حمیدرضا عابدیخرسند: روز یکشنبه، سرور عزیزم آقای دکتر حمید میرزاده یادداشتی در روزنامه شرق نگاشتند با عنوان: «مداخلهگری در دانشگاهها». نگارنده در این مختصر بنا ندارد جوابیه بنویسد خاصه که از آقای دکتر به حسب تقویم کوچکتر است. لهذا راقم این سطور به دلگرمی این فرموده که «به گوینده منگر، بلکه گفته را بشنو» بر آن است که تذکاری چند دهد و امید است که جناب دکتر ارادت و محبت این حقیر را منظور دارند و به بزرگی خود ببخشایند و ما را بر این جسارت، عفو دارند.
آقای دکتر در ابتدای نوشته خود، فصلی مرقوم کردهاند بر ضرورت کاستن از تصدیگری دولت و آفات و خطرهای دخالت دولت در امور دانشگاهها. نوشتهاند: «دوره زمانی ۱۳۸۴ تاکنون که سالهای رونق نفتی و افزایش شدید درآمدهای ارزی است، همگام با سیاستهای انبساطی دولت و فضای نامناسب کسب و کار، افزایش نقش دولت در اقتصاد بهطور اخص و امور اجتماعی و فرهنگی بهطور اعم امری ملموس است که نشاندهنده سطح بالایی از اختلال دولت از طریق اعمال سیاستگذاری برمبنای دخالت مستقیم بوده…»
چند نکته به نظر نگارنده میرسد:
اول اینکه آیا قبل از ۸۴، دولت در دانشگاهها دخالتی داشته یا نه؟ پاسخ، قطعا مثبت است اما در بازه زمانی قبل از ۸۴، نشانهای دال بر مخالفت آقای دکتر با دولتیها و اعتراض ایشان به این مناسبات نیست! میدانیم که مدیریت قبلی دانشگاه آزاد اسلامی با دولتیها روابطی حسنه داشتهاند اما هیچ مخالفت یا اعتراضی از ناحیه آقای دکتر میرزاده در اسناد و منابع آرشیوی ثبت نشده! به نظر میرسد که اتفاق سوئی، نظر ایشان را به بعد از ۸۴ جلب کرده! بنده عرضم این است که آقای دکتر مراقب باشند. ممکن است رندی پیدا شود و بگوید چون ایشان با مدیریت قبلی، خوب بودهاند و روابط حسنه داشتهاند حالا که دم و دستگاه گذشتگان بههمخورده، یک دفعه به فکر افتادهاند که متعرض دولتیها و نفوذ گسترده آنها بشوند! نکته دیگر اینکه معلوم نیست بحث تغییر مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی چه ربطی به دولت دارد؟ استاد فراموش کردهاند که پارسال چه گفتهاند. با هم بخوانیم: «دبیر هیات موسس دانشگاه آزاد اسلامی گفت: اگر مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی بهطور رسمی و قانونی به ما ابلاغ شود جلسه هیات امنای دانشگاه آزاد اسلامی را برای تعیین تکلیف ریاست این دانشگاه دهم اسفند برگزار میکنیم و فکر میکنم این مشکل در جلسه فوق حل میشود.»
شورای انقلاب فرهنگی چه ربطی به دولت دارد؟ این نهاد، قدیمیترین نهاد جمهوری اسلامی است. جایگاهش در قانون مشخص است و در مقابل دولت هم پاسخگو نیست. قصه، برعکس است. حالا چرا آقای دکتر چشم بر همه حقایق بستهاند و این تحولات قانونی را در دانشگاه آزاد اسلامی از چشم دولت میبینند جای شگفتی دارد. در واقع، آنچه در دانشگاه آزاد اسلامی رخ داد به نظر نگارنده، تصمیم نظام بوده نه حتی تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی به معنای اخص. در همان یادداشت میخوانیم:«تحولات اخیر در تصاحب دانشگاه غیردولتی مثل دانشگاه آزاد اسلامی و مقدرات آن دانشگاه به جایی رسید که حتی حرمت ۳۰ساله موسسان آن دانشگاه را هم برنتابیدند…» به کار بردن عبارت «تصاحب» از سوی آقای دکتر نهتنها موجب ضمان است بلکه از منظر حقوقی، قابل تعقیب نیز هست. گذشته از این، استاد محترم فراموش کردهاند که حضرت آیتالله هاشمی رفسنجانی، در دیدار با مدیریت فعلی حمایت خود را از ایشان اعلام کردند، حجتالاسلاموالمسلمین سیدحسن خمینی، آقای دکتر دانشجو را برادر خود نامیدند و برای اولینبار در طول ۳۰ سال اخیر، همراه ریاست دانشگاه آزاد اسلامی و مدیران عالیرتبه دانشگاه به زیارت مرقد امام(ره) رفتند و تاج گل نثار کردند و قول و قرارها تازه شد. ممکن است رندان بپرسند که چرا حضرت آیتالله هاشمی و حجتالاسلام سیدحسن خمینی که عضو هیات موسس هم هستند و دیگران، به این هتک حرمت ادعایی معترض نشدهاند؟!نگارنده، معتقد است که آنچه تاکنون بر دانشگاه آزاد اسلامی رفته، به دلیل فقدان نظارت بوده است. این تمایل در سالهای اخیر وجود داشته که دانشگاه آزاد اسلامی با گرایشات خاص اداره شود. شورای انقلاب فرهنگی ـ به یک معنی، نظام ـ تأکید دارد که از این پس، بر دانشگاه آزاد اسلامی نظارت دقیق و موثری اعمال شود. چرا؟ کمی قبل از اینکه مدیریت جدید مستقر شود، دستهایی پیدا و پنهان ترتیباتی دادند که دانشگاه بیش از دو هزار میلیارد تومان بدهکار شود. این نقشه، صرفا برای فلجکردن مدیریت جدید طراحی و اجرا شد. من یقین دارم که آقای دکتر میرزاده این مطلب را قبول دارند و منتقد آن هستند هر چند که در گذشته در این زمینه اظهارنظری نکرده باشند!در آخر، نگارنده بیش از همه نگران است که رندان از حاشیه به متن خزیده و زمزمه کنند که دلیل اصلی مواضع فعلی آقای دکتر میرزاده، آن است که خودشان جزو کاندیداهای ریاست دانشگاه بودند و این است که حال، از سویدای دل سخن میگویند! من واقعا نسبت به این شایعهپردازی ناروای رندان هشدار میدهم! آقای دکتر باید به اقتضای جایگاه خود، بیش از اینها در تقریر و تحریر مراقبت پیشه کنند!