براي اولين بار محققان دانشگاه مكمستر به مدارك قاطعي رسيدهاند كه يك باكتري مقيم در معده و روده بر شيمي مغز و رفتار آن تاثيرگذار است.
اهميت اين يافتهها به اين خاطر استكه بارها انواع مختلفي از بيماريهاي معدهاي- رودهاي همچون سندرم تحريكپذير شكم را با افسردگي و اضطراب (استرس) مرتبط دانستهاند. اين نتايج جالب، انگيزه و عامل محركي شد تا در تحقيقات بعدي متخصصان به دنبال مولفه ميكروبي براي رابطه علت و معلولي بيماريهاي رفتاري باشند.
اين تحقيقات كه توسط پروفسور استفان كالينز ر انستيتو تحقيقات سلامت گوارش Farncombe انجام گرفته در نشريه اينترنتي مطالعه معده و روده و بيماريهاي مربوط به آن به چاپ رسيده است.
معده و روده انسان محل زندگي حدود هزار تريليون باكتري است كه در يكديگر زندگي ميكنند.
اين باكتريها هركدام وظايفي را به عهده دارند كه براي سلامت انسان حياتي است. آنها انرژي لازم از رژيم غذايي را جمعآوري ميكنند، در برابر آلودگيها از سلولها محافظت كرده و مواد غذايي لازم براي سلولهاي دل و روده را تامين ميكنند.
هرگونه اختلال در عملكرد اين باكتريها ميتواند منجر به شرايط مخاطرهآميز و تهديدآميزي براي انسان شود. كوليت (ورم مخاط روده بزرگ) ناشي از آلودگي باكتري Clostridium كه در اثر درمان آنتيبيوتيك نسبت به آن مقاوم ميشود از جمله اين اختلالات است.
براي مطالعه و بررسي تاثيرات دقيق باكتريها بر انسان، محققان با آزمايش روي موشهاي سالم نشان دادند كه ايجاد اختلال روي محتواي باكتريايي دل و روده توسط آنتيبيوتيكها باعث تغييراتي در رفتار موشها ميشود. در نتيجه اين تغييرات هوشياري موشها كمتر شده يا دچار استرس و اضطراب ميشوند.
به محض قطع كردن مصرف آنتيبيوتيكها باكتريهاي ساكن در دل و روده به حالت نرمال برگشتند. اين اتفاق با بازگشت رفتار و شيمي مغز به حالت عادي همراه بود. براي تاييد اين مطلب كه باكتريها بر رفتار تاثير گذارند محققان باكتريهايي از موشهايي با الگوي رفتاري متفاوت را در موشهاي سالم بدون ميكروب جمع كردند.
در نتيجه اين عمل، موشهاي سالم با سابقه رفتاري انفعالي پس از دريافت باكتري، به موشهايي فعالتر و جسورتر تبديل شدند. عكس اين قضيه هم درست از آب درآمد و موشهاي فعال به موشهايي انفعالي تبديل شدند.
تحقيقات قبلي روي نقش باكتريها بر رشدمغز در اوايل زندگي انسان متمركز بود.
اينك تحقيقات انجام شده نشان داد باكتريها ميتوانند باعث ايجاد تغييراتي در رفتار هم شده و مبنايي براي درمان اختلالات رفتاري خصوصا اختلالاتي كه مربوط به شرايط معدهاي ـ رودهاي است، باشد.