چهل‌ویکمین سالگرد ارتحال عالم ربانی، آیت‌الله کوهستانی(ره) در زادگاهش «کوهستان» برگزار شد.
شامگاه پنج‌شنبه و با حضور علمای منطقه و جمع زیادی از شاگردان و علاقمندان به عالم بزرگوار خطه عالم‌پرور مازندران، آیت‌الله محمد کوهستانی(ره) چهل‌ویکمین سالگرد آن یگانه دوران در زادگاهش روستای کوهستان از توابع بخش مرکزی شهرستان بهشهر برگزار شد.
در این مراسم، حجت‌الاسلام و المسلمین محمد بیانی یکی از شاگردان آن عالم ربانی در سخنانی با بیان اینکه حجتِ الهی همیشه هست و زمین در هیچ عصر و زمانی خالی از این عناصر پاک نیست، اظهار داشت: از جمله حجتِ الهی که ما در عصر خود و در سن و سال خودمان توانستیم درک کنیم و به محضرش شرفیاب شویم و می‌تواند به‌عنوان الگوی انسانیت معرفی شود، وجود حضرت آیت‌الله کوهستانی بود.
وی افزود: در سال 1338 و در 14 سالگی برای تلمذ به محضرش آمدم و برای من که یک عوام، درس نخوانده و روستایی بودم؛ چنین فضایی تازگی داشت، ما به آیت‌الله کوهستانی «آقاجان» می‌گفتیم و غیر از این کلمه، او را صدا نمی‌زدیم.
این شاگرد آیت‌الله کوهستانی، داستان روزهای نخستین ملاقات با استادش را اینچنین توصیف کرد که در حسینیه منتظر حضور او بودیم، آقاجان پس از مقدمات نماز، وضو گرفته و از اندرون وارد حسینیه شد تا با شاگردان به مسجد برویم، قطرات آب وضو از محاسنش می‌چکید و در این وضعیت با کسی مصافحه نمی‌کرد؛ چراکه در این‌گونه مسائل بسیار حساس بودند.
بیانی افزود: سیمای او را که می‌دیدیم در ذهنمان سیمای پیامبر و اهل بیت(علیهم‌السلام) تداعی می‌شد، بعدها که چشم ما باز شد و با چنین سیمای نورانی آشنا شدیم، اثر خیلی عمیق در روح و جان ما گذاشته بود.
وی ابراز داشت: ایشان باتقوا و با فضیلت بودند، سراپای وجودش مهر و محبت و عاطفه بود، یتیم‌نواز بود، خیلی از بچه‌هایی که در مکتب او وارد می‌شدند، یتیم بودند، آقاجان تا متوجه این موضوع می‌شدند به همسر مکرمه‌اش که رکن رکینی در این حوزه داشت سفارش می‌کرد به خوراک و لباس آن فرد توجه بیشتری شود.
شاگرد آیت‌الله کوهستانی در پایان سخنان خود با بیان اینکه ما نمی‌دانیم و نمی‌توانیم از چنین عنصر ارزشمند تفسیر و تحلیلی داشته باشیم، خاطرنشان کرد: باید اخلاق و منش این بزرگواران و تلاش‌هایی که برای گسترش دین اسلام و توجه به علم‌آموزی داشتند را سرلوحه اعمال خود قرار دهیم.
خبرگزاری فارس از شهرستان بهشهر،