محمد ابراهیم نظری محقق و پژوهشگر گلستانی :
شناساندن هویت و پیشینیه حوزه سرزمینی به جوانان و نسل های آینده یک وظیفه ملی است.
تحقیق و پژوهش در جوامع بشری از ارکان توسعه و رشد محسوب می‌شود. به عبارت دیگر مقوله تحقیق و پژوهش زیر بنا و اساس فعالیت‌‌‌‌های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی؛ سیاسی؛ مذهبی و … به شمار می‌آید. زیرا علاوه بر رفع نیاز‌‌‌‌های حوزه مورد نظر از موازی کاری جلوگیری شده؛ و نتیجه ی مطلوب حاصل و منتهی به رضایت مندی می‌گردد. بنابراین جوامع رو به توسعه نیازمند برنامه ریزی‌‌‌‌های گسترده ای هستند، تا بتوان فرهنگ پژوهش را در ابعاد گوناگون به جریان انداخت. این باور که میان توسعه پایدار با ساختار‌‌‌‌های علمی و پژوهشی جامعه رابطه ای تنگاتنگ وجود دارد و از لابلای آن می‌توان از یافته ها و نظریات ارزشمند در جهت اهداف ملی بهره برداری کرد و مسیر توسعه را هموار ساخت، مقبول جوامع تحقیقی و پژوهشی است. چرا که این فرهنگ، نوعی آینده نگری و نیاز سنجی را با خود به همراه دارد که روی هم رفته منجر به شناخت نیازها و ظرفیت‌‌‌‌های موجود در جامعه می‌شود.
در همین راستا با محمدابراهیم نظری محقق و پژوهش گر گلستانی هم کلام شده تا مقوله مزبور و نیاز‌‌‌‌های پژوهش گران و محققان را بیش تر مورد کنکاش قرار دهیم. وی کارشناس ارشد تاریخ و دانش آموخته دانشگاه تربیت مدرس تهران است. عضو افتخاری فرهنگ واژگان تبری و تاکنون مقالات و پژوهش‌‌‌‌های متعددی ارائه نموده است. کتاب های: تاریخ سیاسی اجتماعی کتول؛ جغرافیای تاریخی کتول و دارالمرزکتول را به زیور طبع آراسته شده اند. هم چنین کتاب فرهنگ نام ها و نام واژگان کتولی را آماده چاپ نموده و در حال حاضر سرگرم تالیف کتاب مرجان کتول که شامل پژوهش‌‌‌‌های تاریخی است، است.
این استاد بازنشسته دانشگاه در خصوص پژوهش به ویژه در مناطق تاریخی و استان هایی که برخوردار از سوابق تاریخی اند، عقیده دارد: با وجود نقش و اهمیت تحیق و پژوهش در توسعه جوامع انسانی، متاسفانه نگاه‌‌‌‌های کاربدستان امور دلگرم کننده نبوده و برنامه‌‌‌‌های قابل ارائه در حوزه کاری شان ملاحظه نمی‌شود. بسیاری از محققان تنها به واسطه عرق ملی و دوست داری زادبوم مبادرت به انجام پژوهش در حوزه‌‌‌‌های تخصصی خود می‌نمایند. حال آن که هر ساله مبالغ بسیار سنگینی از بودجه کشور اختصاص به پاره ای از بنیاد‌‌‌‌های به اصطلاح فرهنگی اختصاص داده می‌شود، بی آن که بازخوردی از تلاش های آنها در جامعه دیده شود.
این محقق و پژوهش گر گلستانی در خصوص بیان راهکاری برای توسعه تحقیق و پژوهش اظهار نمود: راه اندازی یک گروه تحقیقاتی در شهرستان ها با همکاری علمی و غیر نمایشی فرمانداری، شهرداران، شورا‌‌‌‌های اسلامی، آموزش و پرورش، مراکز مختلف دانشگاهی، بخشداران، دهیاران مناطق مرکزی و بخش ها و هم چنین عضویت تعدادی از صاب نظران حوزه تحقیق و پژوهش به منظور نیازسنجی و بررسی حوزه‌‌‌‌های مختلف می‌تواند نقطه عطفی در حمایت از پدیده ارزشمند تحقیق و پژوهش شمرده شود. در واقع حمایت مالی در هر منطقه علاوه بر ایجاد اشتغال، رشد و پویایی و بازگشت سرمایه به میزان بیش تری را در پی خواهد داشت.
نظری هم چنین به ضرورت حمایت از پژوهش گران و شعرا به ویژه پژوهش گرانی که محتوای تحقیق آنها به حوزه جغرافیایی شهرستان باز می‌گردد و نیز شعرای بومی سرا در زمینه تامین هزینه‌‌‌‌های چاپ و نشر آثارشان به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر تاکید نمود. وی ضمن تاکید به ضرورت و اهمیت حفظ آثار فرهنگی و هنری و میراث تاریخی گذشته گفت: با توجه به ثبت ملی موسیقی کتولی به عنوان موسیقی بومی استان گلستان؛ فراخوان اساتید این حوزه و تدوین کتابی پیرامون این یادمان فاخر را ضروری دانست. تلاش برای ثبت گویش کتولی، تدوین کتاب در خصوص اوضاع تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و هنری ،… شهرستان به عنوان یک واحد درسی اختیاری در تمام مراکز دانشگاهی را به منضور حفظ میراث منطقه توصیه نمود.
در پایان از مسئولان استانی و شهرستانی درخواست کرد تا با برنامه ریزی علمی و تلاش در حمایت از نویسندگان، محققان و پژوهش گران در جهت توسعه و تقویت فرهنگ پژوهش گام‌‌‌‌های اساسی بردارند، و مقوله پژوهش را ژست نمایشی و غیرکاربردی تلقی ننماید. بلکه یک راهبرد روشنفکرانه و آینده محور بپذیرند و برای احیای نقش آن در تصمیم گیری‌‌‌‌های خرد و کلان بکوشند.