گفتم: شما چرا این جا نشسته اید و داخل کانکس استراحت نمی کنید؟ گفتند: “من مشغول نوشتن وقایع امروز هستم، هرگز برای استراحت داخل این کانکس نرفته و نخواهم رفت و باید مانند سرباز در خط که فرزند من است زندگی کنم.” 

سفیر هراز/ شهید امیر سرلشکر مسعود منفرد نیاکی در سال ۱۳۰۸ در شهرستان آمل چشم به جهان گشود. او پس از اخذ دیپلم طبیعی با علاقه وافر  به خدمت سربازی وارد دانشکده افسری شد و پس از طی دوره ۳ ساله دانشکده به درجه ستوان دومی نایل گردید  و با انتخاب رسته زرهی به ادامه  خدمت مشغول گردید. او در طول خدمت با نظمی مثال زدنی و جدیت و صداقت در سمت‌های مختلف فرماندهی در یگان‌های رزمی به انجام وظیفه پرداخت و مدارج تحصیلی را از دوره مقدماتی و عالی زرهی تا دوره فرماندهی و ستاد و دانشکده پدافند ملی را  با موفقیت پشت سرگذاشت.

با پیروزی انقلاب اسلامی، این فرمانده دلاور ارتش به فرماندهی لشکر ۹۲ زرهی خوزستان منصوب شد.
حضور مداوم در خط مقدم جبهه و مسوولیت شناسی عمیق، از ویژگی‌های بارز شهید نیاکی بود. چنان که در مصیبت جانکاه مرگ دختر جوان و عزیزش در پاسخ به اصرار خانواده برای ترک منطقه جنگی و حضور در مراسم تشییع و تدفین می گوید: “این سربازانی که در مصاف با دشمنان هستند همگی فرزندان من می باشند و من وظیفه دارم که در کنار آن‌ها باشم و همراه آن‌ها بجنگم تا دشمن را ناکام کنم و پیروزی را برای مردم فداکار خود به ارمغان بیاورم. آن فرزندم کسانی را دارد که در کنارش باشند. ولی من نمی توانم در این بحبوحه جنگ فرزندان سرباز خود را تنها بگذارم.”

شهید نیاکی در منطقه عملیاتی خوزستان شاید مسن ترین و با تجربه ترین فرماندهی بود که در یگان‌های عملیاتی حضور داشت و به همین دلیل از ایشان در تماس‌های بی سیمی باعنوان پدر بزرگ یاد می شد.

از … به پدر بزرگ و پاسخ ایشان این بود، … از پدر بزرگ به … به گوشم.

سرلشکر نیاکی در سمت فرماندهی لشکر ۹۲ زرهی خوزستان و فرمانده قرارگاه فتح بارها به قلب دشمن تاخته و شکست‌های سنگین بر ارتش تا دندان مسلح دشمن وارد آورده بود. شهید نیاکی در مهرماه ۱۳۶۰ به خاطر لیاقت و شجاعت وافر خود طی حکمی از سوی امیر سپهبد صیاد شیرازی فرمانده وقت نیروی زمینی ارتش به عنوان جانشین فرماندهی نیروی زمینی در جنوب منصوب شد و در طراحی و هدایت چند عملیات بزرگ رزمی در منطقه جنوب نقش موثری ایفا نمود.

سخت ترین و پرحادثه ترین نبردی که ایشان فرماندهی آن را به عهده داشتند، جنگ در تنگه چزابه بود. جنگی طاقت فرسا و طولانی و تن به تن که تجسم دلاوری‌ها و فرماندهی قاطع و مهربان ایشان در آن شرایط سخت، دل رشیدترین فرماندهان را به لرزه درآورده  و چشمانشان از اشک شوق و تحسین پر می شد. 

سرهنگ زرهی ناصر مصلحی، رییس رکن ۳ لشکر ۹۲ زرهی و مسئول عملیات قرارگاه فتح در مورد سرلشکر شهید نیاکی می گوید:
شهید نیاکی می گفتند: “من باید در شرایط یک سرباز در خط بخوابم، و غذا بخورم و …”
روزی یک رمز مهم ابلاغ شد. ساعت ۳ بعد از ظهر تیر ماه بود و گرمای طاقت فرسا همه جا را فرا گرفته بود و اگر به طبیعت نگاه می کردی، امواج متحرک حرارت را که از سطح زمین و شن تفتیده به هوا برمی خاست، می دیدی در چنین شرایطی بود که نامه رمز را برداشتم و با سرعت به سمت کانکس فرماندهی که دارای تمام امکانات رفاهی از جمله کولر، یخچال و … بود، حرکت کردم و در این فکر بودم که من هم چند دقیقه ای از هوای خنک داخل کانکس استفاده کنم. در زدم اما کسی در داخل کانکس فرماندهی جوابم را نداد و فکر کردم ایشان در خواب هستند، ولی چون نامه رمز، بسیار مهم بود، دوباره و محکم تر در زدم. ناگهان صدایی را شنیدم که با کمال هوشیاری و صلابت گفت: “سرکار سرهنگ مصلحی، کار مهمی است؟”
به دنبال صدا گشتم، متوجه شدم که فرمانده لشکر، امیر نیاکی زیر اندازی روی شن‌های داغ انداخته اند و در زیر سایه ی کانکس و در هوای طاقت فرسا نشسته اند و همان عینک همیشگی با قاب سیاه رنگ و رو رفته که دسته آن نیز در عملیات قبلی شکسته شده بود بر چشمان شان بود.
گفتم: شما چرا این جا نشسته اید و داخل کانکس استراحت نمی کنید؟
گفتند: “من مشغول نوشتن وقایع امروز هستم، هرگز برای استراحت داخل این کانکس نرفته و نخواهم رفت و باید مانند سرباز در خط که فرزند من است زندگی کنم.” 

شهید سرلشکر منفرد نیاکی در تاریخ ۶/۵/۱۳۶۴ به عنوان ناظر آموزش در رزمایش لشکر ۵۸ تکاور ذوالفقار که در شرایط واقعی جنگ اجرا گردید، شرکت نمود و تقدیر الهی بر آن شد تا پس از سی و سه سال خدمت پرافتخار سربازی در میدان آموزش و تمرین نظامی به درجه رفیع شهادت نایل گردد.