بالا رفتن نرخ دلار اگرچه دخل و خرج زندگی خیلیها را به هم ریخت ولی آنچه در پاساژهای سوپرلاکچری شمال شهر میگذرد چیز دیگری است؛ پاساژهایی که هنوز مشتریانش حاضرند برای یک شلوار یا مانتو یا حتی یک تیشرت، میلیونها تومان پول خرج کنند.
این روزها اگر به پاساژهای سوپرلاکچری شمال تهران یا فشنشوها و مزونهای خانگی فرشته و الهیه سری بزنید، اگر شاخ درنیاورید سرگیجه میگیرید؛ از مرکزخریدهای مدرن و به روز زعفرانیه تا پاساژهای عجیب و غریب الهیه و اندرزگو؛ اگر هم بتوانید به مزونهایی که بدون تشریفات خاص، مشتری قبول نمیکنند، پا بگذارید اوضاع پیچیدهتر میشود.
سرگیجه نه فقط بخاطر دیزاین و معماری، بلکه بخاطر قیمتهای فوق نجومی برندهای معروفی است که با دلار 4000 تومانی هم سرسام آور بودند و حالا قیمتهایشان با دلار 14000 تومانی فقط یک شوخی است؛ البته فقط برای ما.
اینجا اغلب برندهای خارجی پوشاک، کنار هم جمع شدهاند؛ کیف، کفش، پیراهن، شلوار و مانتوهایی که اتیکتهای قیمت و صفرها، حداقل برای لحظهای حساب و کتاب ریال و تومان را به هم میزند. از شلوارپارچهای مشکی زنانه 3 میلیون و 200 هزار تومانی تا کیفها و کفشهای چند میلیونی و حتی شال 700 هزار تومانی.
اما با این همه، فروش برندهای معروف این مرکز خرید، پر رونق است و آنها با همین قیمتهای میلیونی هم، هنوز مشتریهای خاص خودشان را دارند.
وقتی در راهروهای شیک مراکز خرید الهیه و اندرزگو قدم میزنید، خودتان متوجه میشوید؛ اگر قیمتها بالاتر نباشد، قطعاً پایینتر از مرکز خرید پر حاشیه زعفرانیه نیست؛ اینجا هم همان ماجرا است؛ نه شلوار جین مردانه 2.5 میلیون تومانی برای مشتریها عجیب است نه شلوار جین پیشبندی زنانه 4 میلیونی؛ حتی کسی از دیدن مانتوهای 5.5 میلیونی هم تعجب نمیکند.
رگالهایی که پر است از دهها شلوار جین و مانتو و قفسههایی که کیف و کفشهای میلیونی را ردیف، کنار هم چیدهاند.
سالها است که پذیرش فاصله طبقاتی بین زندگی شمالشهریها با جنوب شهریها برای هر دو گروه عادی شده و مدتها است نه جنوب شهریها گلایهای دارند و نه شمالشهریهایی که روزبهروز فاصله خودشان را با جنوبیها بیشتر و عمیقتر میکنند.
اما آنچه که این روزها برای خیلیها سوالبرانگیز شده شکافی است که این بار نه بین بالا و پایین شهریها بلکه بین شمالشهریها در حال وقوع است؛ بین شمالشهریهای معمولی با خاصهای شمال شهر میدانند.