در این پژوهش که توسط موسسه گالوپ انجام شد، از بیش از ۱۵۰ هزار نفر از مردم کشورهای مختلف سؤالهایی پرسیده شد. این افراد در گروه سنی ۱۵ تا ۹۹ قرار داشتند. مجریان این مطالعه از سال ۲۰۰۵ میلادی تا کنون هر سال هزار نفر از هر کدام از این کشورها را مورد بررسی قرار دادهاند.
به گزارشای بیسی، طبق این نظرسنجی، ایرلندیها خوشبینترین مردمان جهان هستند. مردمان کشورهای برزیل، دانمارک، آمریکا و نیوزلند بعد از ایرلندیها خوشبینترین افراد جهان شناخته شدند. همچنین ساکنان زیمباوه، مصر، هاییتی و لبنان نسبت به اینده زندگی خودشان خوشبینی چندانی ندارند و در قعر این فهرست قرار گرفتهاند.
در نتیجه این بررسیهای آمده است که نتایج نشان میدهد مردمان کشورهای خوشبین جهان، جوان و دارای امنیت اقتصادی هستند. و بالعکس، بدبینترین مردمان جهان، پیر، فقیر و دارای مردان تحصیل نکردهای هستند.
ماتیو گالاگر پژوهشگر دانشگاه بوستون آمریکا و همکارانش میگویند، خوشبین ماندن با خود رشته اثرات سودمندی به دنبال میآورد. برای نمونه مطالعات نشان میدهد که در شرایطی مشابه انسانهای خوشبین نسبت به دیگران معمولا سالمترند و احساس بهتری دارند.
از شرکتکنندگان در این بررسی خواسته شد با توجه به رتبهبندی یک تا ۱۰ تعیین کنند که میزان رضامندی آنها در حال حاضر در کدام رتبه قرار میگیرد. آنها همچنین باید تعیین میکردند، پیشبینیشان از چگونگی زندگیشان در ۵ سال آینده چیست؟
آنها باید سطح احساسات مثبت و منفی خود را مشخص کرده و میگفتند تا چه اندازه احساس سرزندگی و سلامتی میکنند.
خوشبینی در کشورهای فقیر
نتیجه این نظرسنجی نشان داد به جز زیمبابوه ساکنان دیگر کشورهای فقیر تصور بهتری از آینده زندگی خود دارند. این در حالیست که در کشورهای صنعتی تفاوت رضایتمندی از زندگی در حال حاضر و در آینده زیاد نبود. اما در کشورهای فقیر وضع به گونهای دیگر بود. آنها تصور میکنند که در آینده زندگیشان بسیار بهبود خواهد یافت.
در آلمان تنها ۵۱ / ۳۷ درصد از مردم زندگی آتی خود را بهتر از زندگی کنونیشان میدانند. برعکس در کشور غنا بیش از ۹۰ درصد از شرکتکنندگان اعلام کردند، زندگیشان در آینده به گونهای مشهود از وضعیت کنونیشان بهتر است.
در این درجهبندی ۱۰ مرحلهای بالاترین رتبهها را کشورهای ایرلند، برزیل، دانمارک، نیوزلند و آمریکا به خود اختصاص دادند. مردم این کشورها در مورد رضامندی از وضعیت کنونیشان نیز رتبه بالایی داشتند.
گالاگر و همکارانش میگویند: این نتایج نشان میدهد که اغلب مردم صرف نظر از ملیتشان، نسبت به آینده خوشبین هستند.
پژوهشگران در مرحله بعد تمرکز خود را بر این قرار دادند که آیا میزان تولید ناخالص ملی یا متوسط طول عمر در کشورهای مختلف بر میزان خوشبینی مردم تأثیر میگذارد؟
نتیجه این بود که هیچ کدام از این عوامل نه تنها در خوشبینی بلکه در میزان رضایت از زندگی و احساس سلامت نیز تأثیری نداشت.
محققان مؤسسه گالوپ میگویند:نتایج ما نشان میدهد که خوشبینی، فقط پیامد شرایط اطمینانبخش زندگی در کشوری ثروتمند نیست. برعکس این ویژگی پدیدهای جهانی است که در بدترین شرایط نیز وجود دارد و اثرات مثبت روانی خود را بر جا میگذارد.