عصرایران – اکبر هاشمی رفسنجانی در آخرین پاسخ به درخواست ها برای کاندیداتوری اش با تأکید بر این که پیش از اینکه بیایم باید در این مورد با رهبری صحبت کنم گفته است: من بدون موافقت ایشان وارد عرصه نخواهم شد چون اگر ایشان موافق نباشند نتیجه ای که به بار می آید معکوس خواهد بود.

خبرهای دقیق حاکی از آن است که هاشمی ، از مدت ها پیش با سیدمحمدخاتمی مذاکراتی داشته است تا او را برای کاندیداتوری متقاعد کند.
هاشمی تا همین فروردین گذشته ، همه کسانی که از او برای کاندیداتوری دعوت می کردند را به خاتمی حواله می داده و از آنها می خواسته که سراغ خاتمی بروند و او را دعوت کنند.

با این حال ، زمانی که خاتمی تأکید و تصریح کرد که نمی آید ، هاشمی در دو راهی حضور یا عدم حضور در انتخابات قرار گرفت ولی حضور او در انتخابات ، با حضور افراد دیگر متفاوت بود و هاشمی قاعدتاً باید با کسی که بیش از نیم قرن با او رابطه دوستی و کاری داشته ، مشورت می کرد:رهبر انقلاب.

او در صحبت های اخیر خود ، صراحتاً به این موضوع پرداخته است و البته هدفی فراتر از اعلام یک واقعیت سیاسی را مد نظر داشته است. هاشمی یک سیاستمدار است و سخن اش ، قطعاً هدفمند: دو حالت بیشتر وجود ندارد ، هاشمی یا کاندیدا نمی شود یا می شود. اگر کاندیدا نشد که موضوع منتفی است ولی اگر کاندیدا شد ، با این مقدمه ای که هاشمی چیده ، می توان این طور استنباط کرد که او با موافقت شخص رهبری وارد کارزار انتخاباتی شده است.

این «پیام»، حاوی چند «زیرپیام» است:

– دادن اعتماد و اطمینان به رهبری نظام که هاشمی هرگز وارد فاز تکروی و تقابل نخواهد شد.
– دادن هشدار به مخالفان هاشمی که ادعای ولایتمداری می کنند ،مبنی بر این که علیه کسی که با موافقت رهبری کاندیدا شده ، جوسازی نکنند.
بدیهی است تخریب کسی که برای ورود به میدان ، با رهبری هماهنگ شده ، با اصل ولایتمداری نمی خواند.
– دادن پیام به مردم مبنی بر این که که خیالشان از این که شرایط کشور به سمت ثبات می رود و در سطوح تصمیم سازی ، هماهنگی وجود دارد، آسوده باشد.

در واقع ، هاشمی با سخنان اخیر خود ، احتمال حضورش در انتخابات را تقویت و حاشیه امن اش را گسترده تر کرده است… تا چند روز آینده ، صحنه انتخابات ، از ابهام بی سابقه کنونی اش در می آید.