نظر یک قاضی سابق درباره اقدامات فاضل لاریجانی

به گزارش ایسنا، گزیده اظهارات سیامک مدیرخراسانی رئیس سابق شعبه‌ی ۷۶ کیفری استان تهران در گفت‌وگو با «انصاف نیوز» را در ادامه می‌خوانید:

* در زمان آقای احمدی‌نژاد مگر ایشان نمی‌گفت دادسرا را به ما بدهید یا دادستان را دولت تعیین کند؟ این شدنی است؟ اما چون بودجه در دست دولت است خیلی کارها می‌تواند انجام دهد. مثلا می‌تواند بگوید بودجه محقق نشد. تمام بودجه‌ای که برای دستگاه قضایی مصوب می‌شود را که نمی‌دهند و مقداری از بودجه هم محقق نمی‌شود و بالطبع دستگاه قضایی خیلی جاها می‌ماند.

* بعضی از چارچوب‌های ما با چارچوب‌های بین المللی نمی‌خواند؛ حکومت ما بر پایه‌ی مکتب است و این باید و نبایدهایی را برای ما بدنبال دارد. مثلاً بعضی از مسلمات را نمی‌توانیم در بحث‌های حقوق بشری بگوییم انجام نمی‌دهیم. مانند بحث ازدواج، بحث کسانی که از دین خارج می‌شوند و… در موارد این‌چنینی دستور داریم. ده بار هم ما را محکوم کنند آیا می‌توانیم اصول دینمان را عوض کنیم؟ بالطبع ما را در محاکم بین المللی در بحث حقوق بشر محکوم می‌کنند.

* الان جامعه درگیر بحث حجاب است و خب آنها این مساله را نقض حقوق بشر می‌دانند و ما نمی‌دانیم. ده‌ها مورد این چنینی داریم. اصول ما غیرقابل تغییر است. چون سازمان ملل می‌گوید حجاب کاملا آزاد است نمی‌توانیم قبول کنیم و باید آن را بر باورهای دینی منطبق کنیم. در این گونه موارد به اشکال می‌خوریم و خیلی جاها محکوم می‌شویم.

* مطلبی درباره‌ی عکس خانواده‌ی دکتر بهشتی در آلمان می‌خواندم. بعضی‌ها می‌گفتند که این عکس واقعی نبوده است اما شهید بهشتی می‌گویند حجاب اسلامی همین است. یعنی مانتویی که زیاد تنگ نباشد، روسری‌ای که صورت پیدا باشد و کفین. ممکن است بگویند چادر حجاب برتر است اما الزاماً حجاب نیست.

* کسی که بر بلندی می‌ایستد و روسری‌اش را برمی‌دارد و کشف حجاب می‌کند آیا نقض قانون کرده یا نکرده؟ مطابق قانون هم باید با او برخورد شود. وقتی شخص بالای بلندی‌  می‌رود و آن جرم را به همه ارائه می‌کند آیا این قانون‌شکنی واضح هست یا نیست؟ اگر قصد ترویج این عمل را در نظر نگیریم حداقلش فعل حرام است. اما نظر شخصی من این است که کسی که بر بلندی می‌ایستد و روسری‌اش را تکان می‌دهد قصد ترویج هم دارد. اگر قصد ترویج نداشت مثلاً در ماشینش می‎نشست و روسری را برمی‌داشت.

* معتقدم خیلی از اینها لجبازی است. همانطور که رضاشاه نتوانست به زور چادر را از سر مردم بردارد. مادربزرگ من می‌گفت هفت سال به خاطر پاسبان‌ها که چادر را از سرمان برمی‌داشتند از خانه بیرون نرفت. یا می‌گفت همسایه‌ای داشتیم که دوازده سال از خانه بیرون نرفت. این یک کار فرهنگی است و مسئولین فرهنگی باید فکری کنند و کار دستگاه قضایی نیست و آنها باید زمینه‌هایش را تأمین کنند. دستگاه قضایی قانون را نمی‌نویسد بلکه اجرا می‌کند و هزینه‌اش را هم دستگاه قضایی می‌دهد.

* در رسیدگی به پرونده‌های مهمی حضور داشتم. آقای لاریجانی چند روز پیش قسم خوردند که در کار هیچ قاضی‌ای دخالت نکردند. من واقعاً شهادت می‌دهم در مدتی که ایشان رییس قوه بود و بنده پرونده‌های مهم را رسیدگی کردم، یک بار هم نگفت که برای فلانی این رأی را بده یا نده و یا حبسش را کمتر بده یا زیادتر بده. از آرای صادره توضیح می‌خواست و مثلاً می‌پرسید که این را چرا برائت دادی یا چرا محکوم کردید دلایلتان چه بود و بینه‌ی شما در این پرونده چه بود؟ اینها را خیلی موشکافانه بررسی می‌کرد ولی هرگز نگفت آقای فلانی را برائت بده یا محکوم کن.

* ضابطان بر کار من تاثیری نمی‌گذاشتند. شاید شیوه‌ی من به کیفیتی بوده که هیچ کس به من مراجعه نمی‌کرده چون از اول هم من همان رأی را می‌دادم که به آن می‌رسیدم. مثلاً در پرونده‌ی دو روزنامه‌نگاری که به خارج از کشور پناهنده شدند، زمانی که در ایران نبودند و فرار کرده بودند من پرونده را رسیدگی کردم و برائت دادم. بعضی از رفقا هم انتقاد کردند اما من گفتم کاری ندارم که آن طرف چه کار می‌کنند. من کیفرخواست را وارد ندانستم و حکم به برائت دادم، مهم نیست که خارجند و الان چه می‌کنند. ما به اتهامات فعلی‌شان که رسیدگی نمی‌کنیم و به اتهامات آن زمان رسیدگی می‌کنیم. کسی هم نگفت چرا برائت دادی.

* (درباره فیلمی که احمدی‌نژاد از ملاقات مرتضوی و فاضل لاریجانی در مجلس نمایش داد) این مساله بحثی دارد که نمی‌شود هم آن را گفت چون من اطلاعات دقیق دارم . همه‌ی آن [فیلم]، حقیقت نبود و در چارچوب دیگری بود. آن چیزی که در مجلس پخش شد همه‌ی حقیقت نبود. آن قضیه مطلب خاص خودش را داشت. برادر رییس قوه اقدام عملی نکرده بود. معلوم بود که ایشان [مرتضوی] دستش به هیچ چیزی بند نبود و امیدوار بود که بیاید و صحبتی بکند که نشد. ای کاش آن فیلم هیچ وقت پخش نمی‌شد. اگر اقدامات عملی وجود داشت آن کسی که فیلم را منتشر کرده بود بقیه‌ی آن را هم می‌داد منتشر می‌کرد، اما اقدام عملی وجود نداشت. وقتی جرم صورت می‌گیرد که اقدام عملی پشت سر آن وجود داشته باشد.

* یک بار مصاحبه‌ی وکیلی را با بی بی سی یا صدای آمریکا دیدم. مجری گفت به نظر شما علیه سپاه می‌شود شکایت کرد؟ گفت «بله. من موکل داشتم و علیه سپاه شکایت کردم و رأی هم علیه سپاه گرفتم و اجرا هم کردم.» یعنی خود سپاه هم نهایت همکاری را کرده و رأی اجرا شده است. آن وکیل این را هم گفت که «علیه برخی مقامات هم رای گرفتم و رای را اجرا هم کردم.»