تیم مشاوران داخلی متشکل از: “مهندس ناصر ناصری نیا” کارشناس برنامه ریزی و هماهنگی تعمیرات زیر آب و با ۳۴ سال سابقه فعالیت در واحد عملیات غواصی، “تیمسار حسین کاشانی” مدرس آموزشگاه غواصی و سابقه ۴۰ سال فعالیت در نیروی دریایی ارتش و حوزه عملیات غواصی و “مهندس محمد دماوندی” کارشناس عملیات غواصی و زیر آبی با سابقه ۸ سال فعالیت تخصصی در مقوله آبشور و و فراساحل، پس از بررسی تمامی تصاویر دریافتی از اعزام ربات پیشرفته به موقعیت کشتی سانچی در عمق 115 متری دریا نتایج خود را منتشر ساخت که به صورت خلاصه شامل موارد زیر است:
۱) با توجه به وضعیت و تغییر شکل ساختمان کشتی سانچی در اثر حرارت و فشار آب در زمان غرق شدن، کاهش ارتفاع ساختمان آن از حدود 28 متر به حدود 13 متر، در هم پیچیدگی ساختمان کشتی و ریزش اجزای داخلی آن، در همان جلسات و بررسیهای اولیه احتمال وورد غواص به ساختمان این کشتی منتفی اعلام شد.
۲) با این وجود با توجه به اصرار مدیریت ارشد شرکت ملی نفتکش ایران برای بررسی تمام راهکارهای اعزام غواص و جستجوی نشانه ای از پیکر شهدا، در بررسی تصاویر ثانویه دریافتی برروی ساختمان کشتی و موقعیت و شرایط آن تمرکز شد اما محدودیتهای اعزام و ورود غواص اعم از میزان پیشروی، مدت زمان غوص در دریا و … بار دیگر امکان اعزام غواص و ورود به داخل سانچی را رد کرد بخصوص که منافذ و راههای ورود به کشتی نیز مسدود شده و یا از بین رفته است .
۳) بر این اساس و طبق بررسی کلیه تصاویر دریافتی و با لحاظ تمام شرایط و جوانب حادثه و مدت 8 روزی که سانچی در آتش با درجه حرارت بیش از 900 درجه سانتیگراد سوخت و ذوب شدن آن بر اثر حرارت و فشار ناشی از غرق شدن، حتی به فرض اعزام غواص نمی توان به یافتن نشانه ای از پیکر شهدا امیدوار بود. به عبارت دیگر در شرایط فعلی این کشتی، احتمال موفقیت در یافتن نشانه ای پیکر شهدای سانچیغیرممکن است.
۴) در خصوص خارج کردن لاشه سانچی نیز با توجه به شرایط ویژه این کشتی ، وزن آن، عمق آب و موقعیت جوی و جغرافیایی منطقه و فاصله 300 مایلی آن از ساحل، به تجهیزات بسیار پیچیده و پیشرفتهای نیاز است که در حال حاضر در دنیا وجود ندارد.
۵) شرکت ملی نفتکش ایران از زمان سانحه سانچی برای مراحل عملیاتی مختلف از جمله ارزیابی اعزام غواص، اعزام ربات و تصویربرداری از کشتی سانچی حدود 40 میلیون یورو هزینه کرده است.
:black_small_square:
گزارش #مشاوران_بین_المللی پروژه
از سوی دیگر در نامه مکتوبی که از سوی “هانس وان رویج” و “جیکوب هاگن دراپ” اعضای تیم عملیات شرکت اسمیت به عنوان بهترین شرکت سالویج در دنیا به شرکت ملی نفتکش ارسال شده است، پس از بررسی همه جانبه و انجام مطالعات تخصصی اعلام شده است که امکان انجام عملیات غواصی برای تفحص و یا بالا کشیدن لاشه کشتی سانچی وجود ندارد.
در این نامه آمده است:
الف) میزان ریسک عملیات غواصی بسیار بالاست و به صورت عمده این ریسک ها مربوط به نیروی انسانی می شود که حضورشان برای انجام این عملیات الزامی است. انجام غواصی در چنین عمقی با مشکلات پیچیده و موانع غیر قابل کنترل زیست محیطی روبرو است که هزاران ساعت غواصی زیر آب را نیاز دارد.
ب) از روی تجربه و دانش کسب شده از ده ها عملیات استخراج شناورهای غرق شده، به نظر ما امکان خارج کردن نفتکش سانچی وجود ندارد. عمق و وضعیتی که نفتکش غرق شده سانچی در آن قرار دارد و جایگاه به خصوص آن، مدل کشتی و شرایط ویژه آن در اثر نوع حادثه عواملی هستند که مانع بیرون کشیدن این کشتی از عمق آب می شوند.
پ) مجموع وزن قسمت انتهایی سانچی بایستی دقیق اندازه گیری شود که به نظر می رسد با در نظر گرفتن محدوده قوانین ایمنی لازم حداقل حدود 22.000 الی 25.000 تن باشد. برای بالاکشیدن این مقدار عظمت حجم سازه سانچی به علت استحکام ساختاری، هیچگونه تجهیزات بالابری فعلاً وجود ندارد که قادر به انجام چنین عملیاتی باشد.
ت) بیش از هزاران ساعت غواصی برای خارج کردن این عظمت حجم سازه سانچی مورد نیاز خواهد بود. در چنین عمقی برای بیرون کشیدن هرگونه کشتی غرق شدهایی آن هم با این حجم عظیم و پیچیده، ریسک هرگونه عملیات به حدی خواهد بود که به عقیده ما غیر قابل قبول است.