چناربن روستایی است که دیگر اثری از چنارهای سرسبزش نیست و راز بی چناریش را باید با سفر به آن و همصحبتی با اهالی ساده اما باصفایش جستجو کرد.
به گزارش خبرنگار مهر، با سفر به 60 کیلومتری جنوب شرقی شهر نوشهر و در دامنه های رشته کوههای بلند البرز، حد فاصل دو شهر تاریخی کجور و پول و پس از گذز از زادگاه شیخ فضل الله نوری، روستایی به نام ” چناربن” واقع شده است.
اگرچه مسیر کوهستانی دوآب تا شهر پول در سالهای گذشته آسفالت اساسی شده است اما مسیر 12 کیلومتری شهر پول تا روستای چناربن کجور را به دلیل چاله ها و کنده کاریهای متعدد مسیر و دست اندازهای موجود می توان درختکاری کرد این مسیر همچنان در آرزوی یک آسفالت اساسی است.
دروازه شهر کجور محروم از امکانات
این روستا که دروازه شهر تاریخی کجور لقب گرفته و به رغم فاصله پنج کیلومتری با این شهر، همچنان از کمبودها و مشکلات متعددی رنج می برد که سالهای سال رفع آن دغدغه اهالی شده است.
در ورودی روستا تابلوی مزین به تمثال سه شهید والا مقام رخ می نمایاند که بی اختیار ذکر فاتحه را بر لب جاری می سازد، اینجا، چناربن، زادگاه شهید محمد الهی، سردار شهید علی الهی و شهید عید الهی است، به زادگاه شهیدان خوش آمدید.
چندقدمی بالاتر از تابلوی ورودی و در سمت چپ جاده، مدرسه ای ابتدایی ” امامت ” دیده می شود که در ایام تابستان بر درب آن قفل خورده است و در زمان تحصیل، این مدرسه، محل علم آموزی 48 دانش آموز پایه اول تا ششم ابتدایی است و دانش آموزانی که بصورت مختلط در آن درس می خوانند.
در روبروی این مدرسه کوچک اما با صفا و در سمت راست جاده، بناهای نوسازی به چشم می خورند که نوع معماریشان وصله ای ناجور بر چهره و بافت سنتی روستا به شمار می رود و زخم کهنه ساخت و ساز بدون توجه به معماری کهن روستایی را تکرار می کند.
چنارهایی که تشنه مردند
با ورود به روستا، این روستا در ذهن ایجاد می شود که چرا از درختان چنار و سر به فلک کشیده خبری نیست، که در ادامه سفر و در گفتگو با اهالی به راز بی چناری این روستا پی می بریم، چنارهایی که شاید در دوران قدیم در حسرت آب، تشنه کام مردند.
در همین ابتدای ورودی محل، مسجدی قدیمی و کاه گلی با نام مبارک صاحب الزمان (عج) پیش رویت ظاهر می شود و بی اراده می گویی ” السلام علیک یا صاحب الزمان”.
نوسازی مسجد قدیمی محل خواسته اهالی
در همصحبتی با ” عمو شمسعلی” که 32 سال به عنوان هیئت امنای مسجد صاحب الزمان فعالیت دارد، در می یابی که این مسجد در اوایل دهه 60 با همت اهالی محل ساخته شد و زمین آن نیز از سوی یک خیر بنام حاج کرم ترک که همواره در کارهای خیرخوانه پیشگام بوده است، اهداء شده است.
وی مرمت این مسجد قدیمی را از مهمترین خواسته های اهالی بیان می کند و می گوید: با آنکه سالهاست زمینی در مجاور مسجد برای توسعه و ساخت مسجد جدید تهیه شده است اما برای ساخت آن نیاز به همت مسئولان و خیران داریم و امیدواریم با ساخت و نوسازی مسجد، خواسته دیرینه اهالی را محقق کنیم.
با خداحافظی از عمو شمسلی به سمت مرکز روستا می رویم، دو مغازه فروش ارزاق و مایحتاج مردم که بنوعی تمام نیازهای روزه مره اهالی در آن فراهم شده است، از تخم مرغ و بستنی گرفته تا کپسول گاز و گوشت و مرغ. اینجا نبض داد و ستد و بازار روستاست، محل بساط دستفروشان سیار و پاتوقی برای افراد کهنسال و سالخورده است.
روبروی این مغازه ها حمام قدیمی روستا قرار دارد که سالهاست که مشعل آن خاموش شده و کمتر مورد استفاده قرار می گیرد و پشت این حمام قدیمی، دهیار با چند کارگر و بنا مشغول مرمت و ساخت، ” غسالخانه عروجیان ” هستند.
نیک زاد ترک که بیش از دو سال به عنوان دهیار این روستا مشغول فعالیت است، در ادامه سفرنامه با خبرنگار مهر همصحبت می شود و از پیشینه روستا و کشت و کار اهالی و نیازهای روستاییان سخن می گوید.
کمبود شدید آب شرب و کشاورزی
وی جمعیت روستا را 263 نفر با 85 خانوار بومی ثابت و 45 خانوار خوش نشین یا شناور بیان می کند و با بیان اینکه این روستا با کمبود شدید آب شرب و کشاورزی مواجه است، در هیم ابتدای همصحبتی به راز بی چناری روستا پرده بر می دارد.
وی یادآورشد: اکنون آب شرب مورد نیاز اهالی از یک منبع تامین می شود که به هیچ وجه پاسخگوی نیاز نیست و در ایام تابستان و روزهای تعطیل مجبوریم چند ساعت آب محل را ذخیره و قطع کنیم تا اهالی برای مدت کوتاهی از آب آشامیدنی استفاده کنند.
وی ادامه داد: این روستا با آنکه دروازه شهر تاریخی کجور بوده و پیشانی آن به شمار می رود، از مشکلات متعددی رنج می برد که سالهای برای رفع آن درخواست شده است.
عدم اجرای طرح هادی
ترک به طرح هادی و مبلمان روستایی اشاره می کند و می گوید: چناربن از معدود روستاهایی است که به رغم آنکه در مسیر جاده اصلی کجور – نوشهر واقع شده، اما هنوز طرح هادی روستایی آن تهیه واجرایی نشده است.
مزرعه تشنه است
وی به وضعیت کشاورزی محل اشاره می کند و می گوید: کشاورزی منطقه بیشتر دیم بوده و چشم امید کشاورزان به خداست و محصولاتی نظیر گندم، جو و عدس در ان کشت می شود و به دلیل بی آبی و کمبود شدید آب، استفاده بهینه ای از مزارع نشده و این امر سبب شده تا وضعیت کشاورزی منطقه حال و روز مناسبی نداشته باشد.
وی گفت: کشاورزان و دامداران منطقه درآمد مناسبی از کشاورزی و دامداری ندارند، درحالیکه با حفر یک حلقه چاه برای تامین آب کشاورزی می توان، مشکل لم یزرع بودن دشتهای وسیع روستا را رفع کرد و به کشت و کار کشاورزی رونق دوباره ای بخشید.
ساخت مدرسه راهنمایی نیاز روستا
دهیار روستای چناربن، ساخت و ایجاد مدرسه بالاتر از مقطع ابتدایی را از جمله نیازهای روستای بیان کرد و گفت: درحال حاضر 48 دانش آموز مقطع ابتدایی در روستا تحصیل می کنند و چناربن تنها روستایی است که مدرسه آن غیرمجتمعی است و ظرفیت مدرسه آن تکمیل است و باید برای توسعه مدرسه در مقاطع بالاتر در روستا اقدام شود تا از مهاجرت و یا ترک تحصیل دانش آموزان جلوگیری شود.
ترک یادآورشد: هشت دانش آموز از مجموع دانش آموزان مدرسه را دانش آموزان استثنایی تشکیل می دهند که ضرورت دارد توجه بیشتری به این دانش آموزان شود.
نبود جاده بین مزراع و بایر مانده 300 خروار زمین منطقه “لو”
دهیار روستای چناربن مشکل نبود جاده بین مزارع را از دیگر دغدغه های فراروی کشاورزی منطقه بیان می کند و عنوان کرد: بیش از 300 خروار زمین فاقد جاده مناسب بین مزرعه در روستای چناربن وجود دارد و همچنین حدود 300 خروار زمین کشاورزان روستا در منطقه ” لو” واقع شده که به دلیل نداشتن جاده دسترسی سالهاست که به حالت لم یزرع درآمده است و به حال خود رها شده است.
ترک از مسئولان امر خواست تا برای رفع مشکلات فراروی این روستا برنامه ریزی داشته باشند و مطرح کرد:درحال حاضر به دلیل نبود درآمد و شغل، بیشتر جوانان منطقه به شهرهای حاشیه شهرستان مهاجرت کرده اند و روستا را خالی کرده اند.
چناربن را به سمت شهر کجور ترک می کنیم و سفره خانه ای که پاتوق جوانان و نوجوانان محل شده بیش از هر چیزی توی ذوق طبیعت بکر این روستای کوهستانی می زند و جوانانی که ایام فراغتشان را به فوتبال دستی و یا کشیدن قلیان می پردازند.