سعید شیرینی در گفتوگو با فارس پس از اتفاقات پیش آمده در دربی 77، اظهار داشت: ابتدا باید این موضوع را اعلام کنم، ماجرای من و کیروش خیلی با هم فرق میکرد و ای کاش آقایان 20 ثانیه قبل و بعد از آن صحنه را پخش میکردند، ضمن آنکه هر چیزی برای اولین بار بامزه است و ادامه آن و اصرار به خوابیدن دیگران کمی لوسبازی است.
شیرینی ادامه داد: متاسفانه برخی رسانه ملی را رسانه شخصی کرده و هر کاری دلشان بخواهد انجام میدهند. به عنوان مثال آقایان حتی یکبار هم نیمکت حریف را نشان ندادند و 90 دقیقه روی نیمکت پرسپولیس زوم کرده بودند که به قول خودشان سوتی بگیرند، میدانید چرا؟ دلیل اصلی آنها این بود که آنها را ظهر بازی به اردو راه ندادیم و نخواستیم تمرکز بچههای ما به هم بخورد به همین خاطر آقایان با لجبازی تصمیم به مقابله به مثل گرفتند. دوستان شبکه سوم به دلیل آنکه اجازه ندادیم ساعتی قبل از دربی به اردوی پرسپولیس بیایند و با این کار تمرکز بازیکنانمان به هم بخورد به اصطلاح خواستند در زمان مسابقه تلافی کنند.
سرپرست پرسپولیس یادآور شد: آنها نمیدانند که اگر رئال مادرید دوربین به رختکن تیمش راه میدهد اولا تلویزیون خصوصی و شخصی خودش است و در ثانی همه فیلمبرداران، کارمندان باشگاه مادریدی هستند اما اینجا تلویزیون ما ملی است و حق چنین کاری را ندارند. نشان دادن نیمکت خالی پرسپولیس و خمیازه هادی نوروزی با اشاره به خستگی شیرینی همه و همه به خاطر رفتار حرفهای ما و توقعات غیر حرفهای دوستان بود، حالا که آقایان نمیدانند، ما به خاطر رعایت قانون نخواستیم از وسط چمن رد شویم و کلی تونل را دور زدیم تا به نیمکت برسیم که بازی شروع شد ولی از این به بعد برای خوشامدگویی دوستان به تدارکات تیم میگوییم با کلمن و ظروف آب معدنی و … از همان وسط چمن رد شود و ما هم چنین خواهیم کرد و به قانون احترام نمیگذاریم، البته ما این شوخیها و متلکهای بینمک آقایان را به اطلاع آقای ضرغامی میرسانیم تا از آنها در کنار سریال طنز نیز در کنار گزارش فوتبال استفاده کنند.
سرپرست سرخپوشان در پایان تاکید کرد: البته من خوب میدانم دوست خوبمان آقای فردوسیپور قصد دارد همین اتفاقات ساده نیمکت و بسته شدن چشم من در یک لحظه را سوژه کند اما ملالی نیست چون فعلا تریبون و رسانه ملی دست آنهاست و کاری از دست ما بر نمیآید. ضمنا بار دیگر تاکید میکنم در آن لحظه که بازی از جریان افتاده بود، من فقط یک لحظه چشمم را بستم و در دل دعایی کردم که ظاهرا از نظر دوستان و رسانه شخصیشان گناهی نابخشودنی بوده است. از این به بعد قول میدهم در حین مسابقه هم از عادل و دوستان اجازه بگیرم.