استان مازندران دارای جذابیت های طبیعی فرهنگی بسیاری برای گردشگران است اما این صنعت در این استان همواره با چالش های متعددی رو به رو بوده به طوری که امروز تنها هدف از سفر به این استان گردشگری استفاده از دریا آن هم نه در حد صنعت گردشگری دریایی مورد توجه قرارگرفته و باقی جذابیت ها در گمنامی به سر می برد.

مازندران با دارا بودن جاذبه‌های طبیعی و فرهنگی متعدد به عنوان قطب طبیعت‌گردی محسوب می‌شود. برای استفاده مناسب از این توانمندی‌های مازندران و شکوفا کردن این قابلیت‌ها، توجه به زیرساخت عمومی از قبیل توسعه صنعت حمل و نقل، زیرساخت‌های اختصاصی مانند تاسیسات گردشگری اعم از اقامتگاه‌ها و مجتمع‌های پذیرایی و خدمات مسافرتی باید مورد توجه جدی قرار گیرد.

مهدی رمضان زاده لسبوئی عضو هیئت علمی جهانگردی و دانشگاه مازندران در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه شفافیتی به لحاظ هزینه کرد درآمد حاصل از بخش گردشگری اختصاصا برای این بخش وجود ندارد، اظهار کرد: اینکه حق گردشگری جای دیگر هزینه شود، خوشایند نیست، از این حیث که خروجی آنرا در کیفیت راه‌ها، مدیریت سواحل، طراحی منظر شهرها و بسیاری از پروژه های نیمه کاره گردشگری در استان مازندران می توان دید.

وی با بیان اینکه بخشی از درآمد گردشگری می تواند در بهداشت محیط و منظر ساحل با خرید دستگاههایی که در عرض سه ساعت می توانند کل ساحل را پاکسازی کنند هزینه شود، افزود: اینکه تقصیر همه زباله ساحل و جنگل را متوجه گردشگر کنیم چندان درست نیست زیرا در این میان فرهنگ زیست محیطی برخی از این گردشگران بالا نیست و در کنار آن در بسیاری از سواحل استان یک سطل زباله مناسب وجود ندارد و اگر گردشگر نخواهد زباله را در ساحل بیندازد هم این فضا موجود نیست.

عضو هیئت علمی جهانگردی و دانشگاه مازندران با بیان اینکه پولی که از قبل گردشگری بدست می آید برای گردشگر در مقصد هزینه چندانی نمی شود، تصریح کرد:  این گردشگر پول می آورد، گردش مالی ایجاد می کند و شغل ایجاد می کند و در کنار آن مالیاتهایی که از مکانهای گردشگری رسمی مثل هتل ها دریافت می شود  به بخش کشاورزی، سد سازی ،مدیریت جنگل، مدیریت شهرکهای صنعتی و یا به خزانه دولت می رود در حالیکه باید در همان بخش گردشگری هزینه شود.

رمضان‌زاده با ابراز تاسف از اینکه حق گردشگری به درستی گرفته نمی شود، گفت: باید پذیرفت که گردشگری آورده مالی دارد و در بخش های مختلف  بخصوص در بخش کسب و کار کوچک مقیاس شغل ایجاد کرده است. 

این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه گردشگری بر خلاف صنعت و کشاورزی کمترین سرمایه را برای ایجاد شغل دارد در حالیکه اگر این روش پیش برود الگوی گردشگری عوض خواهد شد، خاطرنشان کرد: وقتی نمی توان حق گردشگری را گرفت و در بخش مدیریت قلمرو سرزمینی مثل جلوگیری از کاربری اراضی مزارع گردشگری و روستاها یا اکو موزه های باز هزینه کرد و به بخش های دیگر می رود این اثرات گردشگری کم کم می تواند موجب الگوی غلط گردشگری شود که متاسفانه طی سال‌های اخیر در استان مازندران اتفاق افتاده است.

وی گردشگری خانه های دوم را نمونه بارزی از این الگوی غلط گردشگری دانست و یادآور شد: در سه یا چهاردهه آخر، گذشته سال آینده اثرات فاجعه بار این الگوی غلط دیده خواهد شد زیرا تقاضای اجتماعی برای این نوع گردشگری بالاست و مقصر آن مدیریت مقصد است.

عضو هیئت علمی جهانگردی دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه مازندران با بیان اینکه در مجموع  نهادگرایی یا همان شاخص چهارم توسعه پایدار در این میان مقصر است، افزود: نه از نمایندگان مجلس این دوره و نه دوره های قبل طرحی از بخش گردشگری از استان مازندران که در مجلس تبدیل به قانون شده باشد و در مدیریت سرزمینی ما تعیین کننده باشد دیده نشد.