ایسنا: آيتالله عبدالله جوادی آملی ظهر امروز (پنجشنبه) در اولين جشنواره سراسری اعتكاف كه در حرم مطهر حضرت معصومه(ع) برگزار شد، با بيان اهميت و جايگاه اعتكاف در منظومه عبادات، گفت: اعتكاف از مهمترين فرصتهايی است كه از سوی خداوند متعال برای هدايت انسانها بوجود آمده و همگان بايد از اين فرصت كمنظير برای قرب الیالله استفاده كنند.
وی اضافه كرد: عبادت خالصانه معتفكان، مقبول درگاه الهی است ولی آنچه از آنها توقع میرود اين است كه ضمن در نظر گرفتن نيازهای شخصی، به نيازهای جمعی و جهانی نيز توجه داشته باشند.
جوادي آملي با اشاره به وضعيت منطقه خاورميانه تصريح كرد: امروز چشم خاورميانه و جهان به نظام اسلامی دوخته شده است كه پايگاه نشر معارف قرآنی و اهل بيت(ع) است، زيرا اينجاست كه مردمانش به عترت و قرآن معتقد هستند و به آن نيز عمل میكنند. به بركت همين اعتقاد راسخ بود كه ملت ايران پس از انقلاب شكوهمند خود، ۱۰ سال در برابر سختیها و جنگ داخلی و تحميلی ايستاد و پرچم عزتمند نظام اسلامی را در جهان به اهتزار درآورد.
وی ادامه داد: ملت ايران، نشان اعجاز الهی در قرآن را كه از سوی خدا وعده شده بود را به عينه به دنيا ثابت كردند و از چنين مردمی كه در دامان امالقرای جهان اسلام زندگی میكنند، انتظار میرود كه فكر جهانی داشته باشند و در دعای خويش، تمام مردم و گرفتاران در دام جهل و بیدينی و بینوری را در نظر بگيرند.
جوادی آملی با تاكيد بر اينكه “همت معتكفان بايد بلند باشد”، خاطرنشان كرد: خداوند از بندگان خويش میخواهد كه بلندهمت و دورانديش باشند و حتی در دعای خويش نيز، توسعه جهانی داشته باشند. اعتكاف سهم بسيار زيادی در پالايش روح و پاك كردن غبارها و نجاسات دل دارد زيرا روح و دلی كه پاك شد، حركتش به سمت خدا، سريعتر و كاملتر خواهد شد. اعتكاف عبادی كامل و تلفيقی از عبادات مباركه است كه توجه به آن میتواند نقش به سزايی در كمال انسان داشته باشد. امروز چشم گرفتاران در آذربايجان و گرجستان به دعای كريمانه و از سر خير معتفكان ما بسته شده است.
وی در پايان، با اشاره به ايام شهادت امام هادی(ع) گفت: امروز مظلوميت امام هادی(ع) بسيار بيشتر از گذشته شده است و بايد با زنده نگاه داشتن راه و مرام و نام حضرت و با پاسداشت ميراث جاويد حضرت، يعنی زيارت جامعه كبيره، درس انسانشناسی و حجتشناسی را برگرفته و از اين حضرات معصوم برای نيل به مقصود كه همان قرب الیالله است بهرهمند شويم. انسان برای اين سفر دور و دراز و پرمخاطره نيازمند زاد و راحله است كه عبادات و تقوای الهی همان زاد و توشه سفر است ولی برای رسيدن به مقصود، نيازمند امكانات ديگری هستيم.