اشرار با کسی شوخی ندارند!
فرمانده نیروی انتظامی استان و دوستان پدر به خانه شان آمده اند. فرمانده احترام نظامی می گذارد و با چشمان اشکبار گونه پسر را می بوسد و دستش را محکم می فشارد. پسر فرمانده را بغل می کند و آرام اشک می ریزد.ای کاش قبل از اینکه پدر به آخرین ماموریتش برود، او را محکم بغل کرده بود!
هفته گذشته خبر هولناک حمله اراذل و اوباش به ماموران نیروی انتظامی و شهادت سرهنگ دوم علی اکبر رنجبر احساسات عمومی جامعه را جریحه دارد کرد و زنگ خطر جدی به خطر افتادن جایگاه و شان پلیس را برای چندمین بار به صدا در آورد.
امروز در حالی که امنیت کشور در دنیا زبانزد است و آمریکا برای کوچکترین اقدام علیه امنیت ملی ایران نیاز به اجماع جهانی دارد، ماموران نیروی انتظامی در داخل کشور به دلیل خلاء های قانونی و مماشات با اوباش و اراذل تامین جانی ندارند و هر چند وقت یک بار شاهد از دست دادن نیروهای پلیس در درگیری با اراذل و اوباش داخلی هستیم تا جایی که سال گذشته نزدیک به 60 نفر از نیروهای پلیس در درگیری با اوباش جان خود را از دست دادند.
هر چند وجود خلاء های قانونی در به کارگیری سلاح در حین ماموریت های مختلف در بروز حوادث این چنینی بی تاثیر نیستند، اما باید اذعان داشت اعمال جرایم خفیف نظیر پرداخت جریمه نقدی ( شما بخوانید معامله با اشرار) به بهانه کاهش جمعیت کیفری و خلوت کردن زندان ها، در بروز حوادثی از این دست بی تاثیر نیستند.
البته این همه ماجرا نیست و حتی پس از دستگیری قاتل و اعتراف به قتل و وجود شاهد و تصاویر دوربین های مدار بسته و حتی کشف چاقوی استفاده شده در قتل و … مجازات قاتل ماه ها بلکه سال ها طول می کشد و در این بین فعالان مدنی و حتی عادل فردوسی پور برای بخشش قاتل پا پیش می گذارند و تا آخرین لحظه دست از تلاش برای نجات بر نمی دارند و روی مخ خانواده مقتول رژه می روند!
در واقع اطاله دادرسی پرونده هایی که احساسات عمومی را جریحه دار کرده است با هیچ منطقی همخوانی ندارد و جامعه انتظار دارد، قاتل مامور بیگناه در کمترین زمان ممکن به دار مجازات آویخته شود.
اما ظاهراً مملکت قانون دارد و اعدام یک نفر به همین راحتی که ما فکر می کنیم نیست و مراتبی دارد ولی قتل یک مامور بیگناه که زن و فرزندش چشم به راهش هستند، هیچ مراتبی ندارد و در کسری از ثانیه رخ می دهد!
جا دارد مسئولان زاویه نگاه خود در قبال مجرمان تغییر داده و با تغییر قوانین و اعمال جرایم سفت و سخت، راه را بر تاخت و تاز اراذل و اوباشی که با هیچ کس شوخی ندارند ببندند و نگذارند امنیت پلیس که همان اقتدار جامعه و کشور است بیش از این به خطر بیفتد.
فرمانده نیروی انتظامی استان و دوستان پدر به خانه شان آمده اند. فرمانده احترام نظامی می گذارد و با چشمان اشکبار گونه پسر را می بوسد و دستش را محکم می فشارد. پسر فرمانده را بغل می کند و آرام اشک می ریزد.ای کاش قبل از اینکه پدر به آخرین ماموریتش برود، او را محکم بغل کرده بود!
هفته گذشته خبر هولناک حمله اراذل و اوباش به ماموران نیروی انتظامی و شهادت سرهنگ دوم علی اکبر رنجبر احساسات عمومی جامعه را جریحه دارد کرد و زنگ خطر جدی به خطر افتادن جایگاه و شان پلیس را برای چندمین بار به صدا در آورد.
امروز در حالی که امنیت کشور در دنیا زبانزد است و آمریکا برای کوچکترین اقدام علیه امنیت ملی ایران نیاز به اجماع جهانی دارد، ماموران نیروی انتظامی در داخل کشور به دلیل خلاء های قانونی و مماشات با اوباش و اراذل تامین جانی ندارند و هر چند وقت یک بار شاهد از دست دادن نیروهای پلیس در درگیری با اراذل و اوباش داخلی هستیم تا جایی که سال گذشته نزدیک به 60 نفر از نیروهای پلیس در درگیری با اوباش جان خود را از دست دادند.
هر چند وجود خلاء های قانونی در به کارگیری سلاح در حین ماموریت های مختلف در بروز حوادث این چنینی بی تاثیر نیستند، اما باید اذعان داشت اعمال جرایم خفیف نظیر پرداخت جریمه نقدی ( شما بخوانید معامله با اشرار) به بهانه کاهش جمعیت کیفری و خلوت کردن زندان ها، در بروز حوادثی از این دست بی تاثیر نیستند.
البته این همه ماجرا نیست و حتی پس از دستگیری قاتل و اعتراف به قتل و وجود شاهد و تصاویر دوربین های مدار بسته و حتی کشف چاقوی استفاده شده در قتل و … مجازات قاتل ماه ها بلکه سال ها طول می کشد و در این بین فعالان مدنی و حتی عادل فردوسی پور برای بخشش قاتل پا پیش می گذارند و تا آخرین لحظه دست از تلاش برای نجات بر نمی دارند و روی مخ خانواده مقتول رژه می روند!
در واقع اطاله دادرسی پرونده هایی که احساسات عمومی را جریحه دار کرده است با هیچ منطقی همخوانی ندارد و جامعه انتظار دارد، قاتل مامور بیگناه در کمترین زمان ممکن به دار مجازات آویخته شود.
اما ظاهراً مملکت قانون دارد و اعدام یک نفر به همین راحتی که ما فکر می کنیم نیست و مراتبی دارد ولی قتل یک مامور بیگناه که زن و فرزندش چشم به راهش هستند، هیچ مراتبی ندارد و در کسری از ثانیه رخ می دهد!
جا دارد مسئولان زاویه نگاه خود در قبال مجرمان تغییر داده و با تغییر قوانین و اعمال جرایم سفت و سخت، راه را بر تاخت و تاز اراذل و اوباشی که با هیچ کس شوخی ندارند ببندند و نگذارند امنیت پلیس که همان اقتدار جامعه و کشور است بیش از این به خطر بیفتد.