ذبیح الله ابراهیمی

 

شهر لاریجان مطالبه مردم لاریجان است

درباره لاریجان، اهمیت آن و درعین‌حال محرومیت آن سخنان بسیاری رفته است و این‌جانب قصد تکرار مکررات ندارم بلکه در این فرصت اندک از زاویه‌ای خاص و مرتبط با موضوع شهر لاریجان به آن می‌پردازم.
بررسی و مقایسه نتایج تقسیمات کشوری استان مازندران در دو مقطع سال‌های 67 و 97 نشان می‌دهد، حدود 20 بخش این استان در طول سی سال اخیر به شهر تبدیل‌شده‌اند. در واقع در این میان تنها بخشی که کماکان به‌صورت بخش مانده، لاریجان است. لطفاً به این نام‌ها توجه کنید:
، خوش‌رودپی، گمی‌شان، گلوگاه، نکا، بندرگز، آق قلعه، داشلی برون، رامیان، کلاله، مراوه‌تپه، مینودشت، بلده، چمستان، چالوس، بابلسر و کلاردشت، همگی در طول سی سال گذشته از بخش به شهر ارتقاءیافته‌اند.
جالب‌تر اینکه نتایج سرشماری های رسمی نشان می دهد تعداد خانوار و جمعیت برخی از این بخش‌ها که در سال 67 کمتر از خانوار و جمعیت لاریجان بوده، در طول سی سال گذشته که به شهر تبدیل‌شده‌اند، با جذب منابع و امکانات و ایجاد زیرساخت به میزان قابل‌توجهی افزایش پیدا کرده است؛ در لاریجان اما هرسال دریغ و افسوس از پارسال! کمبود شدید امکانات و زیرساخت‌های معیشتی و رفاهی، جمعیت بومی بخش را وادار به مهاجرت و ترک منطقه کرده و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی متعددی به دنبال داشته است.
امروز شرایط لاریجان به‌گونه‌ای است که منابع و امکاناتِ تخصیصی بر اساس جمعیت اندک زمستان تعیین می‌شود اما برآوردها نشان می‌دهد شمار مصرف‌کنندگان و متقاضیان دریافت خدمات در فصل های بهار و تابستان به بیش از ده برابر جمعیت زمستان می‌رسد. لذا در امور مدیریت شهری نظیر مدیریت پسماند و زباله، محیط‌زیست، منابع آب، انرژی، حمل‌ونقل و سایر موارد، خسارت‌های جبران‌ناپذیر را به بخش تحمیل نموده است.
این مقدمه کوتاه را خدمت شما سروران فرهیخته و پیشرو لاریجان معروض داشتم تا ضمن تأکید بر ضرورت ایجاد شهر لاریجان به‌عنوان مهم‌ترین و مؤثرترین راهکار توسعه بخش لاریجان باهدف رفع موانع و محدودیت‌های زندگی در این محدوده سرزمینی و نیز حفظ انسجام، یکپارچگی و وحدت رویه حاکمیتی و صیانت از نام لاریجان درگذران تاریخ، یادآور شوم که پرداختن به موضوع شهر لاریجان به‌عنوان مطالبه عمومی مردم لاریجان و اقدام عاجل از سوی خواص و بزرگان آن در اولویت قرار گیرد.
در همین راستا انجمن دوستداران لاریجان زمستان 97 هم‌زمان با نشست رونمایی از کتاب مجموعه مقالات لاریجان در مسجد امام حسن عسگری (مازندرانی‌های مقیم تهران) اقدام به تشکیل کارگروه تخصصی شهر لاریجان نموده است. این کارگروه با برگزاری جلسات کارشناسی متعدد در طول ماه‌های گذشته موضوع ایجاد شهر لاریجان را در دستور کار و اولویت خود قرار داده است.
کارگروه شهر لاریجان با حضور جناب آقای دکتر سید رضا ابراهیمی به‌عنوان رئیس کارگروه جناب آقای دکتر منصور نژاد، جناب آقای دکتر قبادی و سرکار خانم قاسمی به‌عنوان اعضای کارگروه، جناب آقای سید سعید صابری به‌عنوان دبیرکارگروه و جناب آقای سید محسن ابوالحسنی کارشناس کارگروه از زمان آغاز کار تاکنون ضمن برگزاری جلسات تخصصی داخلی و انجام مطالعات اولیه کارشناسی در خصوص شناخت دقیق وضعیت کنونی لاریجان و آمایش منطقه و نیز بررسی روش‌های گوناگون برای دستیابی به هدف ایجاد شهر لاریجان، ملاقات مهم و ارزشمندی با جناب آقای دکتر سعید جلالی مدیرکل محترم دفتر تقسیمات کشوری وزارت کشور، ارسال نامه‌ای با موضوع ضرورت‌های تأسیس شهر لاریجان و درخواست ملاقات در این خصوص به جناب آقای دکتر علی لاریجانی ریاست محترم مجلس شورای اسلامی، ملاقات با جناب آقای دکتر غلامحسین محمدی مشاور رئیس مجلس و مدیرکل دفتر هیئت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی و نیز برنامه ریزی برای ملاقات با جناب آقای دکتر کولیوند رییس کمیسیون شوراها و امورداخلی مجلس، داشته و با کسب تکلیف و دریافت رهنمودهای این بزرگواران، قدم‌های ارزشمندی در مسیر دستیابی به هدف خود برداشته است.
ایده و برنامه این کارگروه به‌اختصار به این شرح است که با توجه به ظرفیت‌های بالقوه موجود در لاریجان و ضرورت رفع محرومیت‌های موجود، تأسیس حداقل سه شهر در دهستان‌های بالا لاریجان، پایین لاریجان و منطقه امیری لاریجان، ضروری بوده و در سه فاز اجرایی قابل انجام خواهد بود.
این کارگروه در فاز نخست طرح ایجاد شهر خطی لاریجان در محدوده 9 کیلومتری گرمابدر تا آب اسک را در دستور کار خود قرار داده و در مراحل بعدی موضوع را در محدوده امیری و پایین لاریجان نیز دنبال خواهد کرد.
مهم‌ترین اهداف این طرح عبارت است از:
1- تثبیت نام لاریجان و پیشگیری از مکتوم ماندن هویت آن به‌عنوان سکونت‌گاهی تاریخی که جاده مهم و استراتژیک هراز، رودخانه خروشان هراز و قله زیبای دماوند را در خود جای‌داده است.
2- توسعه لاریجان و ایجاد زیرساخت‌ها و امکانات رفاهی جهت گذران زندگی مردم بومی لاریجان و سهولت مسافران و گردشگران مستقر و رهگذر
3- حفظ جمعیت فعلی لاریجان و بازگرداندن جمعیت فعال و جوان به لاریجان
4- جلب نظر مسافران و گردشگران بی‌شماری که روزانه در حال تردد از جاده هراز هستند اما حتی نام لاریجان را نمی‌دانند!
ملاحظات:
– ایجاد شهر لاریجان به‌عنوان شهری از توابع شهرستان آمل، همگرا با اهداف توسعه‌ای این شهرستان بوده و هدفی مغایر با منافع این شهرستان را دنبال نمی‌کند. (در راستای فرمایش جناب آقای دکتر جلالی مبنی بر حفظ پیوند میان آمل و لاریجان)
– در حال حاضر بخش لاریجان به‌عنوان وسیع‌ترین بخش شهرستان آمل با ظرفیت‌های فراوان در زمینه‌های کشاورزی، دام‌پروری، گردشگری و صنعت، پتانسیل لازم برای ایجاد سه شهر مجزا را دارد که این موضوع در دستور کار کارگروه شهر لاریجان قرارگرفته است.
• به نظر شما جایگاه فعلی لاریجان چیست؟
• سکونت‌گاهی به قدمت داستان‌های شاهنامه و سفرنامه‌های تاریخی؟
• مجموعه آبادی‌هایی در شمال رشته‌کوه البرز؟
• منطقه‌ای خوش آب‌وهوا با رودی خروشان، چشمه‌هایی جوشان و آبشارهایی چشم‌نواز؟
• محل استقرار یکی از زیباترین قله‌های مخروطی جهان؟
• دروازه شاهراه حیاتی پایتخت به شمال کشور که در تقسیمات کشوری آن را بخش لاریجان می‌نامند؟
• مآمن و موطن نخبگان و اندیشمندان و دولت‌مردان؟
ممکن است شما هم تعاریف و جایگاه‌هایی دیگر موردنظرتان باشد که در جای خود محترم و قابل‌طرح است اما واقعیت امروز این است که به قول جناب آقای دکتر منصوری لاریجانی، مدیران مازندران لاریجان را به‌عنوان خواهرخوانده خود هم نمی‌پذیرند!
(به قول جناب آقای نیک نژاد شاعر توانمند لاریجان حسرت و هیهآت گفتن، دست خواییدن، چه سود؟!)
تنها راه خروج از این وضعیت، پیگیری تأسیس شهر لاریجان» به‌عنوان مطالبه عموم مردم لاریجان و دغدغهٔ خواص و نخبگان است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *