اما آیا در همین 2 هفته، شأن آقای روحانی به عنوان منتخب ملت برای ریاستجمهوری، رعایت شده است؟ متاسفانه خیر!
در همان ابتدای اعلام پیروزی آقای روحانی، یک جریان سیاسی سعی در مصادره موفقیت او و تحریف مطالبه عمومی کرد. حتی در نخستین نشست خبری آقای روحانی، یک خبرنگار وابسته به این جریان، منتخب ملت را با بیادبی مخاطب و به او «هشدار» داد! این رفتار در مراسم تجلیل از عوامل ستادهای آقای روحانی تداوم یافت. این رفتارها در لایه ظاهری خود تحقیر منتخب ملت و در لایههای درونی به مثابه اهتمامی برای تحریف مطالبات واقعی مردم از رئیسجمهور منتخب است.
دامنه این رفتارها متاسفانه به بالاتر نیز کشیده شده است. به اعتقاد این قلم، نوع ادبیات آقای هاشمیرفسنجانی در دیدار اخیرش با منتخب ملت، شائبه بیتوجهی به جایگاه رئیسجمهور منتخب را ایجاد میکند. به این جمله آقای هاشمی دقت کنید: «آمده بودم ببینم کارهایشان پیشرفت میکند یا نه که دیدم کارها به خوبی انجام میشود.» سوال این است: آقای هاشمی از کدام جایگاه آمده بودند ببینند کارهای منتخب ملت پیشرفت میکند یا نه؟! مگر ایشان جایگاه نظارتی بر تصمیمگیریهای آقای روحانی دارند؟ ادبیات آقای هاشمی به گونهای بود که بیننده تلقی نوعی نگرانی در چهره رئیسجمهور منتخب را داشت. کما اینکه آقای روحانی نیز درباره این دیدار گفت از «مشورت»های آقای هاشمی استفاده میکند؛ تا مخاطب انگارهای غیر از استقلال رای منتخب ملت در اتخاذ تصمیمگیریها نداشته باشد.
مشاهده این قبیل رفتارها نوعی نگرانی بابت تداوم آن پس از استقرار رسمی آقای روحانی بر مسند ریاستجمهوری را ایجاد میکند. اینکه در پس پرده چه اتفاقاتی میافتد؛ تابع مناسبات و واقعیات محفلی است اما قانون مجوز ارجحیت داشتن محفل بر ضوابط رسمی را نمیدهد.
آقای هاشمیرفسنجانی که این انتخابات را دموکراتیکترین انتخابات در دنیا دانستهاند؛ باید نسبت به لوازم و ضروریات این انتخاب نيز پایبند باشند. اگر این انتخابات دموکراتیکترین انتخابات در دنیا بوده است؛ پس باید جایگاه و شأن منتخب این انتخابات نیز مورد احترام قرار گیرد که اگر اینگونه نباشد یا ناشی از عدم اعتقاد به سازوکار رسمی انتخاب آقای روحانی است یا بیتوجهی نسبت به قواعد ساختار مردمسالاري.
این نکته نیز مغفول نماند که بیاحترامی نسبت به جایگاه رئیسجمهور هیچ تفسیری غیر از بیاحترامی به نظر و اعتماد مردم ندارد. باید قانون و ساختارهای قانونی و اتیکتهای آن را احترام گذاشت.
رفاقتها و رقابتها در این قالب ارزشمند و نشانگر کمال سیاسی است؛ اگرنه به رخ کشیدن حمایتها از کسی که رئیسجمهور منتخب ملت است و یادآوری تحقیرگون آن در مقابل چشمان مردم، فاقد هرگونه اعتبار سیاسی و شخصی است و طبعا هیچ آوردهای نیز به دنبال نخواهد داشت.
به تو ربطي نداره! من و هزاران ايراني ديگر به خاطر اكبر آقا پاي صندوق اومديم! ضمنا جايگاه اكبر چه شخصي و چه صندلي از حسن بالاتره! وقتي اكبر بياردش خودش بايد مواظبش باشه وگرنه حسن رو گرگها زنده زنده مي خورنش!