پرداخت مبالغ هنگفت به بازیکنان فوتبالی که از حاظ فنی در حد ضعیف ترین بازیکن لیگ های اروپایی هم نیستند درست در زمانی صورت می گیرد که دیگر رشته های ورزشی کشور با وجود ظرفیت های فراوان و پتانسیل های قوی فردی برای حضور در رقابت ها، به سبب نبود امکانات مالی از پیشرفت های چشم گیر و حضوری پر رنگ در رقابت ها باز می مانند.
چندی پیش خبری منتشر شد که بر اساس آن یکی از بازیکنان مطرح لیگ برتری فوتبال ایران به ازای هر دقیقه بازی، بیش از ۳۲۶ هزار و ۷۹۷ تومان دریافت خواهد کرد. بدین ترتیب اگر فرد مذکور در هر ۳۴ مسابقه لیگ به میدان برود، ۳۰۶۰ دقیقه برای تیمش بازی و یک میلیارد تومان دریافت خواهد کرد.
البته باید به این میزان دستمزد ثبت شده در قراردادها، عدد و رقم سایه ای این افراد از جمله مبالغ و هدایا از سوی دیگر نهادها و یا تشویق های میلیونی باشگاه تبوع برای برآوردن انتظارات حداقلی جامعه ورزشی را هم اضافه کرد. این در حالی است که بازیکنان دیگر در رشته های هر چند نام آور در مسابقات جهانی و المپیک، مبلغی حدود یک دهم قرارداد فصلی آنها را هم در طول سال دریافت نمی کنند.
مقایسه دستمزد سالانه مربیان فوتبال ایران که تنها دستاورد آنها پرورش بازیکنانی همتراز بازیکنان دسته چندمی اروپا است، با مربیانی که شاگردانش مدال های رشته ورزشی خود را در بازی های جهانی درو می کنند، خود گویای بی قاعده و قانون و غیر عادلانه بودن توزیع بیت المال بین کسانی است که با اندک پشتیبانی خواهند توانست پرچم پر افتخار کشور را در مسابقات به اهتزاز درآورند.
در جدول زیر نگاهی کوتاه به تفاوت فاحش در مبالغ قراردادهای ورزشکاران در رشته های مختلف می اندازیم:
این در حالی است که میانگین قراردادهای تکواندوکاران ایرانی که رشته ای المپیکی محسوب می شود بین 10 تا 17 میلیون تومان است که با کثر مالیات و عدم پرداخت کامل باشگاهها، در انتها تنها 5 یا 6 میلیون تومان مبلغ باقیمانده برای تکواندوکاران باقی می ماند. ضمن اینکه اگر بازیکن بخواهد تیمش را نیز تغییر دهد باید20 درصد قرارداد را نیز به باشگاه بدهد!
مقایسه پاداش ها
نکته جالب در این میان اینکه میزان پاداش در نظر گرفته شده برای مدال آورانی است که در جدول بالا با وجود اخد کمترین مبلغی برای حضور در رقابت ها، افتخاراتی تاریخی در تاریخ ورزشی کشور به ثبت رسانده اند.
وزير ورزش و جوانان گفته بود: هديه ويژه دولت به مدال آوران المپيک لندن براي نشان طلا، نقره و برنز به ترتيب 200 ، 150 و 100 سکه خواهد بود. این در حالی است که خبرگزاری ها به بررسی ميزان پاداش‌هايي كه قهرمانان المپيك برخي از كشورها دريافت مي‌كنند پرداخته و از تفاوت چشم گیر هدایای آنها با ورزشکاران ایرانی پرده برداشته اند.
در این گزارش آمده است: چین به عنوان کشوری که بیشترین ورزشکار را داشته و بيشترين مدال‌آوران را نيز به خود اختصاص مي‌دهد، به هر قهرمان حدود50 هزار دلار جايزه می دهد.
روسيه به هر قهرمان المپیکی خود 130 هزار دلار پاداش می دهد. به گفته رئيس فدراسيون كشتي تركيه حدود 800 هزار دلار از طرف دولت به قهرمانان اهدا مي‌شود. حدود 500 تا 600 هزار دلار هم از سوي مسئولان ورزش كشور به طلايي هاي لندن تعلق مي‌گيرد و با جوايزي كه از سوي حاميان مالي اهدا مي‌شود چيزي در حدود يك و نيم ميليون دلار دست قهرمان المپيك را مي گيرد. «بكر چكر» همچنين از پرداخت حقوق دولتي مادام‌العمر به قهرمانان اين كشور خبر داده است.
آمريكايي‌ها در پرداخت پاداش ثابت به قهرمانان ولخرجي نمي‌كنند و هر قهرمان مبلغ 25 هزار دلار دريافت خواهد كرد ما دارندگان مدال طلا پاداش قابل توجهي از جاهاي ديگر دريافت مي‌كنند. به عنوان مثال يك بنياد خصوصي در آمريكا بعد از اين كه رشته كشتي فقط يك مدال طلا در المپيك پكن به دست آورد، تصميم گرفت براي هر كشتي‌گيري كه طلاي لندن را كسب كند، جايزه 250 هزار دلاري در نظر بگيرد. يك كمپاني توليدات ورزشي نيز بعد از كسب هشت طلا از سوي «مايكل فلپس» در المپيك قبلي يك ميليون دلار به او پاداش داد كه فلپس اين پول را صرف امور خيريه كرد.
به گفته الهام علي اف، رئيس جمهوري آذربايجان، دارندگان مدال طلاي المپيك 2012 لندن مبلغ 520 هزار دلار جايزه نقدي دريافت خواهند كرد كه اين فقط جايزه رئيس جمهوري است. كميته ملي المپيك آذربايجان نيز مبلغ 260 هزار دلار به قهرمانانش پرداخت خواهدكرد. كشتي‌گيران آذربايجاني نيز به طور جداگانه در ازاي دريافت مدال طلا مبلغ قابل توجه 780 هزار دلار به عنوان پاداش دريافت خواهند كرد.
مدال‌آوران بريتانيا از حاميان مالي مبالغ نسبتا هنگفتي به عنوان پاداش دريافت خواهندكرد. به عنوان مثال «كريس هوي» قهرمان دوچرخه سواري قبل از المپيك پكن حدود 24 هزار پوند در سال درآمد داشت اما پس از اين كه سه مدال طلا در پكن گرفت درآمدش از يك ميليون پوند هم گذشت. يك حامي مالي به نام اوكتاگون اعلام كرده است كه قهرمانان بريتانيا در المپيك لندن حدود دو ميليون پوند پاداش دريافت خواهند كرد.
طلايي هاي قزاقستان هر كدام مبلغ 250 هزار دلار پاداش دريافت مي‌كنند و البته دولت قزاقستان بر خلاف بسياري از كشورها براي مربيان نيز مبلغ قابل توجهي در نظر گرفته است.
كميته المپيك آفريقاي جنوبي براي ورزشكاراني كه مدال طلاي المپيك كسب كنند حدود 60 هزار دلار در نظر گرفته است.
قهرمانان ژاپني المپيك مبلغ 40 هزار دلار دريافت خواهند كرد اما اين تنها پاداش آنها نيست چرا كه دراين كشور نيز حاميان مالي و فدراسيونها حمايت خوبي از مدال آوران دارند. به عنوان مثال فدراسيون‌هاي شنا و دوچرخه سواري ژاپن به هر قهرمان المپيك لندن حدود 370 هزار دلار جايزه مي‌دهند و فدراسيون تنيس روي ميز اين كشور نيز 127 هزار دلار به قهرمانان خود جايزه خواهد داد.
بلاروسي ها رقم نسبتا قابل توجهي براي قهرمانان خود در نظر گرفته‌اند و هر ورزشكاري كه بتواند مدال طلا بگيرد 150 هزار دلار جايزه دريافت خواهد كرد.
از سال 1956 تا كنون هيچ ورزشكاري از مالزي موفق به كسب مدال طلا در بازيهاي المپيك نشده است اما اگر اين اتفاق در المپيك لندن رخ دهد، يك شمش طلا به ارزش 600 هزار دلار از مالك يك معدن طلا در كوالالامپور به ورزشكار خوشبخت تعلق خواهد گرفت. مالزي در دوره گذشته 300 هزار دلار به قهرمانانش پاداش داد.
به دستور امامعلي رحمان رئيس جمهوري تاجيكستان هر مدال طلا پاداشي برابر با 63 هزار دلار خواهد داشت. حزب نهضت اسلامي تاجيكستان نيز اعلام كرده است به ورزشكاراني كه در المپيك لندن به مقامهاي اول تا سوم برسند، منازل مسكوني دو خوابه اهدا خواهد كرد.
شايد باورش سخت باشد اما سنگاپور براي مدال طلاي المپيك پكن 500 هزار دلار پاداش در نظر گرفت و قطعا در اين دوره نيز حداقل همين مبلغ در نظر گرفته خواهد شد.اوكرايني ها به قهرمانان خود در المپيك لندن مبلغ 85 هزار دلار پاداش پرداخت خواهند كرد.
شركت هوندا اعلام كرده است به هر كدام از ورزشكاران تايلند كه در لندن طلا كسب كنند، مبلغي در حدود 33 هزار دلار پاداش اهدا خواهد كرد. كميته المپيك افغانستان نيز براي قهرمانان خود در لندن پاداش در نظر گرفته و اعلام كرده است كه 20 هزار دلار جايزه براي مدال طلا پرداخت خواهد كرد. افغانستان در دوره گذشته يك مدال برنز در تكواندو كسب كرد.