شهیدقنبر ذوقی تنها شهید گمنام مازندران که نام دارد

درمسیر میانبری به سمت بلده نور راه شوسه ای تو را از جاده ی اصلی به سمت روستایی می برد به نام کرسی که در گلزار شهدای این روستا شهید گمنامی اهل مازندران است که نام دارد اما کسی از زادگاه و موطنش خبر ندارد.

به گزارش هراز نیوز به نقل ازبلاغ  نور،در نیمه های راه جاده هراز،جاده میانبری به سمت بلده شهرستان نور باز می شود که در میانه های این مسیر راه شوسه ای تو را از جاده ی اصلی به سمت روستایی می برد به نام کرسی.

وقتی وارد گلزار شهدای  روستای کرسی می شوی مزار شهید گمنامی را  می بینی که روی سنگ مزارش نوشته است: شهیدقنبر ذوقی.

او تنها شهید گمنام مازندران است که نام و شهرتش معلوم است، اما کسی از زادگاه و موطنش خبر ندارد.

داستان این ماجرای غریب از اینجا آغاز می شود که در یکی از پادگانهای ارتش، دو سرباز رشید و دلیر خدمت می کردند که نام و شهرت هردوی آنها قنبر ذوقی بود و جالب تر این که این دو سرباز در یک گردان و یک گروهان هم خدمت بودند.

یکی از این دو مازندرانی و اهل روستای کرسیِ نور بود. از قضا در عملیاتی هر دوی آنها به شهادت می رسند.

پیکر مطهر و پاک قنبر علی ذوقی نوری، دیرتر کشف می شود و از همین رو دوست، هم خدمت و هم نامش را به اشتباه از آنجایی که طوری جراحت برداشته بود که قابل شناسایی نبود، به جای او به روستای کرسی میبرند و پس از تشییع باشکوهی به خاک میسپارند.
‏‎

درست در هفتمین روز مراسم شهادت و خاکسپاری این شهید بزرگوار، پیکر شهید قنبرعلی ذوقی نوری را که اهل روستای کرسی بود، را به زادگاهش می آورند و پس از شناسایی کامل و دقیق به خانواده اش تحویل میدهند.

اما از آنجایی که جز نام، دیگر مشخصات و پلاک شناسایی شهید گمنام ذوقی مفقود شده بود و نمیدانستند اعزامی از کدام شهر میباشد، او را در همان روستای کرسی مهمان دائمی مردم خونگرم و باصفایش کردند.
شهیدگمنام که نه شهید نام آشنای روستای کرسی غریب نیست، چرا که شمع محفل مردم شهید پرور کرسی هست و مردم او را در دل خود جای دادند.

حتی خانواده شهید ذوقی هم همچنان که این شهید دوست و هم خدمت شهیدشان بود او را پسر خود می خوانند و مزارش را با گلاب و اشک معطر می کنند.

ماجرای شهید گمنام روستای کرسی بلده نور یکی از داستانهای مظلومیت فرزندان روح الله است که تاریخ را هم یارای نوشتن این مظلومیت و غربت نیست.