بهتر از اين مطلب چيزي به ذهنم نرسيد كه بنويسم، به نظرم هم براي ذاكرين دلسوخته امام حسين عليه السلام مفيد باشه هم براي شعراي بزرگوار اهل بيت عليهم السلام
محدّث قمي أعلي الله مقامه گويد : در ديوان سيّد بزرگوار شهيد سيّد نصر الله حائري قدّس الله روحه ديدم كه برخي از موثّقان بحرين براي او حكايت كرده اند كه يكي از نيكوكاران حضرت زهرا عليها السلام را در خواب ديد كه در بين جمعي از زنان هستند كه بر حسين مظلوم عليه السلام با خواندن اين شعر نوحه سرايي مي كنند :
واحُسَيْناهْ ذَبيحاً مِن قَفا واحُسَيْنا غَسيلاً بِالدَّماء
واي حسين، اي كشته از قفا، واي حسين غسل داده شده به خونها
صاحب ديوان در دنبال اين شعر اين قصيده را افزوده است :
وا غَريبا قُطْنُهُ شَيْبَتُهُ اِذْ عدا كافُورُهُ عَفْر الثَّرى
واي غريبي كه پنبه ي كفن او محاسن او بود هنگامي كه كافورش خاكهاي اطراف او بود .
واسَليبا نَسَجَتْ اَكْفانَهُ مِنْ ثَرَى الطَّفِّ دَبُورٌ وَصَبا
واي بر برهنه اي كه كفن هايش را باد دبور و صبا از خاك كربلا كه از چپ و راست بر او مي وزيد بافته بود .
واطَعينا ما لَهُ نَعْشٌ سِوَى الرُّمْحِ فى كَفِّ سَنان ذِى الْخَنا
واي بر آن به خاك افتاده اي كه جز نيزه اي كه در دست (( سنان )) هرزه و بي ادب بود تابوتي نداشت .
واوَحيدا لَمْ يُغَمَّضْ طَرْفَهُ كَفُّ ذى رِفْقٍ بِهِ فى كَرْبَلا
واي بر آن بي كسي كه پلكهاي چشمانش را هيچ دست با ملايمت و دوستي در كربلا نبست .
وا وصَريعا أوْطأؤهُ خَيْلَهْم أيَّ صَدْرٍ مِنْهُ لِلْعِلْم حَوي
واي بر آن به خاك افتاده اي كه اسبانشان را بر او تاختند، بر كدام سينه، سينه اي كه پر از علم و دانش بود .
واذَبيحا يَتَلَظّى عَطَشا وَاَبوُهُ صاحِبُ الْحَوْضِ غَداً
واي بر آن كشته شده اي كه از تشنگي بسان ماهي از آب بيرون افتاده، دهن باز مي كرد در حالي كه فرداي قيامت پدرش صاحب حوض كوثر است .
واقَتيلا حَرَقوُا خَيْمَتَهُ وَهِىَ لِلدّينِ الْحَنيفىّ وَعا
آه بر كشته اي كه خيمه اش را آتش زدند در حالي كه او خود جايگاه دين حنيف است .
اه لااَنْساهُ فَرْدا مالَهُ مِنْ مُعينٍ غَيْرِ ذى دَمْعٍ اَسى
آه، هيچ گاه او را در حال بي كسي و تنهايي از ياد نخواهم برد كه هيچ ياوري جز صاحب اشك سوزان و اندوهبار نداشت .
********************************************
يكبار كه قسمت شد بريم نجف از بزرگي پرسيدم كه چرا بايد بالا سر مولا اين همه امام حسين عليه السلام را زيارت كنيم، فرمود : كسي كه صورت كف پاي حضرت زهرا عليها السلام بگذاره جاش بالاي سر مولاست .
1- نفس المهموم، ص
وبلاگ نجف در کربلا (استاد حاج جواد حیدری)