سؤال: [دستورالعملی برای] ازدیاد روزی [بفرمایید]، مسبب ازدیاد [روزی چیست]؟
آقا: بله! گفته‌اند، تجربه کرده‌اند همین ختم واقعه را در غیر دوشنبه اول ماه به جا آورده‌اند، دیده‌اند همان آثار را دارد.

سؤال: [منظورتان از] واقعه همان [ختم] شب شنبه است؟ ختم واقعه‌ای که شب شنبه میخوانند؟
آقا: [خیر!] ختم دوشنبه [منظور است]! [به‌طوریکه] اگر اول ماه قمری[مصادف با روز] دوشنبه شد، در آنجا وارد شده است؛ اما تجربه کرده‌اند که نه‌خیر![چنین شرایطی ضروری نیست]، اصلاً ۱۴ روز هم لازم نیست، ‌عوض دوشنبه،‌ شنبه خواندن هم لازم نیست! [حتی]در یک مجلس جمع شده‌اند و این عدد (یعنی تعداد مجموع سوره‌ها در چهارده روز) را خوانده‌اند و دیده‌اند مؤثر است.

سؤال: آقا عددش چه تعداد است؟
آقا: [مجموع] عدد تا چهارده[روز] چقدر می‌شود؟ [جمع] اعداد از یک تا چهارده روز [یعنی ١٠۵ سوره واقعه].

***

دستور این ختم بدین شرح است:

ختم سوره واقعه، از ختم های مأثوره و بسیار مجرب هست که مورد توصیه علما و بزرگان بوده است و حضرت آیت‌الله بهجت هم مطابق اساتید معظمشان، بدان تأکید داشته‌اند.

البته نکته مهم در فیلم منتشر شده آن‌استکه طبق فرمایشات حضرت آیت‌الله بهجت، به قدری این ختم مهم است که می‌توان آن‌را حتی در غیر از شرایط ذکر شده به جای آورد؛ به طور مثال حتی می‌توان در یک نوبت با تلاوت مجموع سوره‌ها (١٠۵ بار) و خواندن دعاهای آن بجا آورده شود.

دستورالعمل این ختم، آنچنانکه در روایات وارد شده، بدین‌صورت استکه: چون اول ماه دوشنبه باشد شروع کند به خواندن این سورۀ مبارکه با طهارت و رو به قبله، روز اول یک مرتبه، روز دوم دو مرتبه، و روز سوم سه مرتبه و همچنین تا چهاردهم چهارده مرتبه بخواند. همچنین هرروز بعد از اتمام تلاوت سوره‌های مبارکه آن‌روز، این دعا را بخواند: ١

يا مُسَبِّبَ الاَسْبابِ وَ يا مُفَتِّحَ الاَبْوابِ اِفْتَحْ لَنا الْاَبْوابَ وَ يَسِّرْ عَلَيْنَا الْحِسابَ وَ سَهِّلْ عَلَيْنَا الْعِقابَ [الصِّعابَ]، اللَّهُمَّ إِنْ كَانَ رِزْقِي و رِزْقُ عِیالي فِی السَّمَاءِ فَأَنْزِلْهُ وَ إِنْ كَانَ فِي الْأَرْضِ فَأَخْرِجْهُ وَ إِنْ كَانَ فِي الْأَرْضِ بَعِيداً فَقَرِّبْهُ وَ إِنْ كَانَ قَرِيباً فَيَسِّرْهُ وَ اِنْ كانَ يَسِيراً فَكَثِّرْهُ وَ اِنْ كانَ كَثِيراً فَخَلِّدْهُ وَ اِنْ كانَ مُخَلَّداً فَطَيِّبْهُ وَ اِنْ كانَ طَيِّباً فَبارِكْ لي فيهِ وَ اِنْ لَمْ يَكُنْ يا رَبِّ فَكَوِّنْهُ بِكَيْنُونِيَّتِكَ وَ وَحْدانِيَّتِكَ اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ وَ اِنْ كانَ عَلي اَيْدِي شِرارِ خَلْقِکَ فَانْزِعْهُ وَانْقُلْهُ اِلَيَّ حَيْثُ اَكونُ وَ لا تَنْقُلْنِي اِلَيهِ حَيْثُ يَكُونُ.

ای سبب‌ساز اسباب و ای گشاینده درها، بگشای برای ما درها را و آسان گردان بر ما حساب را و آسان کن بر ما عقاب [سختی‌ها] را، خداوندا اگر روزی من و روزی عیالم در آسمان است پس فرودش آور و اگر در زمین است پس خارجش گردان و اگر در زمین و در جای دوری است نزدیکش گردان و اگر نزدیک است آسانش گردان و اگر آسان است پس زیادش گردان و اگر زیاد است پس جاودانه‌اش گردان و اگر جاودانه است پس پاکیزه‌اش گردان و اگر پاک است پس برای من در آن برکت قرار ده و اگر موجود نیست موجودش گردان، با وجودبخشی خود و یکتایی خود که همانا بر هر چیزی توانایی و اگر در دستان خلق شرور توست  آن را از دستش بگیر و آن را به من منتقل کن هر جا که باشم و مرا به‌سوی آن منتقل نکن آنجا که آن هست.

***

در ادامه، از مرحوم مجلسی رحمه‌الله به نقل از امام سجاد علیه‌السلام این عمل را با دعایی در پنجشنبه‌های میان این چهارده روز نقل می‌کند؛ آن دعا چنین است:

يا ماجِدُ يا واحِدُ، يا جَوادُ يا حَليمُ، يا حَنّانُ يا مَنّانُ يا كَريمُ، اَسْئَلُكَ تُحْفَةً مِنْ تُحَفاتِكَ تَلُمُّ بِها شَعْثى، وَ تَقْضى بِها دَيْنى، وَ تُصْلِحُ بِها شَأْنى بِرَحْمَتِكَ يا سَيِّدى. اَللَّهُمَّ اِنْ كانَ رِزْقى فِى السَّماءِ فَاَنْزِلْهُ، وَ اِنْ كانَ فِى الاَرْضِ فَاَخْرِجْهُ، وَ اِنْ كانَ بَعيداً فَقَرِّبْهُ، وَ اِنْ كانَ قَريباً فَيَسِّرْهُ، وَ اِنْ كانَ قَليلاً فَكَثِّرْهُ، وَ اِنْ كانَ كَثيراً فَبارِكْ لى فيهِ، وَ اَرْسِلْهُ عَلى اَيْدى خِيارِ خَلْقِكَ، وَ لا تُحْوِجْنى اِلى شِرارِ خَلْقِكَ، وَ اِنْ لَمْ يَكُنْ فَكَوِّنْهُ بِكَيْنُونِيَّتِكَ (بِكَيْنُونَتِكَ) وَ وَحْدانِيَّتِكَ. اَللًّهُمَّ انْقُلْهُ اِلَىَّ حَيْثُ اَكُونُ، وَ لا تَنْقُلْنى اِلَيْهِ حَيْثُ يَكُونُ، اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ، [يا حَىُّ يا قَيُّومُ يا واحِدُ يا مَجيدُ يا بَرُّ يا كَريمُ] يا رَحيمُ يا غَنِىُّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَمِّمْ عَلَيْنا نِعْمَتَكَ، وَ هَیِّنَا [هَنِّئْنا-هَيِّئْنا] كَرامَتَكَ وَ اَلْبِسْنا عافِيَتَكَ.

ای یکتا، ای صاحب مجد، ای بخشنده، ای بردبار، ای بسیار مهربان، ای بسیار عطاکننده، ای کریم؛ از تو می‌خواهم هدیه‌ای از هدایایت که بدان آشفتگی‌ام را سامان دهی و بدان قرضم ادا کنی و کارم را با آن اصلاح گردانی به رحمت خود ای سرورم. خداوندا اگر روزی من در آسمان است، پس فرودش آر، و اگر در زمین است پس خارجش گردان، و اگر دور است، نزدیکش گردان و اگر نزدیک است آسانش گردان و اگر کم است زیادش گردان و اگر زیاد است برای من مبارکش گردان آن را بفرست به دستان بهترین آفریدگانت و مرا به بدترین مخلوقاتت محتاج مکن. و اگر موجود نیست پس موجودش کن به هستی‌بخشی و یکتایی خود خداوندا آن را منتقل کن به آنجا که من هستم و مرا منتقل مکن به‌سوی آن آنجا که هست همانا بر هر چیزی توانا هستی [ای زنده، ای پاینده، ای یکتا، ای گرامی، ای نیکو، ای کریم] ای بخشایش‌گر، ای بی‌نیاز، درود فرست بر محمد و خاندان محمد و نعمت خود را بر ما تمام کن و بچشان بر ما کرامتت را و عافیتت را بر ما بپوشان.

• ١.اللیالی‌المخزونه، ملا محسن فیض کاشانی، نسخه خطی سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، ص۵٣-۵۵.