رب گوجه فرنگی، سیر، شلنگ پلاستیکی، دکمه لباس و مسواک، تنها بخشی از این کالاهاست.
از آنجا که فهرست واردات کالا از چین بسیار طولانی است، امکان مطالعه دقیق آن در زمان کم وجود نداشت و آنچه در پی می‌آید تنها بخشی از کالاهای وارداتی با نمونه مشابه داخلی است که در این فهرست مشاهده می‌شود.
1- رب گوجه فرنگی به ارزش 14.5 میلیارد ریال
2- تیغه برف پاک‌کن به ارزش 15.3 میلیارد ریال
3- مجسمه‌های کوچک وسایر اشیای تزئینی ازچوب غیرازصنایع دستی به ارزش 15 میلیارد ریال
4- بطری، تنگ و همانند از مواد پلاستیکی به ارزش 14.3 میلیارد ریال
5- مسواک به ارزش 13.3 میلیارد ریال
6- دفاترثبت، دفاترحسابداری، دسته‌های یادداشت و دسته‌های کاغذ یادآوری به ارزش 10.6 میلیارد ریال
7- شلوار راحتی به ارزش 10.3 میلیارد ریال
8- شبرنگ به ارزش 10.2 میلیارد ریال
9- میخ و پونز به ارزش 9.5 میلیارد ریال
10- دگمه به ارزش 8.1 میلیارد ریال
11- سیر به ارزش به ارزش 7.9 میلیارد ریال
12- دستکش معاینه به ارزش 7.3 میلیارد ریال
13- پرتقال به ارزش 7.2 میلیارد ریال
14- شال و دستمال گردن، چادر و روسری به ارزش 6.3 میلیارد ریال
15- مداد پاک کن به ارزش 6 میلیارد ریال
16- سیر خشک شده به ارزش 4.7 میلیارد ریال
17- پولک و دگمه به ارزش 4.6 میلیارد ریال
18- بادام زمینی به ارزش 3 میلیارد ریال
19- چنگک کشاورزی به ارزش 2.8 میلیارد ریال
20- بند شلوار به ارزش 1.7 میلیارد ریال
21- لوبیا به ارزش 300 میلیون ریال
22- نخود فرنگی به ارزش 330 میلیون ریال
23- فلفل خرد نشده به ارزش 212 میلیون ریال
24- تیغ سلمانی به ارزش 48 میلیون ریال
وای به حال ما اگر ارقام داده شده صحت داشته باشد واین بد ترین نوع تجارت است که ما ارزشمند ترین منابع و سر مایه خویش را در قبال واردات کالا های فاقد ارزش به جهان صادر کنیم و معوض دکمه و بند لباس بگیریم مگر گمرگات را در خواب ببینیم و وزارت ….تجارت را در غفلت و مجلس را که ظاهرا”باید ناظر بر امور ببنیم به تسویه حسابهای شخصی و یا بده و بستانهای گروهی مشغول بییابیم آنگاهست که نعوذبالله فاتحه این کشور خواننده است و خدا نیامرزد انانیکه در قالب تجارت و سیاست و گمر کات به ملت خیانت می کنند .