گنبدآهنين اسرائيل نمي‌تواند مانع موشك‌هاي ايران شود

با شكست سال 2000 ارتش به اصطلاح شكست ناپذير اسرائيل از حزب الله لبنان و به صدا درآمدن ناقوس زوال براي اين رژيم ، اسرائيل اين بار با بهانه نزديك شدن ايران به سلاح هسته اي در صدد به راه انداختن مسابقه تسليحاتي و تبعاً ناامني در منطقه است. سايت خبري “اخبار آمريكا و گزارش جهاني ” نيز در همين راستا گزارشي به قلم “لوئيس رنه برس ” و “جان تي چين ” منتشر نموده و در آن به بررسي گزينه‌هاي اسرائيل براي مقابله با برنامه هسته‌اي ايران پرداخته است. “لوئيس رنه برس ” استاد علوم سياسي و حقوق بين الملل در دانشگاه پوردو، و ژنرال بازنشسته نيروي هوايي است. ژنرال بازنشسته “جان تي چين ” نيز از سال 1986 تا 1991 فرماندهي كل مركز راهبردي نيروي هوايي آمريكا را بر عهده داشته است.

اين دو تحليل‌گر مدعي‌اند كه در حال حاضر حتي “آژانس بين المللي انرژي اتمي ” نيز اين حقيقت آشكار را تصديق مي‌كند كه ايران به سرعت در حال ورود به “باشگاه هسته اي ” است. احتمالا در دو سال آينده، يعني با طي شدن تمامي مراحل لازم براي تبديل به يك كشور هسته اي، گزينه حمله پيشگيرانه اسرائيل به معناي واقعي كلمه از دست رفته خواهد بود.

*دلخوشي اسرائيل به خارج براي دفاع از اين رژيم در برابر ايران

در آن زمان، گزينه‌هاي راهبردي باقيمانده براي رژيم صهيونيستي، محدود به تركيبي اميدوارانه از بازدارندگي هسته‌اي و دفاع تهاجمي خواهد شد. با خوش بيني مي‌توان اينطور در نظر گرفت كه اشكالات و نقاط ضعف اين برنامه دفاعي با ديپلماسي فعال دستگاه وزارت خارجه اسرائيل جبران مي‌شود. اين ديپلماسي‌ها مي‌تواند شامل موافقت‌نامه‌هاي دو جانبه و همچنين چندجانبه بين المللي باشد.

* “گنبد آهنين ” سدي محكم در برابر موشك‌هاي ايران

هسته اصلي طرح دفاع فعال اسرائيل در برابر ايران برنامه موشك‌هاي ضد بالستيك اين رژيم است. اين موشكها براي رهگيري موشك‌هاي بالستيك برد متوسط و كوتاه برد طراحي شده است و انتظار مي‌رود از نمونه‌هاي مختلف آن براي مقابله با تهديد موشكي ايران استفاده شود. سامانه “گنبد آهنين ” نيز سامانه اي مجزاست كه براي مقابله با خطرات كوتاه برد طراحي شده است و در درجه اول براي قطع حملات راكتي از سمت غزه و لبنان در نظر گرفته شده بود. در حال حاضر گروه‌هاي فلسطيني و لبناني به سلاح‌هاي كشتار جمعي دسترسي ندارند.
از لحاظ مسائل فني از طرف اسرائيل، همه چيز بسيار خوب است. آزمايشات صورت گرفته بر روي سامانه‌هاي پدافندي و هم چنين سامانه “گنبد آهنين ” نتايج قابل قبولي را از خود نشان داده است.بنابراين به نظر مي‌رسد از دست دادن فرصت حمله پيشگيرانه براي اسرائيل خيلي خطرساز نباشد. اگر موشكها در محدوده رهگيري خود واقعا كارآمد و قابل اطمينان باشند، مي‌توان حتي با ايران غير منطقي و مسلح به سلاح‌هاي هسته‌اي و يا بيولوژيكي مقابله نمود. حتي در صورت خنثي شدن نيروي بازدارندگي هسته‌اي اسرائيل توسط ايران و يا هر دشمن ديگري كه حاضر به قبول واكنش گسترده و تلافي جويانه اسرائيل است، بدترين سناريو اين خواهد بود كه به لحاظ نظري اولين حمله آنها هنوز هم توسط دفاع موشكي بالستيك (BMD) اسرائيل مسدود خواهد شد.

* اذعان كارشناسان نظامي به پوچ بودن ادعاي پوشش 100 درصدي در برابر موشك‌هاي ايران

اما درچنين محاسباتي يك مشكل وجود دارد. هيچ سيستم دفاع موشكي بالستيكي را نمي‌توان كاملاً “قابل اعتماد ” و يا “غير قابل اعتماد ” درنظر گرفت. قابليت اطمينان در پيشگيري اصولا يك مفهوم “نرم ” است و هر سيستم دفاع موشكي نقاط ضعف خود را دارد. بي‌خطر بودن اين نقاط ضعف تا حد زيادي به كلاهك‌هاي نصب شده بر روي موشك‌هاي دشمن بستگي دارد.
در ارزيابي برنامه بازدارندگي هسته اي كه هنوز در حال تكميل است، برنامه ريزان اسرائيل نياز دارند كه به دقت ميزان نفوذپذيري قابل انتظار از موشكها را پيش بيني كنند. نفوذ تعداد كمي از موشك‌هاي ايران به سيستم دفاعي را در صورتي مي‌توان “قابل قبول ” تلقي كرد كه كلاهك‌هاي هسته اي آنها “فقط ” شامل مواد انفجاري متعارف و يا حتي مواد انفجاري شيميايي باشد. اما اگر كلاهك‌هاي دريافتي در هر اندازه اي، هسته اي و يا بيولوژيكي حتي به ميزان بسيار كم باشند، نفوذ “غير قابل قبول ” خواهد بود. براي محافظت از اسرائيل در برابر هر گونه كلاهك هسته اي و يا بيولوژيكي لازم است كه ميزان نفوذ به صفر برسد. با اين حال رسيدن به ميزان نفوذ صفر محال است.

با توجه به آنچه گفته شد، اسرائيل بايد فوراً براي تقويت و بهبود وضعيت بازدارندگي هسته‌اي خود اقدام كند. براي انصراف دشمن مقابل از حمله به خاك كشور شما، بايد سايت‌هاي پدافندي توانايي مقابله با حملات اوليه را داشته باشند … به‌خاطرمقابله با “آرو “، دشمن نياز به تعداد بيشتري موشك قبل از اجراي اولين ضربه مخرب بر عليه اسرائيل دارد. در اين حالت “آرو ” براي تامين امنيت بيشتر نقش بازدارندگي خواهد داشت تا نقش حفاظت فيزيكي.

* ترس از پاسخ غيرقابل پيش بيني ايران

اما قبل از همه اينها يك سوال وجود دارد، در صورتي كه ايران مطابق معيارهاي سياست جهاني رفتار نكند چه اتفاقي خواهد افتاد؟ در اين سناريو كه بسيار غير محتمل است اما غير ممكن نيست، همه احتمالات در بازدارندگي هسته‌اي اسرائيل ناموفق خواهند بود. با اين تعريف، ترساندن يك دشمن غير منطقي يعني ايران حتي با تهديد جدي براي “واكنش گسترده ” و يا “تئوري پاسخ انعطاف پذير ” (جنگ همه جانبه) غير ممكن خواهد بود.

* به هرحال اسرائيل بايد همچنان به توسعه، آزمايش و پياده سازي موشكهاي پدافندي براي مقابله با تهديد فزاينده موشك‌هاي بالستيك دشمن اقدام كند

به هرحال اسرائيل بايد همچنان به توسعه، آزمايش و پياده سازي موشكهاي پدافندي براي مقابله با تهديد فزاينده موشك‌هاي بالستيك دشمن اقدام كند. متعاقباً اسرائيل بايد گام‌هايي عملي در جهت افزايش قدرت بازدارندگي هسته اي خود در دنيا بر دارد، قدرتي كه هنوز براي خيلي از مردم دنيا ناشناخته و مبهم است. به طور دقيق‌تر اسرائيل بايد اقدامات زير را انجام دهد:
1- آمادگي براي حمله، درست لحظه‌اي كه ايران از خط قرمز هسته‌اي عبور كند
2- عملياتي نمودن يك نيروي تهاجمي هسته‌اي ثانوي، نيرويي خبره و گسترده كه به طور قطع قادر به بمباران غير قابل جبران شهرهاي مشخصي در ايران باشد

* آژانس انرژي اتمي: ايران شايد بخواهد يك روزي سلاح هسته اي توليد كند

با توجه به پايان دوره مخفي كاري در خصوص برنامه‌هاي نظامي اسراييل، برنامه‌ريزان نظامي اين رژيم بايد ميزان دسترسي افكار عمومي به اطلاعات مربوط به توانايي‌هاي بازدارنده نطامي اين كشور را مشخص كنند. البته اين موضوع به معناي افشاي اسرار مهم هسته‌اي اسرائيل نيست بلكه فقط براي اطمينان از متقاعد نمودن رهبران ايران از ميزان و قدرت نفوذ نيروهاي هسته‌اي اسرائيل است.
اسرائيل بايد اين مسئله را براي هر متجاوز هسته اي روشن كند كه دفاع موشكي هميشه به طور همزمان و يا همراه با واكنش هسته‌اي اسرائيل عمل مي‌كند. از اين منظر دشمن بايد متوجه شود كه استقرار دفاع موشكي اسرائيل هرگز مانع و يا باعث كاهش احتمال اقدام غير قابل اجتناب و تلافي‌جويانه اسرائيل نخواهد بود.

* فشار سازمان‌هاي بين المللي، نقطه اميد اسرائيل براي ادامه حيات در برابر پاسخ دندان شكن ايران

در بهترين حالت ممكن، ايران كه متعهد به معاهده منع گسترش سلاح‌هاي هسته‌اي است، هرگز اجازه نخواهد يافت بدون مصونيت از مجازات به روند غيرقانوني دست يابي به سلاح‌هاي اتمي ادامه دهد. با اين حال هنوز تا رسيدن به وضعيت مطلوب راه بلندي باقي مانده و اسرائيل بايد در حال حاضر با افزايش مداوم قدرت بازدارندگي هسته‌اي و قابليت‌هاي دفاعي خود به مصاف با رژيم حاكم بر ايران بود. اگر چه تغيير نظام در تهران در نگاه اول ممكن است يك گزينه جذاب و يا مكمل امنيتي به نظر برسد اما سران دولت اسرائيل بايد هر چه سريعتر متوجه شوند كه اين تحول مطلوب تنها قادر به تامين موقت امنيت اسرائيل خواهد بود. همچنين ممكن است و شايد حتي محتمل باشد كه تغيير رژيم در تهران منجر به روي كار آمدن يك دشمن خطرناك‌تر شود.

* به طور اساسي دور نگه داشتن سلاح‌هاي هسته‌اي و زير ساخت هاي آنها از دسترس دشمن هميشه به نفع اسرائيل خواهد بود

يك نكته نهايي و مهم ديگر در رابطه با تهديد هسته‌اي فزاينده ايران وجود دارد. به زودي اين خطر بي سابقه نه تنها از طريق حمله موشكي مستقيم، بلكه از طريق سيستم‌هاي مختلف با فن آوري پايين‌تر و توسط عناصر عملياتي تروريستي خبره متوجه اسرائيل خواهد شد. براي مثال، اگر ايران بلافاصه پس از دستيابي به سلاح هسته اي تصميم به اشتراك بخشي از سلاحهاي قابل استفاده با حزب الله لبنان بگيرد، اسرائيل مجبور خواهد بود تا با دشمن هسته‌اي قوي تر و پراكنده تري مقابله كند.

به طور اساسي دور نگه داشتن سلاح‌هاي هسته‌اي و زير ساختهاي آنها از دسترس دشمن هميشه به نفع اسرائيل خواهد بود. با اين حال، پاكستان آسيب پذير و ناپايدار، در حال حاضر هسته اي است و ورود ايران به باشگاه هسته اي نيز تقريباً قطعي شده است. با اذعان به اين واقعيت روشن، اسرائيل بايد هم اكنون به صورت نظام مند بازدارندگي هسته‌اي خود را در برابر كشورهايي كه در حال رشد دفاع فعال (تهاجمي) خود هستند، تقويت و ادغام نمايد. بديهي است كه اين تلاش‌هاي پيچيده بايد شامل دفاع سايبري مربوطه نيز باشد. بسيار مهم است كه دشمنان اسرائيل نيز از وجود چنين قدرت بازدارنده اي مطلع شوند و با پايان نسبي عمر سياست عدم انتشار اطلاعات هسته اي، برخي اطلاعات قابل پخش آن به گوش دشمنان برسد.