آنچه رئيسجمهور در سخنرانيهاي خود بيان ميكند، پرداخت به ازاي هر نفر 250 هزار تومان است و اگر چنين اتفاقي بيفتد و 75 ميليون نفر دريافتكننده اين مبلغ باشند جمع آن عددي حدود 225 هزار ميليارد تومان خواهد بود. از آنجا که دست کم 20 درصد از کل درآمد هدفمندی باید به بخش تولید اختصاص یابد، برای تخصیص یارانه نقدی 250 هزار تومانی به ایرانی، رقم کل درآمدی دولت در هدفمندی یارانهها باید حدود 280 هزار میلیارد تومان باشد.
این در حالی است که دولت در لايحه پيشنهادي خود درآمد هدفمندي يارانهها را 120 هزار ميليارد تومان پيشنهاد كرده است که 60 درصد کمتر از رقمی است که برای اختصاص یارانه 250 هزار تومانی، لازم است.
طبق قانون باید حداقل 20 درصد از رقم هدفمندی صرف کمک به بخش تولید شود و دولت فقط مجاز است 80 درصد آن را صرف پرداخت یارانه نقدی کند. بنابراین از رقم پیشنهادی 120 هزار تومانی دولت، فقط 96 هزار میلیارد تومان آن سهم یارانه نقدی خانوارها است. تقسیم این رقم بر 75 میلیون ایرانی نشان میدهد برنامه پیشنهادی دولت افزایش یارانه نقدی به حدود 105 هزار تومان بوده است.
با توجه به این حقیقت، اصرار رئیسجمهور بر برنامه دولت برای پرداخت یارانه نقدی 250 هزار تومانی، تاملبرانگیز است.
البته کمیسیون تلفیق مجلس با همین پیشنهاد 120 هزار میلیاردی دولت به علت آن که نيازمند 4.5 برابر شدن قيمت حاملهاي انرژي است، مخالفت کرد و آن را به 50 هزار میلیارد تومان کاهش داد.
اما سوال مهم این است که وقتی دولت عملا در لایحه بودجه طرح و برنامهای برای افزایش یارانه نقدی به 250 هزار تومان مطرح نکرده بود، احمدینژاد چرا از برنامه دولت در این باره سخن میگوید؟
این تناقض، شعاری و تبلیغی بودن سخنان رئیسجمهور را بیش از گذشته تقویت میکند.