راه‌اندازی یک خدمات با پسوند ملی از آن دست رویکردهایی است که در سالهای اخیر بسیار رخ داده و البته بیش از هر چیزی در حوزه دنیای مجازی رخ داده است اما فارغ از آنکه آخرین خدمات ملی رونمایی شده از نام خارجی «ایمیل» به جای معادل فارسی آن یعنی «رایانامه» بهره گرفته، ایرادات اساسی تری متوجه آن است که آگاهی از آن خالی از لطف نیست!

به گزارش «تابناک»، روز گذشته با حضور وزیر ارتباطات «ایمیل ملی» به آدرس mail.post.ir راه‌اندازی شد؛ اگر چه قبلا سرویس‌های مختلفی در سایت‌های دیگری به نام ایمیل ملی آغاز به‌کار کرده بودند اما این سرویس جدید برای ارتباط بهتر دولت با مردم به صورت الکترونیک و با امنیت بالا ایجاد شده است.

با اعلام این خبر سری به سایت مذکور زده و برای ثبت نام اقدام کردیم که با مسائل عجیبی مواجه شدیم: در سایت ثبت نام ایمیل ملی شرکت پست دو گزینه ثبت نام افراد حقیقی و حقوقی قرار داده شده که با کلیک بر روی آن‌ها به کاربر هشدار داده می‌شود که شرکت پست هیچگونه مسئولیتی را نخواهد پذیرفت!

این هشدار‌ها در حالی داده می‌شود که اولین و مهم‌ترین عامل جذابیت یک سامانه دریافت و ارسال ایمیل، امنیت بالا و قبول مسئولیت حفاظت از اطلاعات کاربران است و در این راستا شرکت پست باید به کاربر اطمینان دهد که مسئولیت همه چیز را بر عهده خواهد گرفت؛ همچنانکه در سرویس‌های پستی دیگر این کار را انجام می‌دهد.
ماجرا زمانی جالب تر می‌شود که پس از تایید مسئولیت نپذیرفتن پست، به صفحه ثبت نام می‌رسیم؛ در فرم ثبت نام ایمیل ملی، کاربر می‌بایست اطلاعات مربتط را وارد کرده و یک ایمیل برای خود انتخاب کند که در این بخش نیز قوانین Userfriendly رعایت نشده و در صورتی‌که نام کاربریِ مورد نظر کاربر قبلا گرفته شده باشد، پس از پر کردن فرم و ارسال آن به اطلاع کاربر رسانده می‌شود نه قبل از آن.

این در حالی است که به گفته رئیس هیئت‌مدیره پست، می‌بایست به هر کاربر ۵۰ مگابایت فضا اختصاص داده شود که این گونه نیست؛ آنچه در سایت نشان داده شده، برای دریافت یک ایمیل یکساله با حجم ۱۰ مگابایت، می‌بایست مبلغ ۳ هزار تومان واریز شود؛ مبلغی به ظاهر اندک که در قیاس با ایمیل‌های فراوان موجود که غالبا رایگان هستند، به شدت گزاف به نظر رسیده و می‌‎تواند انگیزه انصراف کاربر از ادامه پر کردن فرم باشد.

این در حالی است که شاید ۱۵ سال قبل نیز سایت‌های ارائه دهنده خدمات ایمیل برای ارائه ۱۰ مگابایت فضا، هزینه‌ای دریافت نمی‌کردند و اکنون نیز سرویس دهنده‌های پست الکترونیک به جای کسب درآمد مستقیم از کاربر، از تبلیغات و خدمات ارزش افزوده و امکانات جانبی ایمیل هزینه‌های خود را جبران می‌کنند؛ بماند که سایت‌های فراوانی در دنیای مجازی مشغول به کار هستند که گاه تا ده‌ها و صدها برابر این حجم، به رایگان فضا در اختیار کاربران قرار می‌دهند!

تمامی این عوامل و مسائل دیگر دست به دست هم می‌دهند تا ایمیل ملی تنها در نام «ملی» باقی بماند؛ درحالی‌که برخی شرکت‌های بخش خصوصی داخلی هم اکنون با استفاده از متخصصان ایرانی و سرورهای ایرانی ایمیل رایگانی با فضای ۱ گیگابایت هم به کاربران خود عرضه می‌کنند که به رغم این امکان، هنوز هم با اقبال عمومی مواجه نشده‌اند.

به نظر می‌رسد هزینه کردن نام «ملی» برای پروژه‌های این‌چنینی، تضعیف توان‌مندی متخصصان ایرانی در چشم کاربران وب در داخل و خارج از کشور خواهد بود. شاید بد نبود به جای این اقدام که هزینه‌های به ثمر نشستن آن بر ما پوشیده است، به سراغ سرویس‌های فراوانی می‌رفتند که توسط کار‌شناسان ایرانی طراحی شده و تا حدودی با اقبال کاربران هم مواجه شده‌اند؛ چه بسا این اقدام می‌توانست نتیجه ملی تری به همراه داشته باشد!

منبع: تابناک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *