شیر مادر ژنها را در کودک تغییر می دهد

دانشمندان علوم دام و حیوانات اعلام کردند تغذیه کودک با شیر مادر فواید بسیاری برای پستانداران در تمامی عمر آنها دارد.

به گزارش  مهر، اما شناخت اینکه دقیقا چگونه نوشیدن شیر مادر، بدن را تحت تاثیر قرار می دهد یک داستان پیچیده از هورمونها، آنتی بادی ها، پروتئین ها و همچنین دیگر سلول ها و ترکیباتی است که دانشمندان هنوز آنها را شناسایی نکرده اند.

پژوهشگران پیش از این با انجام مطالعات گسترده بر لزوم تغذیه کودک انسان با شیر مادر تاکید کرده بودند اما در مطالعات دیگری، این لزوم برای تمامی پستانداران، مورد تاکید قرار گرفته است.

دانستن اینکه چگونه نوشیدن شیرمادر، کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد موضوع سمپوزیوم زیست شناسی شیر بود که در فینیکس آریزونا برگزار شد.

مقالات این سمپوزیوم بر روی اپیژنتیک – چگونگی تغییر  بیان ژنها بر اساس فاکتورهایی مانند محیط زیست یا تغذیه – متمرکز شد.

دکتر فرانک براتول از دانشگاه اوبرون توضیح داد چگونه هورمون های خاصی موسوم به لاکتوسرین در شیر خوک، بیان ژنهای مختلف را در بچه های خوک تحت تاثیر قرار می دهد.

به گفته وی لاکتوسرین می تواند بیان ژنها را در سیستم های تولید مثلی این حیوان تغییر دهد. با این حال، وی افزود: تاثیرات خاص لاکتوسرین هنوز تحت مطالعه قرار دارد.
در مقاله دیگری دکتر هرالد هامون از موسسه زیست شناسی حیوانات اهلی لیبنیز گفت: نوشیدن شیر بر تغذیه گوساله ها در آینده موثر است. به گفته هامون، شیری که در چند روز نخست تولد تولید می شود موسوم به آغوز، حاوی عوامل رشدی است که به گوساله کمک می کند لاکتوز و گلوکز را هضم و جذب کند.

از این رو هامون خواستار تحقیقات بیشتر در مورد شناسایی این فاکتورها و توصیف بهتر تاثیرات آنها شد.

مطالعه شیر نه فقط برای مطالعه باروری و تغذیه در آینده و بلکه تولید شیر از اهمیت بسیاری برخوردار است.

دکتر پاول کنیون از دانشگاه ماسی در نیوزیلند می گوید تغذیه زیاد و همچنین تغذیه اندک گوساله ها با شیر مادر می تواند تولید شیر را در نسل بعدی کاهش دهد.

اگرچه این تفاوت در شیر اندک است اماهنوز برای دامپروران از اهمیت اقتصادی خاصی برخوردار است.

محققان می گویند این یافته ها می تواند پیامدهایی برای سلامت انسان نیز داشته باشد.

دکتر کیت هینده از دانشگاه هاروارد فاش کرد چگونه مولفه های شیر مادر می تواند رفتار کودک و رشد سلولی رااز طریق سازوکارهای اپیژنتیک تغییر دهد.

مطالعات وی بر روی میمون های رزوس، نشان داد کودکان مادرانی که شیر بیشتری تولید می کردند و انرژی و کورتیزول بیشتری در شیرشان داشتند، فعال تر، کنجکاوتر و جسورتر هستند.

به گفته وی از این رو شیر فقط یک غذا نیست که به بدن امکان رشد بدهد، بلکه حاوی موادی است که به رشد مغز کمک کرده و انرژی کافی را برای رفتارهای فعال کودک فراهم می کند. نتایج این تحقیقات در نشریه Animal Science منتشر شده است.