اخراج فوتباليست ها از زمين بازي به دليل انجام حركت خطا يا دست زدن به توپ با هدف جلوگيري از گل زدن حريف ، مي تواند روحيه رقابت جويانه تيم خاطي را افزايش دهد البته تنها در صورتي كه بازيكن پس از دقيقه 16 بازي از زمين اخراج شود.

 

به گزارش  باشگاه خبرنگاران ، ” جان هاي ” رياضيدان و آمارشناس دانشگاه ساسكس معتقد است فوتباليست هايي كه براي گل نشدن يك توپ توسط حريف خود را قرباني كرده و با انجام يك خطا مجازات اخراج را به جان مي خرندن مي توانند با استفاده از زمان طلايي كه براي اخراج شدن از بازي تعيين شده است از ميزان آسيب ناشي از عدم حضور خود در زمين بكاهند و نتيجه بازي را تغيير دهند.

به گفته وي كيفيت مقابيه يك تيم ، زماني را كه در آن خطا ردن براي جلوگيري از گل شدن يك توپ مناسب به شمار مي رود را تعيين مي كند اگر تيم حريف از قدرت بيشتري برخوردار بوده و احتمال گل زدن توسط آنها بالا باشد در صورتي كه بازيكني از تيم ضعيف تر پس از دقيقه 16 براي جلوگيري از گل شدن خطاي منجر به اخراجي انجام دهد اخراج وي از بازي به تيم خاطي آسيبي وارد نخواهد كرد به گفته ” هاي” اگر تيم حريف 60 درصد احتمال گلزني داشته باشد خطاها بايد پس از دقيقه 48 انجام بگيرند يعني كمي پس از آغاز نيمه دوم .

به گفته ” هاي” در دقايق پاياني بازي، خطا براي گل نشدن يك توپ به بهاي اخراج بازيكن مي تواند سرنوشت بازي را زير و رو كند براي مثلا اگر در يك بازي حريف 30 درصد احتمال گل زدن داشته باشد بازيكن براي جلوگيري از شكست بايد پس از دقيقه 71 گل بزند به بياني ديگر هر چه شانس گل زدن حريف بيشتر باشد زمان طلايي براي خطاي باز دارنده گل به سمت آغاز بازي كاهش پيدا مي كند.

براساس گزارش تلگراف، ” هاي ” معتقد است كنترل توپ با دست و با ديگر شيوه هاي بازدارنده توپ با وجود اينكه حركاتي ناجوانمردانه به شمار مي روند اما مي توانند در نتيجه نهايي بازي بسيار تاثير گذار باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *