نیمه رها کردن سریال ها هر چند مشکل خاصی برای عوامل آنها به وجود نیاورد و آنها همانقدری که خواستند سود بردند و کیف کردند.اما مسلما برای مردمی که فریب این هنرمندان را خوردند، بسیار گران تمام شد. مردمی که ده ها هزار تومان هزینه کردند تا ضمن حمایت از هنرمندان، تفریحی کوچک در منزل خود داشته باشند، هزینه هایشان بی نتیجه ماند. گویی که در سطل زباله ریخته شده باشد!
مشرق – اتفاق جدیدی بود. توزیع سریال به صورت هفتگی در فضایی خارج از قاب تلویزیون. مثلا در موسسات رسانه های تصویری یا سوپر مارکت ها. این شیوه نوین در سریال سازی با “قهوه تلخ”  آغاز شد و با “قلب یخی” ادامه پیدا کرد. دو نکته مثبت در این حرکت جالب نهفته بود. یکی مشارکت مستقیم مردم در حمایت مادی و معنوی از هنر و هنرمند و دیگری جا افتادن فرهنگ خرید نمونه اصلی فیلم ها و سریال ها به جای کپی کردن غیر قانونی آنها.

در این میان سریال سازانی که به خود جرات دادند و به این عرصه پا گذاشتند، با وعده های جذاب و وسوسه برانگیز سعی در بالا بردن تعداد مخاطبان خود داشتند. پکیج های سریال یکی پس از دیگری به دست مخاطبان می رسید و هر روز بر تعداد مردمی که از این سی دی ها و دی وی دی می خریدند، افزوده شد تا جایی که می توان گفت، در شهرهای بزرگ به راحتی در هر خانه ای می توانستید چندین پاکت از نسخه های اصلی این سریال ها را پیدا کنید.

سومین سریالی که به این صورت عرضه شد، “ساخت ایران” بود که به مدد فراهم آمدن شرایط توسط دو سریال قبلی به فروش خوبی دست پیدا کرد. در شرایطی که اقبال عمومی به سینما و تلویوزیون بسیار کمرنگ شده بود، شبکه نمایش خانگی را می شد ناجی فرهنگی فیلم و سریال دانست. اما از آنجا که معمولا در هنر ایرانی پایداری وجود ندارد، این اتفاق خوب به پایانی ناخوشایند رسید.

سرمایه گذاران “قلب یخی” زمانی که احساس کردند درامدشان آنقدری نیست که کیسه هایشان را پر از پول کند، به یکباره در حساس ترین قسمت های سریالشان، عذر بازیگران و دیگر عوامل را خواسته و این سریال را نیمه تمام رها کردند.

همین اتفاق در مورد “قهوه تلخ” افتاد و توزیع کنندگان سریال پس از وقفه های طولانی در ارائه نسخه های نهایی به یکباره اعلام کردند که قسمت های پایانی این سریال توزیع نخواهد شد.

در این میان فقط سریال “ساخت ایران” تا آخرین قسمت به دست مردم رسید و به عاقبت دو سریال دیگر گرفتار نشد.

نیمه رها کردن این پروژه ها هر چند مشکل خاصی برای عوامل آنها به وجود نیاورد و آنها همانقدری که خواستند سود بردند و کیف کردند.اما مسلما برای مردمی که فریب این هنرمندان را خوردند، بسیار گران تمام شد. مردمی که ده ها هزار تومان هزینه کردند تا ضمن حمایت از هنرمندان، تفریحی کوچک در منزل خود داشته باشند، هزینه هایشان بی نتیجه ماند. گویی که در سطل زباله ریخته شده باشد!

حالا عوامل این دو سریال تکه پاره شده و نا تمام، به جای شرمندگی و عذر خواهی از مردم، ضمن بی تقصیر خواندن خود و اعضای تیمشان، پروژه های جدیدی را شروع کرده اند.

قلب یخی باز هم تولید شد. اما این بار با بازیگران و عوامل جدید. داستان فیلم هم به کلی تغییر کرد و می توان گفت از سریال قبلی تنها نامش باقی ماند.

مهران مدیری و تیم همیشگی اش هم به سراغ سریالی جدید رفته اند به نام “ویلای من”. سریالی که در سکوت خبری مراحل تولید را طی می کند و احتمالا برای شبکه خانگی ساخته خواهد شد.

البته مدیری قصد دارد تا قبل از توزیع این سریال یک لوح فشرده رایگان در اختیار مردم قرار داده و وقایعی را درمورد قهوه تلخ به آنها بگوید. وقایعی که احتمالا آنقدر مهم است که ضرر چند ده هزار تومانی میلیون ها خانواده ایرانی را جبران خواهد کرد.

راستی آقایان تضمین کرده اند که اتفاقات قبلی در سریال های جدیشان رخ نخواهد داد. ولی مردم حواسشان باشد که یک وقت کپی نکنند. چون هنرمند روح لطیفی دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *