به گزارش ایسنا، روزنامه خراسان نوشت: قبل از شروع این مطلب باید با فرمول طلایی و روان شناسانه‌ای آشنا شوید که می‌تواند به بیماران سرطانی در مسیر درمان کمک زیادی بکند؛ «داشتن انگیزه + حمایت اجتماعی = شکست سرطان». همان طور که می‌دانید با وجود پیشرفت‌های فراوان در عرصه علم پزشکی و توسعه دانش بشری در مهار و درمان انواع بیماری‌ها، سرطان هنوز هم به عنوان یکی از بیماری‌های جدی و در برخی موارد غیر قابل درمان به شمار می‌رود. در گذشته سرطان به عنوان یک بیماری دردناک که با مرگی قریب‌الوقوع همراه است، شناخته می‌شد اما با پیشرفت‌های اخیر در درمان این بیماری، سرطان فقط در بیش از نیمی از موارد یک بیماری مزمن به شمار می‌آید.

عامل ۸۰ درصد مرگ و میرها در ۱۵ سال آینده

مطالعات متعدد نشان می‌دهد که تشخیص بیماری سرطان موجب بروز مشکلات هیجانی و عاطفی عمیق نه تنها در خود بیمار بلکه در اعضای خانواده آنها می‌شود. آمارها و پیش بینی‌های وزارت بهداشت نشان می‌دهد که سالانه ۱۱۲ هزار نفر در کشور به انواع سرطان مبتلا می‌شوند و این بیماری در ۱۵ سال آینده علت ۸۰ درصد مرگ و میرها در ایران خواهد بود (منبع خبر: ایرنا). با توجه به این آمار و اینکه در روز جهانی سرطان هستیم، در ادامه چند نکته مهم در خصوص بیماری سرطان و افرادی که مبتلا به این بیماری می‌شوند مطرح می‌شود.

واکنش‌های اولیه بعد از ابتلاء به سرطان

وحشت زده‌اید؟ شوکه شدید؟ احساس ناامیدی می‌کنید؟ هر کدام از این حالت‌ها در مراحل اولیه آگاهی از بیماری ممکن است سراغ‌تان بیاید. این فرایندهای روانی که با آگاهی فرد از ابتلاء به سرطان شروع می‌شود، به طور طبیعی از چندین مرحله اساسی از جمله شوک، ناباوری و انکار، ترس و اضطراب، احساس گناه، غمگینی و افسردگی، خشم، پذیرش واقعیت و تطبیق با آن گذر خواهد کرد و برخی افراد ممکن است به دلایل گوناگون هیچ وقت نتوانند به سازگاری مناسب دست یابند. بنابراین رسیدن به مرحله پذیرش و سازگاری با شرایط موجود نیازمند گذر زمان و به‌کارگیری برخی راهبردهای مشکل‌گشاست که به خودتان فرصت کافی دهید. شما می‌توانید در این فرایند از افرادی که در مقابله با بیماری سرطان موفق بوده‌اند، کمک بگیرید. قرار دادن خود در این موقعیت‌های همدلانه، تسلط شما به وضعیت موجود را بهتر خواهد کرد.

شبکه اجتماعی خود را گسترش دهید

با توجه به اینکه بیماری سرطان بر توانایی جسمی و روانی – اجتماعی فرد برای مقابله با بیماری تأثیر گسترده‌ای دارد، نقش حمایت‌های اجتماعی مؤثر بر توانمندی مقابله با بیماری سرطان، بسیار راهگشا به نظر می‌رسد. منظور از حمایت اجتماعی، برقراری یک تعامل اجتماعی است که با برقراری ارتباط شروع می‌شود و تداوم آن به ایجاد ارتباطی همدلانه و در نهایت به تشکیل یک شبکه ایمنی برای بیمار می‌انجامد. ارتباط به افراد کمک می‌کند که با شرایط استرس زا مقابله کنند و به احساس بهتری درباره خود دست یابند. افزایش اعتماد به نفس، احساس تعلق به گروه، تقویت توانایی‌هایشان یا شایستگی انجام وظایف ضروری شأن همه به عنوان اشکال حمایت اجتماعی در نظر گرفته می‌شوند.

دست از فعالیت‌های روزمره‌تان برندارید

به بیمار سرطانی توصیه می‌شود تا آنجا که امکان پذیر است و توان جسمانی و روانی اجازه می‌دهد به فعالیت‌های گذشته (زیر نظر پزشک مربوط) ادامه دهد. انجام امور روزانه مثل رفتن به سرکار، رسیدگی به کارهای خانه و حتی انجام برخی فعالیت‌های هنری می‌تواند به حفظ روحیه بیمار سرطانی کمک کند.

فعالیت‌های ورزشی را فراموش نکنید

ورزش برای مبتلایان به سرطان همراه با بهبودی خلق و خوی، افزایش اعتماد به نفس، کاهش خستگی و به طور کلی طول عمر طولانی‌تر و عود کمتر بیماری است. بنابراین به بیماران سرطانی پیشنهاد می‌شود که با مشورت پزشک خود، فعالیت‌های ورزشی متناسب با وضعیت جسمانی خود را انجام دهند.

از احساس ترحم دیگران ناراحت نشوید

از آن جایی که معمولاً اطرافیان بیماران سرطانی و صعب‌العلاج، آگاهی و اطلاعات دقیقی راجع به بیماری ندارند و تصور می‌کنند که سرطان یعنی پایان زندگی و هیچ درمانی ندارد، ممکن است ناخواسته به بیماران مبتلا به سرطان ترحم زیادی نشان دهند که این موضوع از جانب اغلب بیماران آزاردهنده قلمداد می‌شود. برای مقابله با این احساس ترحم به نظر می‌رسد که حضور شاداب‌تر در فرایندهای جاری جامعه و افزایش حس امیدواری راجع به درمان از سوی خود بیمار، می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. هر اندازه که بیمار درباره فرایند درمان بیماری خود نا امید باشد و به سبب این ناامیدی، نقش یک بیمار منفعل را به عهده بگیرد، احتمال ایجاد حس ترحم در اطرافیان راجع به خودش را افزایش می‌دهد. ضمن آنکه توکل و استعانت از خدای مهربان می‌تواند فراتر از هر چیزی در مبارزه با سرطان در کنار مواردی که گفته شد به بیمار کمک کند.