سخنان کاترین اشتون رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مسکو
من ترجیح میدهم سخنان خود را با تشکر از دولت روسیه به دلیل میزبانی مذاکرات و به ویژه از سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه به دلیل حضور موثر در این روند آغاز کنم.
همانطور که در استانبول و بغداد نیز رخ داد، گروه 3+3 در زمینه یافتن یک راهحل دیپلماتیک برای رفع نگرانی جامعه بینالمللی در مورد برنامه هستهای ایران بر اساس قوانین انپیتی و اجرای کامل این قوانین از سوی ایران بر اساس قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل و شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی متحد است.
گره 3+3 بار دیگر بر همان پیشنهاد متوازن بیان شده در مذاکرات بغداد مبنی بر توقف غنیسازی 20 درصدی اورانیوم، بستن تاسیسات هستهای فردو و خارج کردن بقایای سوخت هستهای حاصل از غنیسازی 20 درصدی اورانیوم از ایران و در عین حال برداشتن گامهای متقابل که ما امیدواریم به عنوان نخستین معیار اعتماد سازی میان دو طرف انجام شود، تاکید میکند. ما برای ایجاد پیشرفت و پاسخ به اقدامات واقعی ایران آمادگی کامل داریم.
ایران به بخشهایی از پیشنهادهای گروه 3+3 که در مذاکرات بغداد ارائه شده بود، پاسخ داد. در عوض گروه 3+3 نیز یک پاسخ کامل و جامع برای موضوعاتی که توسط ایران مطرح شده است، فراهم کرد.
ما مواضع مخصوص خود را با جزئیات کامل، قطعیت و صراحت با یکدیگر مبادله کردیم. پس از پنج جلسه با حضور تمام اعضا و برگزاری چندین جلسه دوجانبه ما مسیر خود را برای حل مسائل حیاتی آغاز کردیم. اگرچه کاملا واضح است که همچنان اختلافات عمدهای میان ماهیت مواضع دو طرف وجود دارد.
بنابراین ما بر سر مسائل زیر با هم به توافق رسیدهایم:
1) به زودی جلسهای در سطح کارشناسان در روز سوم جولای در استانبول ترکیه برگزار شود تا توضیحات بیشتر و دقیقتری در مورد پیشنهادهای گروه 3+3 ارائه شود و همچنین درک گروه 3+3 از پاسخ ایران به این پیشنهادات افزایش یابد،و همچنین موضوعاتی که ایران در طول جلسات مطرح کرده است،مورد بررسی قرار گیرد.
2) پس از برگزاری این جلسه، جلسهای در سطح معاونان بین خانم اشمیت و آقای دکتر باقری برگزار خواهد شد.
3) در این مدت من به طور مستقیم با آقای دکتر جلیلی در مورد چشمانداز نشست آینده در سطح سیاسی در تماس خواهم بود.
انتخاب بر عهده ایران است. ما از ایران انتظار داریم در مورد این که آیا برای اقدامات دیپلماتیک تمایل دارد تصمیمگیری کند و همچنین انتظار داریم ایران بر روی رسیدن به توافق بر سر برداشتن گامهای واقعی برای اعتمادسازی تاکید کند و همچنین به نگرانیهای جامعه بینالمللی نیز توجه کند.