آیین رونمایی از دو کتاب شعر انگلیسی سیاوش مرعشی؛ رقص سایه‌ها و زمزمه‌های برف
هرازنبوز ، در غروبی شاعرانه، هنگامی که عقربه‌های ساعت به شش عصر نزدیک می‌شد، ساختمان مرکزی هنر، میزبان جمعی از دوستداران شعر و موسیقی بود؛ محفلی که به همت آموزشگاه موسیقی «سووشون» و آموزشگاه تجسمی «ری‌را» برپا شد تا پرده از دو دفتر شعر به زبان انگلیسی، سروده‌ی سیاوش مرعشی، جوان شاعر، موسیقیدان و خواننده‌ی متولد ۱۳۸۳ برداشته شود.
دو کتاب با عناوینی شورانگیز:
The Dancing Shadows At Night
«سایه‌های رقصنده در شب»
وThe Calls of Melancholy of the February Snow
«صدا زدن‌های مالیخولیایی برف فوریه»
دو آثاری که با نام‌هایی خیال‌انگیز و زمزمه‌وار، پیش از گشوده شدن برگ‌هایشان، روح مخاطب را در آغوش می‌گیرند.
نگاهی از دو منظر: روایت فروتن و بهرام‌پرور
این آیین، نه صرفاً یک مراسم رونمایی، که مجلسی برای گفت‌وگو درباره نسبت شعر با موسیقی و جان جوانی شاعرانه بود. در میان حضار، دو چهره‌ی شناخته‌شده‌ی حوزه‌ی ادبیات، **مسعود فروتن** و **دکتر سیامک بهرام‌پرور**، به سخن نشستند و از زوایای گوناگون به دو دفتر تازه‌ی مرعشی پرداختند.
دکتر بهرام‌پرور در سخنان خود تأکید کرد: «سیاوش به انگلیسی می‌اندیشد و می‌نویسد؛ این خصلت، وجه تمایز آثار اوست و نشان از جهانی شدن ذهن و زبان شاعر دارد.» او همچنین مقدمه‌ی کتاب نخست را که خود نگاشته بود، با صدایی گرم برای حضار خواند؛ واژگانی که چون چراغی راه را برای ورود به دنیای شاعر جوان روشن می‌کرد.
از متال تا فردوسی؛ تلفیقی از سنت و مدرنیته
اشعار مرعشی، به تعبیر خودش، در فضایی **گوتیک و سوررئال** خلق شده‌اند؛ فضایی که زیر سایه‌ی موسیقی «دوم متال» شکل گرفته و گویی تاریکی و نور را در آغوش هم می‌نشاند. با این همه، این تاریکی و زمختی، تنها یک وجه کار اوست. مرعشی بی‌پروا از **فردوسی** و **نظامی** و **سیف فرغانی** تا **صادق هدایت** و **ادگار آلن پو** الهام گرفته و این آمیزه‌ی نامتجانس در ظاهر، در کلام او به ترکیبی بدیع بدل شده است؛ گواهی روشن بر ذهنی جست‌وجوگر که سنت و مدرنیته را بر یک میز نشانده است.
شعری که به ترانه بدل شد
شاعر جوان در ادامه، با اجرای زنده‌ی یکی از اشعارش، لحظه‌ای ناب آفرید. او قطعه‌ای با عنوان Not Believing را که پیش‌تر در قالب ترانه ضبط کرده بود، با صدایی از اعماق روح خویش بازخواند؛ لحظه‌ای که جمع حاضر را به سکوتی عمیق و سپس به تحسینی صمیمانه کشاند.
نقش تصویر بر جلد؛ هنر هم‌نفس شعر
چشم‌انداز این دو کتاب نه‌تنها در کلمات، که بر جلدشان نیز جلوه‌گر بود. طرح جلد کتاب نخست را ناصر شاکری آفریده بود و کتاب دوم به قلم هنرمند جوان نگین روزی‌طلب، از هنرجویان آموزشگاه تجسمی «ری‌را» شکل گرفته بود. این هم‌نشینی تصویر و کلام، جلوه‌ای دیگر از پیوند هنرها را به نمایش گذاشت. نشر «ایهام» نیز وظیفه‌ی انتشار این دو دفتر را بر عهده داشت و با چاپی آراسته، شعرهای مرعشی را در اختیار دوستداران ادبیات قرار داد.
پایان‌بندی با ساز و آواز
آیین رونمایی، همچون آغازش، با موسیقی رنگ گرفت. مدرسان و هنرجویان آموزشگاه موسیقی «سووشون» با اجرای ساز و آواز، فضایی روحانی و سرشار از شور آفریدند و در پایان، نسخه‌هایی از کتاب‌ها به آنان اهدا شد؛ گویی حلقه‌ای کامل شد میان شعر، موسیقی و تصویر.
آمل، آن شب، شاهد بال گشودن شاعری جوان بود که در آستانه‌ی بلوغی تازه، مرزهای زبان و هنر را درمی‌نوردد.
