی که به حمایت از امام برخاسته‌ بودند و برای سرنگونی نظام شاه مبارزه می‌کردند به خاک و خون کشیده شدند. در 13 آبان سال 58 نیز دانشجویان غیور و مسلمان پیرو خط امام لانه‌ جاسوسی آمریکا را تسخیر کرده و دست تبهکار آمریکا را برای همیشه از سرنوشت این کشور کوتاه کردند.

وی ادامه داد:‌ آن روز که امام(ره) سفارتخانه آمریکا در ایران را لانه جاسوسی نامید شاید کمتر کسی باور می‌کرد که پس از گذشت 34 سال همه دنیا و حتی کشورهای همراه و هم‌پیاله‌های شیطان بزرگ آمریکا اعتراف کنند که سفارتخانه‌های آمریکا در جهان لانه جاسوسی است. این بینش و تشخیص امام برگرفته از قرآن و مکتب انبیا بود. امام در مبارزاتشان همیشه راه پیامبران را دنبال می‌کردند و از مکتب پیامبران و فرامین الهی و احکام قرآنی الهام گرفته بودند؛ بنابراین در مبارزات ایشان می‌بینیم که امتیاز ویژه‌ای نسبت به سایر مبارزات داشتند و از آنجا که روش انبیا را در پیش گرفته بودند، همانند آنها در مقابل زورمداران، قدرت‌طلبان و بت‌پرستان می‌ایستادند و هرگز پروا نداشتند که آیا ما امروز قدرت مقابله با اینها را داریم یا نداریم.

روحانی افزود: امام روزی به جنگ شاه رفتند و علیه شاه مبارزه را آغاز کردند که نه تنها رجال سیاسی و مبارزان ایرانی جرأت انتقاد از شاه را به خود نمی‌دادند بلکه نام شاه را نیز جرأت نمی‌کردند بدون القاب کذایی هم‌چون اعلی حضرت، آریا مهر و این‌گونه الفاظ مبتذل به زبان بیاورند. در چنین شرایط خفقان باری امام به صحنه آمد و علیه شاه مبارزه را آغاز کرد و اعلام کرد که شاه دوستی یعنی غارت‌گری، آدم‌کشی و هتک اسلام و هدم آثار رسالت. در روز 13 خرداد 1342 در مدرسه فیضیه امام فریاد زد که “آقای شاه، ای بدبخت، ای بیچاره” و به این ترتیب بت‌شکنی کردند و بنا به گفته بسیاری از ناظران سیاسی و کارشناسان آن روز، شمارش معکوس برای سقوط شاه از همان روز آغاز شد که امام این بت‌شکنی را انجام دادند.

وی ادامه داد: بت‌شکنی دیگر امام علیه شیطان بزرگ بود. کسی در ایران جرأت نمی‌کرد علیه آمریکا اعلام نظر کند، مبارزه کند یا موضع‌گیری داشته باشد. حتی وقتی که آمریکای جنایتکار کاپیتالاسیون را بر ایران تحمیل و سرجوخه‌های آمریکایی را بر جان و مال و ناموس ملت مسلط کرد هیچ‌یک از این گروه‌های سیاسی و احزاب نفس نکشید. آنهایی که دم از ملیت و وطن‌پرستی می‌زدند جرأت نمی‌کردند سخن بگویند. حرفشان این بود که در کف شیر نر خونخواره‌ای، غیر از تسلیم و رضا، کو چاره‌ای؟ امام با همه قدرت در برابر این بت بزرگ ایستاد و بی‌اعتنا به این هشدارها در 4 آبان 43 طی سخنرانی تاریخی فریاد زدند که رییس‌جمهور آمریکا بداند که امروز منفورترین افراد بشر در بین ملت ماست و به این ترتیب بت‌شکنی کردند. ملت آگاه ایران وقتی این بت‌شکنی امام را دیدند در سروده‌های خود آوردند که جهان به چهار بت‌شکن بزرگ و مقدس افتخار می‌کند؛ ابراهیم خلیل‌الله، موسی کلیم‌الله، علی ولی‌الله و خمینی روح‌الله.

رییس بنیاد تاریخ پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی با بیان اینکه “این روش امام که از بت‌ها و قدرت‌ها نترسید و این‌گونه حماسه آفرید و به صحنه آمد، برگرفته از مکتب انبیا و قرآن بود”، یادآور شد: امام روش انبیا را به کار بست. وقتی که پیامبران مبعوث می‌شدند ابتدا به سراغ مردم می‌آ‌مدند و با مردم همراه بودند و مردم را محرم رازشان می‌دانستند. امام هم همین روش را در پیش گرفت. در آغاز نهضت سعی کرد تا مردم را به صحنه بیاورد و به ملت ایران آگاهی ببخشد. در 16 مهر 41 که روز آغاز نهضت امام بود، ایشان در بیت بنیانگذار حوزه علمیه قم با مراجعی که در آنجا بودند، دیدار و سه پیشنهاد ارائه داد یکی اینکه نامه‌هایی که مقامات روحانی به دولت، دربار و شخص شاه می‌نویسند و اعتراضاتی که دارند باید چاپ شده و در اختیار مردم قرار گیرد تا آنها در متن مسائلی که می‌گذرد، قرار گیرند دوم اینکه خطبا و وعاظ از منابر و مساجد به مردم آ‌گاهی ببخشند و به مردم توضیح بدهند که هدف رژیم شاه از نقشه‌ها و نیرنگ‌هایش چیست و بگویند آمریکایی‌ها به دنبال اسلام‌ستیزی هستند و می‌خواهند استقلال ایران را منکوب کنند و سوم از مراجع خواستند تا با مردم حرف بزنند. تا به آن روز سابقه نداشت که مرجع تقلیدی سخنرانی کند اما امام در همان روز و تا زمانی که چشم را از دنیا فرو بست از هر فرصتی استفاده کرده و به سخنرانی پرداختند و به مردم آگاهی دادند. این روش انبیا بود.

وی خاطرنشان کرد: آنچه امام(ره) می‌گفت و نظریه‌هایی که می‌داد و موضع‌گیری‌هایی که می‌کرد، همه برگرفته از قرآن بود. هرچه داشتند و هر سخنی که می‌گفتند از قرآن و اسلام بود. اگر دنبال استکبارستیزی بودند و اگر از حاکمان زور مدار و قلدار مآب نفرت داشتند و اگر از هرگونه نزدیک شدن به مذاکره با استکبار جهانی دوری می‌گزیدند، همه برگرفته از قرآن بود و با الهام از قرآن در مقابل همه سختی‌ها و رنج‌ها مقاومت می‌کردند و مردم را به پایداری دعوت می‌کردند. اصولا امام مفسر و مبین قرآن بود. روش امام بسیاری از آیات الهی را تفسیر کرد. تا روزی که امام انقلاب ایران را به پیروزی نرسانده بود، کم نبودند کسانی که نمی‌توانستند باور کنند چگونه حضرت موسی (ع) با عصای خود نظام فرعونی را سرنگون کرد. امام نشان داد که ملتی با دست خالی و با سلاح ایمان می‌تواند یک نظام 2500 ساله را سرنگون کند.

روحانی با اشاره به این سخن امام که “مرگ بر آمریکا، یک عبادت است” گفت: این سخن برگرفته از قرآن است. این صریح آیه قرآن است که می‌فرماید “کسی که مورد ظلم قرار می‌گیرد حق دارد صدا به ناسزا گویی بلند کند و اظهار نفرت کند”. گاهی سوال می‌شود که چه اصراری است شعار مرگ بر آمریکا ادامه یابد؟ این اساس مکتب تشیع است. لعن و نفرت و انزجار از دشمنان اسلام و ظلم ستمکاران از اساس مکتب تشیع است. در زیارت عاشورا نیز 100 بار یزد، شمر و مروان لعن می‌شوند. برائت از آنها وقتی معنا می‌یابد که شما از یزید زمان هم بتوانید ابراز تنفر کنید. امروز به همان نحوی که وظیفه هر مسلمان شیعه است که از قتله امام حسین (ع) و جنایتکاران آن عصر ابراز تبری کند باید از یزید زمان هم ابراز تبری کند.

سخنران پیش از خطبه‌های نماز جمعه این هفته تهران ادامه داد: امروز مرگ بر آمریکا به معنای “اللهم العن یزید” است، کسانی که امروز اصرار دارند این شعار گفته نشود، اگر در زمان امام حسین (ع) بودند و با یزید مواجه بودند یا به یزید می‌پیوستند یا از هرگونه تبری و نفرت از یزید جلوگیری می‌کردند و حاضر نبودند که ابراز نفرت کنند. چگونه کسی که از یزید و شمر ابراز تنفر می‌کند اما حاضر نباشد از یزید زمان ابراز تنفر کند. برائت از دشمنان اسلام و ستم‌کاران و کسانی که به مستضعفین و مسلمین ظلم می‌کنند، وظیفه پیروان مکتب تشیع است. کسانی که شعار مرگ بر آمریکا سر می‌دهند در حقیقت با جنایات آمریکا اعلام مخالفت می‌کنند. آمریکایی که این همه ظلم می‌کند و برای ضربه زدن به ایران و براندازی نظام بودجه تصویب می‌کند.

وی افزود: شعار مرگ بر آمریکا به ملت‌های آزادیخواه روحیه می‌دهد. ملت‌های مستضعفی که در جهان ایران را به عنوان ام‌القری پذیرفتند، چشم به راه ایران دارند. اگر این صدا خاموش شود دلسردی و یأس و ناامیدی در جهان و مستضعفان بوجود می‌آید. از این رو امروز شعار مرگ بر آمریکا وظیفه هر انسان مسلمانی است و همه باید با همه قدرت در برابر شیطان بزرگ بایستند و دنیا را متوجه کنند که رژیم آمریکایی چه رفتاری دارد و در ایران چه جنایاتی دارد. خطر شعار مرگ بر آ‌مریکا به حدی برای کاخ‌نشینان آمریکایی زیاد و وحشت‌انگیز است که تلاش می‌کنند این صدا را خاموش کنند. وقتی صدای مرگ بر آمریکا بلند می‌شود کاخ سفید می‌لرزد.

رییس بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی با بیان اینکه “امروز مثلث شوم تسلیم‌طلبان، رفاه‌طلبان، جاه‌طلبان و لیبرالیست‌های از خدا بی‌خبر راه افتادند که خط امام را منزوی کنند”، گفت: آنها دریافتند که خط امام برگرفته از قرآن است و باید خط امام را از مسیر منحرف کرد تا اسلام را مهجور سازند آنها سعی می‌کنند تا اسلام ناب محمدی را مهجور کرده و اسلام آمریکایی را گسترش دهند. وقتی که آنها مستقیماً علیه امام موضع‌گیری کردند، راه به جایی نبردند. آن روزی که عوامل و روحانی‌نماهایی را به صحنه آوردند تا بگویند که حرف‌های امام با خودشان دفن شده است و نظریات امام باید به موزه‌ها برود، نتوانستند از آن طریق راه امام را بی‌رهرو سازند؛ از این رو امروز سعی می‌کنند تاکتیک‌های امام را در هم بکوبند تا راه امام منزوی شود. امام سعی می‌کرد با الهام از قرآن و روش انبیا مردم را محرم راز خود قرار دهند و با آنها حرکت کنند.

وی در ادامه با انتقاد از محرمانه ماندن جزئیات مذاکرات هسته‌یی اظهار کرد: امروز می‌بینیم زمزمه‌هایی می‌شود مبنی بر اینکه مذاکرات ایران و 1+5 باید از نظر مردم پوشیده بماند. انگار مردم نامحرمند و باید رژیم صهیونیستی و دیگر مزدوران استکباری از آن اطلاع یابند، اما ملت ایران اطلاع نداشته باشد؛ چرا؟ چون مردم ایران نامحرمند. این شیوه‌ای است که می‌خواهند مردم را در بی‌خبری نگه دارند. در نوشته‌های منحوس و زهرآگینشان زمزمه می‌کنند که سیاست خارجی را باید از خیابان‌ها جمع کرد یعنی در حقیقت از دست مردم باید آن را بیرون آورد چون مردم اگر در جریان قرار گیرند، نمی‌گذارند در مذاکرات پشت پرده، بده و بستانی صورت گیرد؛ پس باید مردم را نامحرم دانست و از صحنه بیرون راند.

روحانی افزود: تلاش می‌کنند دولت و نظام جمهوری اسلامی ایران را از ملت جدا کنند. یکی از مهره‌هایی که پرورش‌یافته دانشگاه انگلیس است و از رشته مهندسی یک‌باره به رشته به اصطلاح دین و سیاست و تاریخ وارد شده و در دانشگاه انگلستان پرورش یافته، به نظام جمهوری اسلامی، دولت و رییس‌جمهور آن نامه می‌نویسد حالا که شما نتوانستید شعار مرگ بر آمریکا را از مردم بگیرید از دولتمردان بخواهید که در روز 13 آبان به صحنه نیایند و با مردم همراه نباشند و خودتان اعلام کنید که دولت از این راهپیمایی انزجار دارد تا بتوانند دولت را از مردم جدا کنند. آنها دریافتند که اگر دولت از ملت جدا شود دولتی که مبعوث ملت نبود و با ملتش همصدا نبود، زودتر می‌توان آن را فریفت و تحت تاثیر قرار داد. اینها نقشه‌هایی است که می‌خواهند ملت ایران را نامحرم بدانند تا بتوانند نقشه‌هایشان را عملی کرده و ملت را به انزوا بکشانند و ملت ما را نامحرم بدانند.

وی اضافه کرد: از دیگر نقشه‌های‌شان این است که یک‌باره خواب نما می‌شوند که امام با حذف شعار مرگ بر آمریکا موافق بوده است. مگر این مملکت بی‌صاحب است که هرکسی شب بخوابد و صبح بیدار شود خواب‌نما شود و برای مرم خاطره بسازد؟ این مملکت صاحب دارد. مقام معظم رهبری همانند کوهی استوار ایستاده و همه مسائل را زیر نظر دارد. اینها تا این حد مردم را ناآگاه و مقام معظم رهبری را تنها فرض کردند و فکر می‌کنند می‌توانند با این‌گونه خاطره‌سازی‌ها و نقشه‌ها تیشه به ریشه این ملت بزنند. این ملت آگاه است و فریب نمی‌خورد و در صحنه حضور دارد. ثانیاً اگر که امام با چنین مساله‌ای موافق بودند، حرفهایشان را درگوشی با کسی نمی‌گفتند بلکه به مردم اعلام می‌کردند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *