از حامیان مالی گروه 180 می توان به گروه حامی مجاهدین خلق به نام کمیته آمریکاییان و ایرانیان پیشرو، اتحاد علیه ایران هسته‌ای و کمیته یهودیان آمریکا اشاره کرد.
هراز ، مشرق، ریچارد سیلوراشتین در پایگاه آنتی وار نوشت: در نبرد اراده ها بین ایران و غرب که برای یک دهه است ادامه دارد، بازیگران و منافع زیادی وجود دارد. برخی از آنها نظیر اسرائیل، ایالات متحده و دیگران بسیار آشکار هستند. اما این بازیگران در این نبرد، انواع و اقسام داستان های خیالی را ساخته و پرداخته اند تا در جرو بحث های عمومی دست بالا را داشته باشند.
نویسنده گزارش می افزاید: اسرائیل یکی از بازیگران فعال در این عرصه است. حالا هم من به همراه بن دوهرتی از پایگاه انتفاضه الکترونیک پروژه عجیب دیگری را فاش کرده ایم که توسط یک افسر امور عمومی سابق ارتش اسرائیل مدیریت و توسط “شورای روابط جامعه یهودی” نیویورک حمایت مالی شده است. شورای مذکور بازوی سیاسی و لابی جامعه یهودیان نیویورک است. مدیر شورا خاخام مایکل میلر است. در این پروژه وی با یک شرکت روابط عمومی به نام “تاندر 11” که توسط مارکو گرینبرگ با تابعیت آمریکایی اسرائیلی تاسیس شده شریک شده است. گرینبرگ در کالیفرنیا بزرگ شده و در دانشگاه کالیفرنیا تحصیل نمود.
وی در دهه 1990 به اسرائیل مهاجرت کرده و وارد ارتش اسرائیل شد و در آنجا به عنوان افسر امور عمومی ارتش خدمت کرد. در سال 2002 به آمریکا بازگشته و به همراه همسرش به عضویت اندیشکده وابسته به ایپک یعنی موسسه سیاست خاورنزدیک واشنگتن درآمد. علاوه بر شورای روابط جامعه یهودی، دیگر مشتریان تاندر 11 عبارتند از شرکت های رسانه های اجتماعی و اینترنتی نظیر کانورسوشیال، مدیا فرندز و گروپ کامرس.
همه اینها گروهی را با نام “ایران 180” ایجاد کردند. این گروه همچون دیگر سازمان های عام المنفعه ای نیست. این گروه دفتر، شورای مدیریت و عضوی ندارد. فقط یک کارمند با نام کریس دوویتو دارد.
ایران 180 حلقه روابط عمومی سیاسی است که به سازمان چمن مصنوعی شهرت دارد. این گروه وجود خارجی ندارد و منافع گروه هایی که تمایل دارند در انظار عمومی به چشم نیایند را تامین می کند. در مورد گروه ایران 180، شورای روابط جامعه یهودی و دیگر نهادها نظیر اتحادیه ضد افترا، گروه هایی مثل کمیته یهودیان آمریکایی و فدراسیون یهودیان متحد نیویورک به عنوان حامیان مالی این گروه به یکدیگر پیوستند. شورای روابط جامعه یهودی تنها مجموعه ای است که تلاش های مالی خود را تایید نموده است. اما اعضا به این نتیجه رسیده اند که یک گروه مستقل صوری که وقت خود را صرف امور حقوق بشر در ایران نماید یک ضرورت است. گروهی که ظاهرا در دعوای بین اسرائیل و ایران هیچ نفعی نداشته باشد.
بر همین اساس بود که ایران 180 متولد شد، گروهی متشکل از گروه های قومی و زنان نیویورکی که ذیل شعار “حقوق بشر، نه حقوق هسته ای” متحد شدند. اگر بخواهیم منصف باشیم، گروه بحث هایی درباره مسائلی مربوط به خبرنگاران، فعالان حقوق بشری و کارگری در ایران برگزار نموده است.
ایران 180 رفتار دوگانه ای دارد. از یک سو این تشکل در تلاش است تا خود را یک سازمان جدی حقوق بشری معرفی کند. در عین حال این گروه یک تئاتر خیابانی به راه انداخته که عروسک های خیمه شب بازی بزرگی شبیه احمدی نژاد و دیگر مقامات خاورمیانه ای را به نمایش در می آورد. این گروه از تحقیر جنسی به عنوان تاکتیکی در سیاه نمایی علیه ایران استفاده می کند.
از حامیان مالی گروه 180 می توان به گروه حامی مجاهدین خلق به نام کمیته آمریکاییان و ایرانیان پیشرو، اتحاد علیه ایران هسته ای و کمیته یهودیان آمریکا اشاره کرد.