هراز نیوز : الناز پاک نیا نایب رییس انجمن خبرنگاران شهرستان امل و نماینده خبرنگاران آملی در آیین تجلیل از خبرنگاران سخنان مبسوطی ایراد کرد که به خاطر اهمیت ان و اطلاع افکار عمومی و مسوولان ارجمند متن کامل آنرا در ادامه می خوانیم :
منّت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت، هر نفسی که فرو می رود ممدّ حیاتست و چون بر می آید مفرّح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمت شکری واجب…
ابیاتی ناب از حضرت سعدی شیرین سخن شاید آغاز خوبی باشد برای من که امروز با افتخار در مراسم روز بزرگداشت خبرنگاران شهرستان آمل به عنوان نماینده همکاران صدیق و سخت کوشم حاضر شده‌ام. سال‌ها گلایه داشتیم که چرا در روز خبرنگار به صاحبان این ایام اجازه بیان مسائل و مشکلات خود را نمی‌دهید.
امروز خوشحالم که پس از هشت سال فعالیت خبری و رسانه‌ای در شهرهای مختلف مازندران این رویه به سرانجامی نیک ختم شد و جایگاه خبرنگاران به این اندازه رسید که مدیرانی که در طول ماه‌ها و روزها سخنران بودند امروز پای صحبت خبرنگاران نشسته‌اند.
فقط تفاوتش این است که مدیران در بالای تریبون‌ها نگران تیترها و برداشت هایی هستند که توسط رسانه‌ها می‌شود اما من امروز به نمایندگی از خبرنگاران شایسته و متعهدی در این مکان حضور دارم که بدون هیچ چشمداشت و با تعهدی مثال زدنی تلاش می‌کنند. به عنوان یک خبرنگار هر چند کوچک به اینکه در کسوت یک زن پای در این عرصه گذاشته ام افتخار می‌کنم. عرصه‌ای که نوجوانی و جوانیمان در آن سپری شده است.
اینجا که هستم جای تقدیر و تشکر بسیار از مدیرانی را داریم که اگرچه در طول سال‌ها و روزها برایشان و شاید بر علیه شان نوشتیم که به شخصه آن را بر علیه هیچ فرد، مجموعه یا گروه اداری نمی دانم بلکه انتقادات حاصل مشاهدات و بیان نقطه نظرات یک گروه، محوری و پژوهش محور در جامعه است.
در ادبیات جوامع و در جریان‌های جامعه شناسی خبرنگار نه تنها مساوی با کنجکاوی و تجسس نیست بلکه فعالیت خبرنگاران بر محور پژوهش، تحقیق و تحلیل است.
شاید بسیاری از افراد تصور کنند خبرنگاران کار سختی ندارند و فقط صحبت‌های دیگران را در رسانه‌هایشان منعکس می‌کنند و به همین دلیل است که از روابط عمومی‌ها گرفته تا بازاریابان و برخی مدیران به راحتی خود را به عنوان خبرنگار مزین می‌کنند اما زمانی که به عمق فعالیت خبرنگاران در تعاریف مربوط به علوم اجتماعی و پژوهشگری اجتماعی رجوع کنید به خوبی نقش و جایگاه و کارکرد خبرنگاران، نویسندگان، گزارشگران و اهالی رسانه و مطبوعات مشخص است.
وقتی فردی مانند فریدون صدوقی استاد کامل خبرنگاری و روزنامه‌نگاری با 30 سال فعالیت حرفه‌ای خبرنگاری در دوره‌ای که افتخار درس آموزی از ایشان را داشتیم معتقد است “خبرنگار یا بر سر کار است یا بر سر دار” به خوبی روشن می‌شود که رسالت و جایگاه خبرنگار کجاست.
شاید شما از اینکه چرا مطالب انتقادی درباره شما و اداره‌اتان یا رفتارتان در رسانه‌ها را منتشر کردیم رنجیده باشید اما ما از شما نرجیدیم و هیچ گاه به دل نگرفتیم که در برابر کوچکترین انتقاد و گوشزدی به عملکردتان جواب سلام ما را نمی‌دهید، در جلساتتان دعوت نمی‌کنید و درب اتاق و اداره اتان را به روی ما می‌بندید.
بارها تجربه کرده‌ام که مدیری که در نهایت عصبانیت از یک گزارش انتقادی از ما و رسانه امان و کارمان بد گفته است و تهدید کرده بعد از آنکه آرام شده به بهترین دوست و همکار ما تبدیل شده است.
تجربه این سال‌های کار و شغل امان به ما ثابت کرده است خبرنگار کارمند هیچ نهاد و اداره ای نیستیم که اگر ایرادی و اشکالی دیدیم آن را در یادداشتی کوچکی به مدیر محترم گوشزد کنیم بلکه مدیر باید حواسش جمع باشد اگر دستگاه نظارتی اداری کم حواس است یک خبرنگار در این گوشه از شهر نظاره گر اعمال اوست.
امروز نماینده همکارانم هستم تا بگویم هیچ خبرنگاری دشمنی ذاتی و ظاهری با هیچ مجموعه و اداره ای ندارد و این عملکردها است که در گذر زمان نشان می‌دهد آیا خبرنگاران و مدیران دوست هستند یا دشمن هرچند معتقدیم که روابط دوستی و تعامل من با مدیر یک اداره به مراتب صمیمانه تر و دوستانه تر است تا من و یک همکارم در رسانه‌ای دیگر.
امروز اگر رسانه‌ها به جایگاه واقعی خود نرسیده‌اند و یا آن رسانه‌ای تاثیرگذار نیست باید به دنبال این باشد که بداند و تحلیل کند.
خبرنگاران را نگارنده‌هایی تصور نکنید که وظیفه دارند مطالب مدیران و اخبار دستگاه‌ها با نهایت فروتنی و تشکر از همدیگر، در فضای گل و بلبلی با عکسی زیبا و کار شده از جناب مدیر در رسانه‌هایشان کار کنند. مدیران محترم از نقد استقبال کنید و فضای نقادی را نه تنها در فضای تعاملی با خبرنگاران بلکه در دستگاههای اجرایی خود و میان کارمندانتان نیز پرورش دهید. نقد قوه ادراک مدیران را افزایش می‌دهد و مسلما در عملکردها نیز تاثیر مثبت می‌گذارد هر چند ضربه نخستش سنگین و غم انگیز باشد.
بارها شنیده‌ایم از مدیران که اگر در جلسات حضور نیافته‌اند دلیلش را نرسیدن دعوتنامه آن جلسه بیان کرده‌ا‌ند اما به صبور بودن و متانت همکاران من ایمان می‌آورید که با یک پیامک چند خطی بدون دعوت و دعوتنامه و در برخی موارد در میان اخم و تخم برخی و اندکی از مدیران در سرمای زمستان و گرمای تابستان پا به پایتان هستند.
چگونه کارمند مجموعه شما حاضر نمی‌شود سه ساعت در جلسه اداره خود با سکوت و دقت کامل بنشیند و سخنانش مدیرش را بنویسد اما این امر را وظیفه یک خبرنگار می‌دانید حالا بماند که برای همین دقتش متهم می‌شود که استراق سمع می‌کند و برای قدرت درکش متهم به منتقد بودن و دشمنی کردن.
کم نیستند خبرنگارانی که برای پوشش اخبار در شهر تا دورترین روستاها پا به پای مدیران گام برداشته‌اند، حضور یافته‌اند، شده است که پای در گل فرورفته‌ایم، در میان بارش سنگین باران و برف در حالی که شما مدیران زیر چترهای زیبا ایستاده و سخنرانی می‌کنید ما در سایه‌بانی نازک و لرزان قلم زده‌ایم.
چگونه است در میان آفتاب سوزان همراهتان هستیم و در زمانی که نامه‌های اداریتان پاسخگوی مشکلات شهر نیست به قلم و رسانه رجوع می‌کنید تا شاید قضاوت افکار عمومی بتواند گره گشا باشد.
جناب آقای واحدی و مسئولان محترم، سال‌ها است که فریاد می‌زنیم سهم نیم درصد رسانه‌ها از بودجه‌ها و اعتبارات دولتی در سرفصل‌های فرهنگی در جای خود هزینه نمی‌شود، متاسفانه برخی مدیران چاله‌های اعتباری خود را با سرفصل‌ها و پیوست‌های فرهنگی پر می‌کنند و زمانی که سهم رسانه‌ها و مطبوعات از این اعتبارات درخواست می‌شود می‌دانید چه می‌شد؛ برگه‌ای را نشانمان می‌دهند که ببین این تعداد برای من خبر کار کردی و چون به نظر ما تعداد اخباری که از ما کار کردی به حد نصاب مورد نظر ما نرسیده است پس شرمنده‌ایم.
پاسخ دیگر نیز جالب است که می‌گوید نشریه محترم مدیرمان می‌گوید که من فلان نشریه را بر دیگران ترجیح می‌دهم و چون عکس مرا درشت تر کار می‌کند دیگر جایی برای دیگران نیست، و پاسخی دیگر مدیری دیگر می‌گوید ای بابا چه اعتباری مدیر کل امان گفته است پیوست فرهنگی پروژه‌ها را استانی هزینه می‌کنیم.
اگرچه فرمانداران و مدیران زیادی آمدند و رفتند و ما برای همه اشان گفتیم و به شما عزیزان نیز گوشزد می‌کنیم حمایت مالی دستگاههای اجرایی از رسانه‌ها منت و یا لطف نیست که البته همکاری متقابل و تعامل برخی مدیران قابل تقدیر و شایسته بیان کردن است، اما همه به خوبی می‌دانند که سهم رسانه ها در اعتبارات گنجانده شده است.
به روز کردن اطلاعات رسانه‌ای مدیران و روابط عمومی‌ها هم از دیگر خواست‌های خبرنگاران است، خبرنگاران در همه برنامه‌ها و مراسم‌ها حضور دارند و آن را انعکاس می‌دهند اما کسی به خود زحمت دیدن و بازبینی آنها را نمی‌دهد.
از تعدادی از مدیران صمیمانه تشکر می‌کنم که صبح اداری خود را با مرور روزنامه‌ها و سایت‌ها و خبرگزاری‌ها آغاز می‌کنند و خوشحالمان می‌کنند که بدانیم ما هم رصد می‌شویم.
به مدیران روابط عمومی ها توصیه می کنم بریده روزنامه را در اختیار مدیر قرار ندهند یا فقط یک خبر را برای مدیر پرینت نگیرند، اجازه دهید در میان همه مشغله‌های مدیران محترم تمام اخبار رسانه ها را مشاهده کنند و بدانند جایگاه واقعی آنها در این عرصه کجاست.
همکاران من در مطبوعات و نشریه‌های مختلف اعم از روزنامه‌ها و هفته نامه‌ها سال‌ها است که انتظار دارند مدیران و دستگاههای دولتی برای خرید مطبوعات قدم پیش بگذارند.
روزنامه‌ها و مطبوعات چه در آمل چاپ شوند و چه در مرکز استان هزینه چاپ و تولید اخبار دارند از دستگاههای اجرایی انتظار داریم تصور نکنند که وظیفه خبرنگار این است که هر روز و یا هر هفته روزنامه و هفته نامه را پشت در اتاق ما تحویل دهد.
واقعا هزینه اندک خرید این نشریات برای دستگاه‌ها آنچنان نیست که نشود در لیست هزینه‌ها فرهنگی گنجاند. طرح خرید روزنامه و هفته نامه توسط دستگاه‌ها هم انتظاری است که خبرنگاران از مدیران دارند.
موضوع دیگری که دغدغه خبرنگاران است نظارت بر نحوه توزیع آگهی‌های دولتی است؛ واقعا در برخی موارد این نحوه توزیع از مسیر عدالت خارج می‌شود.
متاسفانه در این بخش عملکردها مشابه نیست آقای فرماندار با توجه به سمت استانی شما در بازرسی استانداری مازندران بد نیست بدانید که تعدادی از مدیران سلیقه‌ای و به صورت اختصاصی فقط با یک نشریه خاص دراین زمینه کار می‌کنند و تلاش بقیه رسانه‌ها اگرچه فعال هم باشند به در بسته خورده است.
تعدادی از ادارات کل هم این آگهی‌ها را در استان متمرکز کردند و مدیران شهرستانی خودشان را از این بابت آسوده خاطر کردند اما واقعا این سهم رسانه‌ها و خبرنگاران شهرستانی است که از این مزایا و حق واقعی خودشان بهره‌مند شوند. واقعا ممنون دار می‌شویم اگر در این زمینه مصوبه‌ای استانی و یا شهرستانی یا تذکری در شورای اداری شهرستان بیان شود.
من وقتی در جایی که امروز شما نشسته‌اید نشسته بودم همواره از اینکه سخنران مدام از این و آن تشکر و قدردانی کند آزرده خاطر می‌شدم. روحیه خبرنگاری موجب می‌شود که بر اخلاق خودم باقی بمانم و در کمال ادب و احترام از تک تک مدیرانی که همواره از رسانه‌ها حمایت کردند تشکر داشته باشم.
خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار