مجید قاسم کردی حقوقدان جوان مازندرانی ؛
شهردار کتالم و سادات‌شهر باید پاسخگو باشد؛ بی‌احترامی به شورا، بی‌احترامی به مردم است
رفتار اخیر شهردار کتالم و سادات‌شهر در صحن علنی شورای شهر، نه تنها خارج از عرف مدیریتی و اخلاق اداری بود، بلکه از مرزهای مسئولیت‌پذیری نیز عبور کرد. جمله‌ای تحقیرآمیز همچون «شماها را عددی نمی‌دانم تا پاسخگو باشم » نه فقط توهین به اعضای شورا، بلکه توهینی مستقیم به فهم و شعور مردم این شهر است؛ مردمی که با رأی خود، این اعضا را به‌عنوان صدای رسمی‌شان در ساختار مدیریت شهری برگزیده‌اند.
شهرداری که صدای مردم را نمی‌شنود،مسئولیت نمی‌فهمد.
شهرداری که در برابر نهاد قانونی و مردمی شورای شهر به جای پاسخگویی، فرافکنی و توهین را انتخاب می‌کند، نشان می‌دهد یا جایگاه نظارتی شورا را نمی‌شناسد یا اساساً اعتقادی به گفت‌وگو، شفافیت و مسئولیت ندارد. مدیر شهری موظف است با رویکردی حرفه‌ای، عملکرد خود را تبیین کرده و نسبت به انتقادات پاسخ دهد. فرار از پاسخگویی و جایگزینی آن با رفتارهای تحقیرآمیز، تنها به بی‌اعتمادی عمومی و فروپاشی سرمایه اجتماعی شهرداری دامن می‌زند.
وعده‌های شیرین، عملکرد تلخ
واقعیت آن است که شهروندان کتالم و سادات‌شهر با حجم بالایی از گلایه‌ها و مطالبات انباشته روبه‌رو هستند. نبود نظافت مناسب معابر، پروژه‌های نیمه‌تمام، نبود خدمات مؤثر شهری و سکوت مطلق در برابر درخواست‌های مردم، نه با شعار بلکه با آمار و نظرسنجی‌های عمومی قابل اثبات است. در چنین وضعیتی، شهردار به جای تمرکز بر بهبود شرایط، عرصه عمومی را به میدان درگیری‌های لفظی و بی‌حاصل بدل کرده است؛ گویی حل مشکلات مردم، اولویتی فراموش‌شده است.
نمایندگان مردم، هدف توهین نیستند
شورا، صرفاً یک نهاد رسمی نیست؛ بازتاب خواسته‌ها و نگرانی‌های شهروندان است. بی‌احترامی به اعضای شورا، در واقع بی‌احترامی به تمام شهروندانی است که به مشارکت اجتماعی و ساختن آینده شهر باور دارند. شهرداری که تحمل شنیدن صدای شورا را ندارد، چگونه می‌تواند در برابر مطالبات پرشمار مردم ایستادگی کند؟
شهرداری که مسئول است، باید مسئولانه رفتار کند.
انتظار مردم از یک شهردار، برخورد اخلاقی، سیاست‌ورزی هوشمندانه و تعامل حرفه‌ای با نهادهای نظارتی است، نه توهین، تکبر و فرار از پاسخگویی. اگر کسی ادعای «خوش‌قلبی» دارد، باید این خوش‌قلبی را در مدیریت مسئولانه، خدمت بی‌منت، و احترام به نهادهای مردمی نشان دهد؛ نه با زبان تحقیر، که با قلبی باز و نگاهی انسانی.
مردم کتالم و سادات‌شهر، شایسته مدیریتی شایسته‌اند؛ مدیریتی که صداقت، شفافیت و اخلاق را سرلوحه خود قرار دهد. شهردار محترم باید بداند که زمان انکار و اتهام گذشته است. امروز وقت آن است که با بازگشت به اصول حرفه‌ای مدیریت، زبان پاسخگویی را جایگزین ادبیات تحقیر کند و به جای تقابل با شورا، در کنار مردم بایستد. زیرا هیچ توهینی، هرگز پاسخ مناسبی برای مطالبه‌گری مردم نخواهد بود.