روزشمار وقایع دهه اول محرم سال 61 هجری قمری

بنا به نقل كتاب هاى معتبر تاريخى جرقه قيام امام حسين عليه السلام از 15 رجب سال 60 هجرى زده شد يعنى روز مرگ معاويه لعنت الله عليه.  امام از آن روز با يزيد مخالفت كرد و مخالفت كرد تا رسيد به محرم سال 61 هجرى. اينجا خواست هايم به اتفاقاتى كه در ده روز اول محرم در زمين كربلا افتاد، بپردازيم. نُه  روز نسبتا آرامى كه منجر به روزى خونين شد. روزى كه در آن تكليف ظلم و ظالم براى هميشه معلوم شد.

شمر  بن ذى الجوشن با نامه اى از ابن زياد از منطقه »نخيله « – كه لشكرگاه و پادگان كوفه بود – با عجله و پيش از ظهر وارد كربلا شد و نامه عبيدالله را براى عمر بن سعد خواند. ابن سعد به شمر گفت: واى بر تو! خدا خانه ات را خراب كند، چه پيام زشت و ننگينى براى من آورد هاى. به خدا قسم! تو عبيدالله را از قبول آنچه من براى او نوشته بودم بازداشتى و كار را خراب كردى. شمر كه با قصد جنگ وارد كربلا شده بود، از عبيدالله بن زياد امان نام هاى براى خواهرزادگان خود و از جمله حضرت عباس عليه السلام گرفت. روز نهم محرم شمر نزديك خيمه هاى امام حسين عليه السلام آمد و عباس، عبدالله، جعفر و عثمان (فرزندان امام على عليه السلام كه مادرشان ام البنين علىها السلام بود) را صدا زد. آ نها بيرون آمدند، شمر گفت: از عبيدالله براى شما امان گرفته ام. آ نها همه گفتند: خدا تو را و امان تو را لعنت كند، ما امان داشته باشيم و پسر دختر پيامبر امان نداشته باشد؟! در اين روز اعلان جنگ شد و امام حسين عليه السلام حضرت عباس عليه السلام را صدا زد و فرمود :اى عباس! جانم فداى تو باد، بر اسب خود سوار شو و از آنان بپرس كه چه قصدى دارند؟ حضرت عباس عليه السلام رفت و خبر آورد كه اين ها مى گويند: يا حكم امير را بپذيريد يا آماده جنگ شويد. امام حسين عليه السلام به حضرت عباس فرمودند: اگر مى توانى آ نها را متقاعد كن كه جنگ را تا فردا به تاخير بيندازند و امشب را مهلت دهند تا ما با خداى خود راز و نياز كنيم و به درگاهش نماز بگذاريم. خداى متعال مى داند كه من بخاطر او نماز و تلاوت قرآن را دوست دارم. حضرت عباس عليه السلام سمت سپاه دشمن برگشت و از آ نها مهلت خواست و عمر سعد قبول كرد. امام حسين عليه السلام در شب عاشورا دستور دادند براى حفظ حرم و خيمه ها، خندقى را پشت خيمه ها حفر كنند و به محض حمله دشمن چو بها و خار و خاشاكى كه در خندق بود را آتش بزنند تا ارتباط دشمن از پشت سر قطع شود. امام عليه السلام به ياران خود فرمود: برخيزيد، غسل كنيد و وضو بگيريد كه اين آخرين توشه شماست.

سال 61 هجرى سپاه كوچه امام حسين عليه السلام با سپاه بزرگ كوفه روبرو مى شود. در اين روز امام حسين عليه السلام و 72 نفر از همراهانشان شهيد شدند. سران سپاه كوفه بر جسدهاى شهدا اسب تاختند و خيمه هاى امام و يارانش را غارت كردند و به آتش كشيدند. باقيمانده افراد كاروان امام اسير شدند و همراه سرهاى شهدا راهى كوفه.
—–
ماخذ:http://www.e-heyat.com