به گفته وی این یکی از شفاف ترین نمونه هایی است که تا کنون شنیده ایم. کر یک پدیده الکترومغناطیسی است که توسط امواج پلاسما در کمربند تشعشعی زمین ایجاد می شود.

طی سالها، اوپراتورهای ایستگاه های رادیویی بر روی زمین به آنها از فاصه دور گوش کرده اند. اکنون کاوشگرهای دوقلوی کمربند تشعشعی توفانی در حال سفر در این منطقه از فضا هستند که “کر” از آنجا نشات می گیرد و به خارج از این فضا فرستاده می شود.

کلتزینگ که تیمش در دانشگاه آیووا گیرنده “EMFISIS” (تجهیزات میدان الکتریکی و مغناطیسی و علم تلفیق) برای استفاده از این سیگنال ها ساخته است، می گوید: این دقیقا همان چیزی است که این کمربند تشعشعی ممکن است صدایی برای انسان داشته باشد البته اگر بشر آنتن های رادیویی بر روی گوشهایش می داشت.

وی مراقب است مطمئن شود اینها امواج صوتی نیستند که از طریق هوای سیاره مان سفر می کنند و به گوش ما می رسند.

کر از امواج رادیویی ساخته شده است که در فرکانس های صوتی بین صفر تا 10 کیلوهرتز نوسان می کند.

آنتن های حلقوی جستجوی مغناطیس کاوشگرهای کمربند تشعشعی توفانی برای تشخیص این نوع امواج طراحی شده اند.

گفته می شود اینها یکی از مهمترین امواج برای انرژی دادن به الکترون هایی هستند کمربند تشعشعی خارجی را می سازند.

هر یک از دو کاوشگر توفان مملو از حسگرهایی برای محاسبه ذرات پرانرژی، اندازه گیری امواج پلاسما و تشخیص پرتو الکترومغناطیسی است.

به خصوص، کر می بایست مسئول به اصطلاح “الکترون های کشنده” باشد؛ ذرات بسیار پرانرژی که می توانند برای ماهواره ها و فضانوردان خطر آفرین باشند.

دانشمندان فکر می کنند بسیاری از الکترون های کمربند تشعشعی بی خطر هستند و برای اینکه به انسان و یا سیستم های الکترونیکی ما زمینی ها آسیب بزند انرژی بسیار اندکی دارند. اما گاهی اوقات این الکترون ها به موج کر می رسند مانند یک موج سوار و انرژی لازم را برای خطرناک شدن به دست می آورند.

دیو سیبک دانشمند ارشد این پروژه می گوید: کاوشگرهای کمربند تشعشعی توفان در ماموریتی برای اطمینان از این امر است. تولید الکترون های کشنده یک موضوع بحث انگیز و امواج کر تنها احتمال برای آن است.

این کاوشگرهای دو قلو در اوت 2012 پرتاب شدند و در حال گردش در کمربند تشعشعی داخلی هستند و از میدانهای الکترومغناطیسی نمونه برداری می کنند و به امواج پلاسمای در بسیاری از فرکانس ها گوش فرا می دهند.