بسیاری از معاندان و دشمنان تلاش می‌کنند مکتب تشیع را چیزی جز اسلام نشان دهند در حالی که مکتب تشیع چیزی جز اسلام ناب نیست. در حقیقت اگر رسول گرامی اسلام را دریافت کننده وحی الهی بدانیم بدون شک ائمه معصومین که از نسل دختری به رسول گرامی اسلام می‌رسند که برگزیده و انتخاب شده خداوند هستند نیز مفسران این پیام و بعد از رسول خدا، هدایت کنندگان امت اسلامی و همه بشریت به سوی رستگاری هستند.
برخی از جریانات و مستشرقین در خصوص مقایسه ائمه معصومین با یکدیگر پرداخته اند،برخی از افراد با تصور اشتباهی به تاریخ زندگانی و سیر حیات حضرات معصومین و رویکرد ایشان در خصوص مسائل مختلف اجتماعی و فرهنگی می‌نگرند و در نتیجه برداشت‌های غلطی را نیز به جامعه ارائه می‌دهند و یا در تالیفات و پژوهش‌های خود مطرح می‌کنند. واقعیت امر این است که دین اسلام چراغ واحدی است که بعد از رسول خدا دوازده امام معصوم در سایه این دین، هدایت و رهبری امت را بر عهده دارند. هر کدام این امامان در زمان خود بر اساس شرایط زمانی و مکانی و مقتضیات زمانی رویکردهای مختلفی را اتخاذ می‌کردند که بدون شک راه یکی بوده و هست ولی ابزارها و شیوه‌ها مختلف است. بر اساس چنین رویکرد و سیاستی است که می‌بینیم به عنوان نمونه رویکرد امام حسن مجتبی (ع) با سیدالشهدا (ع) و یا رویکرد امام صادق (ع) با موسی کاظم (ع) و… تفاوت پیدا می‌کند.
نقش مهم و تاثیر گذار امام حسین علیه‌السلام در بارور شدن مکتب تشیع بی وقفه بوده است بدون شک حضرت راه آزادی و آزادگی را به همه بشریت نشان داد و اجازه نداد مظاهر شرک و افکار و اندیشه‌های جاهلیت که دوباره توسط امویان بازتولید شده بود بتواند اسلام را به حاشیه براند.
جایگاه رفیع اباعبدالله الحسین (ع) در نزد رسول گرامی اسلام اینگونه است: در روایتی رسول خدا فرمودند:«حسینٌ منّی وأنا من حسین» در این روایت که حسین (ع) فرزند رسول خداست شکی نیست زیرا در سوره آل عمران آیه ۶۱ نیز آمده است حسن و حسین فرزندان رسول خدا هستند. ولی اینکه پیامبر خود را از حسین می‌داند مبحث قابل تاملی است. اینکه پیامبر فرمود «انا من حسین» یعنی حسین (ع) است که با مکتب عاشورایی و حماسه آفرینی خودش و اصحابش توانست اسلام را نگه دارد و دین اسلام را پاسداری کند و مانع انحراف دین اسلام شود.
اگر مکتب عاشورایی سیدالشهدا نبود، شیعیان نمی‌توانستند این چنین به خروش بیایند و در مقابل ظلم بایستند و این گونه اسلام را زنده نگه دارند. وقتی کسی با مکتب عاشورایی سیدالشهدا آشنا شود دیگر نمی‌تواند به ظلم تن دهد چون امام حسین (ع) به زیبایی نشان داد در سخترین شرایط هم ظلم را نمی‌پذیرد.
عبارت «الاسلام محمدی الوجود حسینی البقاء»یعنی:
اسلام توسط پیامبر بوجود آمده و ماندگاریش مرهون امام حسین (ع) است.
اگر مکتب عاشورایی سیدالشهدا نبود، شیعیان نمی‌توانستند این چنین به خروش بیایند و در مقابل ظلم بایستند و این گونه اسلام را زنده نگه دارند. وقتی کسی با مکتب عاشورایی سیدالشهدا آشنا شود دیگر نمی‌تواند به ظلم تن دهد چون امام حسین (ع) به زیبایی نشان داد در سخترین شرایط هم ظلم را نمی‌پذیرد.
مبارزه با انحرافات فکری و اخلاقی و امر به معروف و نهی از منکر را از مبانی مهم قیام سیدالشهدا است؛ حضرت در مسیر مکه به کوفه در فرازی می‌فرماید:
دنیا دگرگون شده در این عصر و زمان و زشتی‌ها نمایان شدند و از خوبی‌ها چیزی باقی نمانده آیا نمی‌بینید که به حق عمل نمی‌شود و از باطل نهی نمی‌شود؟ در چنین شرایطی و زندگی کردن در دنیا و با اهل ظلم به جز خفت و ذلت نمی‌بینم.
که در این سخن امام بطور صریح بیان می‌کنند«تن به مردن می‌دهم ولی تن به ذلت نمی‌دهم.»
در زیارت اربعین داریم:
«و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهاله و حیره الضلاله» خون دل خودش را در راه تو داد تا بنده‌های تو را از جهل و حیرت و ضلالت نجات دهد.
حسین کسی است که با ایستادگی در برابر ظلم حجت را در کل تاریخ تمام کرد چون هم در برابر ظلم ایستاد و هم یک پیام زیبا را برای کسانی که می‌خواهند راه هدایت را پیدا کنند و نجات یابند بر جا گذاشت.
«إنّ الحسین مصباح الهدى و سفینه النجاه»:حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است. در اینجا قید ملیت و یا نژاد نیامده است بلکه ملاک و خطاب به کل بشریت است. از این رو امام حسین (ع) علاوه بر اینکه نور هدایت است و انسان‌ها را از ظلمت و تاریکی نجات می‌دهد، کشتی نجات و دستگیر نیز هست.
حسین (ع) متعلق به مسلمانان و شیعیان نیست بلکه حسین (ع) متعلق به همه بشریت است چنانکه پیامبر (ص) در حدیثی به هدایت مردم و نجات آن‌ها اشاره می‌کند و می‌فرماید:
«إنّ الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه»: حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است. در اینجا قید ملیت و یا نژاد نیامده است بلکه ملاک و خطاب به کل بشریت است. از این رو امام حسین (ع) علاوه بر اینکه نور هدایت است و انسان‌ها را از ظلمت و
در اجتماع عظیم اربعین که از تمام ادیان و از تمام دنیا افراد می‌آیند و از غیر مسلمان‌ها می‌پرسند که چرا آمده‌اند؟
جواب می‌دهند آمده‌ایم بگوییم لبیک یا حسین زیرا پیام سیدالشهدا در این زمانه پر از ظلم و جور و ستم این است که عدالت را رعایت کنیم و دفاع از حقوق انسانی خود کنیم و ظلم را نپذیریم.
این اثرگذاری سیدالشهدا در مکتب تشیع بسیار جدی است چون باعث جهت دادن وامید دادن می‌شود و هم اتحادی را در دل‌های کسانی که پیرو مکتب تشیع هستند ایجاد می‌کند. اجتماع اربعین با تاثیرگذاری که دارد مقدمه‌ای است برای یکی شدن دل‌ها و اتحاد تا زمانی که ظهور امام مهدی (عج) تحقق یابد.
پیروز نهایی کربلا را امام حسین(ع) دانسته وگفت؛ با تمام مصیبتی که در عاشورا رقم خورد ولی سیدالشهدا و یارانشان حجت را برای همه تمام کردند و با اینکه شهید شدند ولی حقیقتا پیروز واقعه بودند بنابراین دیگر کسی نمی‌تواند بگوید که نمی‌شود در برابر ظلم ایستاد؛ چون از سیدالشهدا این درس را به خوبی آموختیم