رسول خادمپس از برگزاری مجمع فوق العاده فدراسیون کشتی در بیانیهای اعلام کرد، به هر حال وظیفه من است که در هر موضعی که هستم و هر روزگاری دارم، به احترام ایستادگی کم نظیر نمایندگان خانواده بزرگ کشتی، بر اعتقادشان، جز پاسخ مثبت، پاسخ دیگری به مجمع محترم نداشته باشم.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
دیروز اعضای محترم مجمع فدراسیون کشتی، برای بار دوم استعفای مرا نپذیرفتند.
از این همه محبت و اعتماد رؤسای هیاتهای کشتی استانهای کشور و نمایندگان سایر سازمان ها، نهاد ها، و اقشار عضو مجمع، همچنین مردم عزیز و علاقمندان به کشتی کشور، صمیمانه سپاسگزارم.
پایداری و اصرار نمایندگان خانوادهی بزرگ کشتی کشور، بر ادامه فعالیت اینجانب، جسارت “نه” گفتن را از من میگیرد.
اما دغدغهها و نگرانیها به قوت خود باقی است. هیچ چیز تغییری نکرده است.
هنوز هیچ اقدام عملی از سوی دستگاه دیپلماسی کشور، برای مذاکره با “کمیته بین المللی المپیک”، جهت کمک به کاهش جرائم و محرومیتهای سنگین جدیدی که در صورت عدم مبارزه با نمایندگان رژیم صهیونیستی، قهرمانان ملی ما با آن مواجه میشوند، صورت نگرفته است.
کمیته بین المللی المپیک تحت فشارهای سیاسی در صدد است، در گام بعدی اجازه میزبانی و برگزاری مسابقات بین المللی را نیز از کشورهایی، چون ایران بگیرد. جالب است این محرومیتها دارد در کشتی پیشتر از سایر رشتهها دنبال میشود و این موضوع اتفاقی نیست.
نمیدانم این عدم توجه و عدم پیگیری رجال محترم مسئول را چه تعبیری میتوان کرد…
به عنوان مسئول ورزش ملی کشور، کشتی، هیچ ابزاری برای کمک به قهرمانان ملی مان در اختیار ندارم و هیچکس در کنار ما نیست. اما اصرار من به تکلیف مقامات ذیربط، برای کمک به قهرمانان ملی مردم، به قوت خود باقی خواهد بود…
نکتهی دیگر، داستان بی مهریهای دوستان وزارت ورزشی به کشتی ایران است. گویا عزیزان مجبورند بنا به اصرار مجمع فدراسیون کشتی، مدتی دیگر این حقیر را تحمل کنند. البته با توجه به شناختی که نسبت به او وجود دارد، بعید میدانم تغییری نیز در این نامهربانیها شاهد باشیم؛ و نکته آخر اینکه، به هر حال وظیفه من است که در هر موضعی که هستم و هر روزگاری دارم، به احترام ایستادگی کم نظیر نمایندگان خانواده بزرگ کشتی، بر اعتقادشان، جز پاسخ مثبت، پاسخ دیگری به مجمع محترم نداشته باشم.
به نظر میرسد با شرایط موجود، هم در عرصهی داخلی و هم در بخش بین المللی، با مشکلات و تنگناهای بسیار بیشتری نسبت به گذشته مواجه خواهیم بود. به ویژه اینکه گمان میشود با موضع گیریهای اخیر خانواده کشتی، حساسیت منفی بعضی از عزیزان نیز، به ورزش ملی کشور افزایش یافته است.