اصلاح طلبان و از دست دادن پایگاه مردمی

انتخابات ریاست جمهوری دهم موجب گشت تا جریان اصلاح طلب از یک سو تمام خواسته ها و نیات درونی خویش را هویدا سازد و از سوی دیگر با این واقعیت تلخ برای خود روبرو گردد که انطور که خود می پندارد دارای بدنه اجتماعی قابل توجهی نیست.

این جریان سیاسی که در سال 76 با طرح شعارهایی مردم سالارانه نوید آزادی را پس از اختناق سال های سازندگی برای مردم بشارت داد، پس از 8 سال فعالیت با موج مردمی 3تیر مواجه گردید. جریان 3تیر توانست از پس 16 سال حکومت تکنوکرات ها و اصلاح طلبان، صدای خویش را بلند سازد و این همان صدایی بود که حاکمان 16 ساله آن چنان علاقه ای به سماع آن نداشتند.

سال 88 که فرصت تغییر شرایط برای همان حاکمان 16 ساله فراهم گردید با تمام امکانات خود وارد کارزار شدند و درست پس از رویارویی با عدم اقبال مردمی، اردوکشی خیابانی را به عنوان یگانه راه پیش روی خویش یافتند و حتی تا مدت ها پس از آن در توهم فزونی پایگاه مردمی خوبش به سر بردند.

این توهم کار را به جایی رسانید که اصلاح طلبان با تحریم انتخابات مجلس نهم، مراسم فاتحه خوانی برای نظام به راه انداختند و گفتند که می آییم اما به شرطها و شروطها!

سید محمد خاتمی با طرح پیش شرطی چون آزادی سران فتنه و عدم توجه نظام به این پیش شرط عجیب، با انتخابات مجلس به همراه هم قطارانش قهر کرد اما حضور 64درصدی مردم در این انتخابات موجبات واقع بینی بیش از پیش این حریان سیاسی را فراهم آورد؛ واقع بینی که تکاپوی و بیش فعالی اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری را دلیل شد.

از پیش شرط خاتمی تا عذرخواهی خاتمی

پس از گرویدن به واقع گرایی در میان اصلاح طلبان، ناگهان بخش عظیمی از این جریان به زبتن بی زبانی از حوادث سال 88 عذرخواهی نمود و حتی شخصیتی مانند موسوی لاری اظهار داشت که اساسا امکان تقلب در نظام انتخاباتی ایران وجود ندارد و بدین ترتیبی آب سردی بر ادعاهای اصلاح طلبان ریخت.

جالب تر آنکه سید محمد خاتمی با عقب نشینی زائدالوصفی به جای تعیین این شرط و آن شرط، عذخواهی خود را تقدیم رهبری نموده است.

خبرهای رسیده حاکی از ان است که رئیس دولت اصلاحات در نامه ای محرمانه  که توسط  هاشمی رفسنجانی تحویل رهبر معظم انقلاب داده خواهد شد، ضمن عذرخواهی به نحوی مسیر خود را از جریان فتنه جدا می کند تا امکان حضور طیفی از اصلاح طلبان در انتخابات آینده ایجاد شود.

جریان فتنه که تا قبل از انتخابات مجلس نهم در این توهم به سر می برد که نظام برای انتخابات ها به آن‌ها نیاز دارد و به نوعی می‌خواست حضور خود در انتخابات را به نظام بفروشد در عمل انتخابات را تحریم کرد ولی نه تنها انتخابات کم شور نشد، بلکه میزان مشارکت از میزان مشارکت در مجلس هشتم حدود 10 درصد افزایش پیدا نمود.

به عبارت دیگر نبود جریان حاشیه ساز و داخلی شدن رقابت میان نیروهای معتقد به نظام، مردم را برای حضور در انتخابات مصمم تر کرد و همین مشارکت بالا هم موجب شد که آقای خاتمی عصر روز انتخابات، وقتی اخبار حضور پر شور مردم در انتخابات را شنید، مخفیانه به یک مدرسه در روستاهای دماوند رفت و رأی داد تا زمینه برای حضورهای آینده اش از بین نرود.

نکته مهم اینجاست که تجربه انتخابات مجلس نهم، نظام را به یک تجربه عینی از استغنا از جریان متمایل به بیگانه رسانده و مسئولان را متقاعد ساخته است که هیچ نیازی به حضور آن ها نیست.

عذرخواهی رسمی؛ تنها راه بازگشت اصلاح طلبان

بنابر مطالب یاده شده در صورتی که اصلاح طلبان نیاز به حضور در سپهر سیاسی جمهوری اسلامی را جز حقوق خود می پندارند باید به طور شفاف از عملکرد قبلی خود که کشور را با بحران مواجه کرده و دشمن را امیدوار نموده بود و کاهش اعتبار ایران، آسیب های فرهنگی و اقتصادی را متوجه جامعه نموده بود و… عذرخواهی کنند و تصریح کنند که مرتکب اشتباه و جرم شده اند.

علاوه بر این می بایست با جریانی که همچنان فتنه گری می کند و دشمن خارجی، صریح و شفاف مرزبندی کنند و تضمین عینی بدهند که دیگر چنین اشتباهاتی را تکرار نمی کنند.

پر واضح است که چنین عذر خواهی از پیشگاه ملت نمی تواند محرمانه و خصوصی باشد بلکه همانطور که فتنه انگیزی های آنان علنی بوده است، باید اصلاح روند و عذرخواهی و جبران اشتباهات نیز علنی باشد. بولتن