شال‏ ها كرده شكار ره شير نخورنه‏

ازهزاران کتاب ودیوان اشعار و الهی نامه وهزار نکته حضرت استاد که هر لفظش کرور کرور معانی و لطایف است بس معانی حکمی است و الفاظ شیرین فارسی است که هر کدام می تواند هم کام ذهن را روشن کند و چون حلاوت بر دل نشیند و هم راهنمای جمع باشد تا عبارت شیرین مازندرانی که دایره فهم اش محدود است امید آنکه نویسنده با کلمات علوی حضرت علامه و نقل آن دراین سطور سیمرغ جان را به قلعه اعتلا برساند و انسانهای مادی اینجایی را عرشی کند تا درتلطیف جوامع بشری که همش جهل است وخون ریزی و جنگ وسیتیز و دشمنی است موثر افتد که به قول حضرتشان “الهی حسن را گر گ بدرد و اسیر جاهل نسازد “آمین یا ربالعالمین

چه عجب شعری از علامه را زیارت کردیم لطف کنیدالباقی شعرش راهم برای حقیرانی چون من بگذارید. باسپاس

اجرکم عند الله