جلسه اضطراری امروز صبح مقامات دولتی در بروکسل از آخرین بخت‌های مذاکرات در این کشور حکایت دارد.
پس از آنکه ایو لترم بطور حیرت انگیزی کناره گیری‌اش از دولت را اعلام کرد،
آلبرت دوم، پادشاه بلژیک، با سخنانش تلاش خود را برای نجات کشور از ورطه بحران نشان داد.
به گزارش هرازنیوز پادشاه بلژیک گفت: «من از این دوره بلندی که برای تشکیل دولت می‌گذرد، متاثر هستم و نسبت به بحران طولانی که بلژیک را فراگرفته نمی‌توانم بیش از این سکوت کنم.»
با وجود سخنان ناامید کننده پادشاه و همینطور یک سال و نیم تلاش نیمه نخست وزیر برای به جریان انداختن دوباره مذاکرات بین مناطق فلاماند و والون، بار دیگر این تلاش‌ها شکست خورد. ایو لترم به سازمان همکاری و توسعه اقتصادی رفته و بلژیک را بدون دولت رها کرده است.
چهار سال بحران و ۴۵۸ روز بدون دولت برای یک کشور، رکوردی غیرقابل تصور است که نگرانی‌های جدی در مورد آینده بلژیک را برانگیخته است.
داستان از انتخابات مجلس قانونگذاری در سال ۲۰۰۷ آغاز شد و با ایده استقلال و خودمختاری در منطقه فلاندر شدت یافت.
ایو لترم، مسیحی دموکرات در ائتلاف با جدایی طلبان مسئول تشکیل دولت شد. اما او قادر به توجیه اصلاحات گسترده در دولتش نبود. از اینرو دو ماه بعد، از دولت کناره گیری کرد.
به این ترتیب بحران در دولت بلژیک از ماه دسامبر سال ۲۰۰۷ آغاز می‌شود. گی ورهوفشتات دولت موقت تشکیل می‌دهد. در ۲۰۰۸، لترم دولت جدید را تشکیل داده و پس از نه ماه به علت بحران مالی شکشت می‌خورد. پس از آن در دسامبر همان سال، هرمان ون رامپوی، زمام امور را در دست می‌گیرد. اما او برای اداره اتحادیه اروپا فراخوانده می‌شود. کمتر از یکسال بعد، در نوامبر سال ۲۰۰۹، لترم برای بار دیگر وارد صحنه می‌شود و مذاکرات بین فلاماند و والون از سر گرفته می‌شود.
در ۲۲ آوریل سال گذشته، لترم استعفا کرده و انتخابات زودهنگام در ماه ژوئن برگزار شد. اما نتیجه انتخابات، بحران بلژیک را عمیقترساخت. برای اینکه حزب ناسیونالیست‌ها با بیش از ۲۸ درصد در فلاندر به پیروزی رسیدند. ایده‌های این حزب به رهبری بارت دو وور، که عمدتا مبتنی بر خودمختاری فلاماندها بود، نمی‌توانست با ایده‌های والون‌ها یک جا جمع شود.
مذاکرات بین این دو عمدتا بر محور حق و حقوق زبانی می‌چرخید که بیشتر به نفع فرانسه زبانان ساکن حومه بروکسل، واقع در بخش فلاماند بود. در حالیکه فلاماندها بر بکارگیری زبانشان تاکید دارند.
به نظر می‌رسد آینده کشور در بین دو دیدگاه آشتی ناپذیر در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است. یکی خواهان جدایی و دیگری خواهان اتحاد است؛ یکی فریاد مرگ بر بلژیک سر می‌دهد و دیگری ناامیدانه شعار وحدت و همبستگی را.
چنانچه انتخابات برگزار شود، برخی آن را آخرین انتخابات تلقی می‌کنند.
«خداحافظ بلژیک»، عنوان خبری یکی از روزنامه‌های صبح امروز این کشور در ارتباط با خروج لترم است که شاید بطور نمادین گویای واقعیت حال حاضر بلژیک باشد.