او ادامه می دهد:« من روی سخنم با قهرمانان المپیکی ست. شما که نام تان در تالار افتخارات المپیک ثبت شده و همه دنیا به موفقیت تان افتخار می کند. شما که نماد ورزش کشور هستید و همه روزها هزاران نفر در تالار المپیک در زوریخ ، رزومه پر افتخارتان را نگاه می کنند ، باید بیش از همه درد کمک به ورزش داشته باشید. اگر هدف خدمت به ورزش باشد ، چه باکی است از حضور در مجلس و پاسخگویی در پیشگاه نمایندگان مردم؟ به هر حال آقای وزیر سیاسی هستند و قبلا نماینده بودند ، راه و چاه رایزنی با نمایندگان را خوب بلد هستند . به همین دلیل هم هست که احتمالا شما عزیزان را پیش می اندازند تا در خانه فلان نماینده بروید و امضایش را پس بگیرید. اما آیا ایمان دارید آنچه انجام می دهید به صلاح ورزش کشور است یا در رودربایستی ماندید و پیش افتاده اید؟ برای دو روز خدمت بیشتر دوستانی که ادعای خدمت به ورزش را دارند اما برای رسیدن به دفترهای شان باید از هفت خوان رستم گذشت ، مطمئنید که تصمیمی اشتباه برای ورزش کشور نمی گیرید؟ نکند که همه افتخارات بی بدیل تان را به یک آن ، با یک تصمیم اشتباه ، بی اجر کنید. حرفم این است که چرا نگذاریم ، خود سیاسیون لابی های سیاسی شان را پیش ببرند و به این بحث برسند. چه دلیلی دارد که شما ورزشکاران المپیکی را پیش بیاندازند؟»
از صفایی درباره نتیجه جلسه صبح دوشنبه هیات اجرایی کمیته المپیک می پرسیم که با خنده می گوید:« آن اوایل جنگ ، عده ای با هیجان فریاد می زدند ای صدام یا ارتشت را همین هفته از ایرانی بیرون می بری ؛ یا بالاخره کی ارتشت را می بری! حالا حکایت کمیته اجرایی هم شده مثل آنها ، هر هفته جلسه می گذارند و می گویند یا روسای برکنار شده را برمی گردانی ، یا بالاخره کی بر می گردانی؟»