گفتگو هراز امروز با قدرت اله نهاوندیان مدیر و داور بین المللی کشتی
به نماینده شهرم انتقاد کردم
جای اینکه مترو بسازید زمین فوتبال شهر که ۱۲ سال پاتوق افراد ناشایست است را درست کنید
با این مدیریت ورزش مثل همه پیشکسوتان برای آینده ورزش شهر نگرانم
گفتگو: سهیل رحیمی
استاد قدرت اله نهاوندیان چهره شناخته شده و ارزشمند ورزش سابقه 42 سال حضور در مدیریت ورزش و داوری کشتی را دارد. او قهرمان جهان نشد اما به اندازه یک قهرمان جهان برای شهرش آمل افتخار کسب کرد, خواندن سرگذشت تلخ و شیرین نزدیک به نیم قرن زندگی ایشان در ورزش خالی از لطف نیست.
استاد متولد چه سالی هستید؟
16 اسفند 1330
متولد چه شهری؟ بهشهر
چطور پس ساکن آمل شدید؟
پدرم کارمند ثبت اسناد بهشهر بودند بالطبع من هم بهشهر بدنیا اومدم و از سال 1351 که خواهر خدا بیامرزم آمل ازدواج کردند، بخاطر آن ازدواج آمل اینجا ماندگار شدیم.
چطور وارد دنیای کشتی شدید؟
داستان اومدنم به کشتی داستان جالبیه,من از دوران دبستان ازکلاس چهارم تا ششم ابتدایی تو و محله مون فوتبال بازی می کردم و بد هم نبودم از دوران دبیرستان که بهشهر بودم توسط یکی از مربیان سازنده و معروف بهشهر که الان هم جزء مربیان استان هستند بنام ابراهیم تهرانی جذب بسکتبال شدم و تمرین بسکتبال می کردم.یک روز یکی از دوستانم به من گفت مسابقات محلات بهشهر هست وبیا برای ما فوتبال بازی کن, رفتیم و از قضا اون روز گل هم زدم, با ساک در حال برگشتن به خونه بودم که مربی بسکتبالم منو دید و پرسیدند کجا بودی؟ و من هم گفتم مسابقه فوتبال و فرمودند دیگه بسکتبال نیا و من هم گفتم چشم و بعدها توسط همان دوستم که منو به مسابقه فوتبال برد جذب کشتی شدم و زیرنظر استاد بهروز فرجامی تمرین کشتی کردم دو سال هم کمک مربی کشتی بودم.
عملکرد شما رو می توان در دو بخش داوری و مدیریت در ورزش کشتی بررسی کرد,موافقین از کدام شروع کنیم؟
هر کدام که شما صلاح می دانید (با خنده)
چطور وارد عرصه داوری شدید؟
از فروردین سال 1354 در کلاس استاد ملی زیر نظر خدا بیامرز استاد رزقی من داور درجه 3 ملی شدم اون موقع مثل الان نبود که هیئت های استان شرایط را طوری مهیا کنند تا داوران ارتقا درجه بگیرند ان زمان ما می رفتیم نواحی تهران قضاوت می کردیم و ترفیع درجه می گرفتیم یادش بخیر زمان حاج محمد خادم که یکی از افراد خدوم کشتی بودند رفتیم برای مسابقه در نواحی جنوب تهران که هم منطقه شلوغی بود هم اینکه داوران پر استرس و با ترس لرز قضاوت می کردند آنجا قضاوت کردم و ترفیع درجه گرفتم من سال 56 داور درجه یک ملی شدم, همان سال هم به اموزشگاه های کشور دعوت شدم و سوت زدم و در همان سال مسابقات المپیکی آموزشگاه های کشور که در مجموعه آزادی برگزار شد قضاوت کردم سال 1357 انقلاب شد,بعد انقلاب من در مسابقات بزرگسالان کشور قضاوت کردم انجا استاد امیر حمیدی که رئیس کمیته داوران ایران و عضو کمیته داوران فیلا بودند درجه ممتاز ملی را به من دادند. بعد از شروع جنگ تا سال 1360 بخاطر اینکه مملکت درگیر جنگ بود نتونستیم در کلاس های بین المللی شرکت کنیم تا اینکه سال 1983 میلادی در سن 30 سالگی موفق به کسب درجه 3 بین المللی شدم(مصاحبه کننده:همان سالی که من بدنیا اومدم) در سال 1985 در تهران درجه دو بین المللی را کسب کردم و در سال 1987 در مسابقات بمبئی هندوستان من داور درجه یک بین المللی شدم . در سال 1987 همراه تیم ملی به مسابقات آسیایی فیلیپین اعزام شدم که در آن مسابقات درجه ممتاز بین المللی خودم را از دست رافی مارتینیتی که رئیس کمیته داوران دنیا بودند گرفتم بعد از گرفتن این درجه توسط رئیس کمیته داوران وقت آقای زنده یاد خالدی به جرگه مدرسین فدراسیون کشتی ملحق شدم و در دوره دکتر امیر رضا خادم و حاج محمدرضا طالقانی توسط اسداله رضایی که رئیس سازمان لیگ بودند به عنوان نماینده سازمان لیگ انتخاب شدم چند سالی هم رئیس کمیته داوران استان بودم و همچنین چند سالی هم به عنوان نماینده کمیته داوران عضو مجمع کشتی استان مازندران بودم
مهم ترین مسابقاتی که سوت زدید چه مسابقاتی بودند؟
مسابقات جهانی نوجوانان,8 مسابقه آسیایی جوانان و بزرگسالان,دو مسابقه کشورهای آفریقایی و تعداد بی شماری مسابقات بین المللی رو قضاوت کردم.
با این همه افتخار میشه گفت به اندازه یک قهرمان جهان برای آمل افتخار کسب کردید درسته استاد؟
فکر می کنم اگر مبالغه نباشد باید عرض کنم در کار خودم بله, مثل یک قهرمان دنیا برای شهر و استانم افتخار کسب کردم و افتخار می کنم باعث افتخار شهرم هستم.
می رسیم به بخش دوم فعالیت ورزشی تان یعنی مدیریت در ورزش,ممکنه از چگونگی ورود تون به این عرصه هم توضیح بدید؟
بنده بعد انقلاب چند سالی تجربه مدیریت تربیت بدنی آموزشگاه های شهرستان را برعهده داشتم,30 سال معلم آموزش و پرورش بودم از سال 1354بنده در کشتی کار اجرایی کردم روی من سرمایه گذاری شد یک چیزایی رو از اساتیدم یاد گرفتم و اون آموزش ها رو که از اساتیدم یاد گرفتم رو با افتخار تقدیم جوانان شهرم کردم، ورود به این عرصه راحت بدست نیومد خودم هم عاشق بودم وهم عملا کار کردم و تا آن جایی که از دستم بر می اومد برای کشتی شهرم از خودم مایع گذاشتم و بر خلاف بعضی ها که افتخاری کسب می کنند یا به جایگاهی می رسند دنبال مواجیب آن نبودم این به نظر من کار خوبی نیست مخصوصا برای ورزشکاران و کشتی گیرانی که میرن در یک تورنمنت قهرمان می شوند فوری تقاضا دارند مسؤلان براشون کاری بکنند.خب قهرمان جهان و المپیک شدن بحثش جداست کار سختیه کسی که قهرمان جهان و المپیک میشه از خودش خیلی مایه میذاره و ریاضت می کشند حقشون هست بهشون توجه بشه و بهشون رسیدگی کنند. بنده تا این لحظه دنبال این چیزها نبودم.
درسته که آقای نهاوندیان مدیر سخت گیریه؟
سخت گیری را قبول ندارم , مقررات توأم با انعطاف را قبول دارم اگر در ارتش انضباط نباشه ارتش متلاشی خواهد شد. قانونمندی و منضبط بودن را اصل می دانم هنوز یک قرار کاری رو سر وقت یا دیر نرفتم همیشه چند دقیقه قبلش آنجا حاضر بودم. دوست آن است که بگریاند,دشمن آن است که بخنداند (با خنده) البته خیلی ها که می گفتند من سخت گیرم بعدها ابراز لطف و رضایت کردند.
آیا بعد از این همه افتخار آفرینی ازتون تقدیری شد؟ یا اینکه حتی کسی بهتون خسته نباشید گفت؟
در حین اینکه از من تقدیری نشد و حتی بارها دل منو شکستن و بابت این خیلی دلشکسته هستم تا این لحظه که نزد شما هستم حتی یک متر بنر برام زده نشد البته همه از روحیات بنده واقف هستند دنبال این چیزها نبودم و نیستم من مزدم رو بارها از خدا گرفتم خدا ازمن تقدیر کرد و من از این تقدیر راضی هستم اما در عین حال معتقدم تقدیربایستی وجود داشته باشد به نظرم اگر نباشد در آینده جوانانی که میخوان خدمت کنند بی انگیزه میشوند
درسته میگن هر وقت حال کشتی شهر خراب میشه میان دنبال شما؟
اینها لطف دوستانه من قابل این حرف ها نیستم.
این واقعیته که عرض میکنم،طبق آمار و شواهد موجود آخرین حضورتون در کشتی توأم شده بود با بهترین نتایج از مدال المپیک گرفته تا کلی مدال جهانی و آسیایی ممکنه توضیح بدید؟
سال 1390 بعد چند سال دوری از کشتی مدیر اجرایی شهرک صنعتی آمل بودم آقای شاملو که از خدمتگزاران واقعی ورزش شهر هستند و رئیس وقت تربیت بدنی آقای جمشید پناه که یکی از مدیران قوی وتوانمند شهر هستند سراغ بنده آمدند کشتی شرایط خوبی نداشت رشته آزاد که وضعش خراب بود و حتی متاسفانه تیم فرنگی ما هم شرایط خوبی نداشت و در آمل سوم شده بود اما با کمک همه عوامل کشتی شرایط را عوض کردیم به طوری که فارغ از طلای المپیک چند مدال مهم جهانی و آسیایی کسب کردیم و بطور مثال در سال آخر حضورم مدال نقره بزرگسالان جهان، دو طلای جوانان آسیا؛ نقره و برنز جوانان جهان؛کلی مدال بین المللی ودر رشته فرنگی برای اولین بار در تاریخ، بدون میزبانی از پنج رده در چهار رده تیمی اول شدیم و یک رده که همگان دلیلش رو میدونن با یک اختلاف امتیاز دوم مون کردن و تیم نونهالان آزاد هم بعد چندین سال اول استان شد البته باز هم عرض میکنم همه این اتفاق ها با وفاق و همدلی و کار گروهی اهالی کشتی از هیئت,مربیان و همه عوامل کشتی بدست اومد.
پس با این همه افتخار و رزومه موفق چرا برکنار شدید؟
ای کاش بعضی نمایندگان محترم مجلس ما بگذارند مدیر کل های ورزش، کارخودشان را انجام دهند، آنها خودشان کارشان را بلدند. اما متاسفانه شاهد دخالت های سیاسی و توجه به کسب اکثریت آرا توسط برخی از نمایندگان مهمتر از تعالی و افتخار برای شهر است لزومی ندارد که مثلا یک رئیس هیئتی گرایشش به یک نماینده باشد هر کسی دارای رأی خودش است بر اساس قانون اساسی در انتخابش آزاده,ما هم با توجه به قانون اساسی کشورمون و با توجه به اینکه باید در انتخابات یک گوشه ی کار رو بگیریم, سمت و سوی ما به طرف یکی از کاندیداها بود که از لحاظ معرفت ,صداقت و راستگویی منش ورزشکاری داشت و به آن سمت گرایش پیدا کردیم .حالا در یک محفل خصوصی به نماینده شهرمون انتقاد کردم البته انتقادمون هم بجا بود بنده به ایشان عرض کردم بجای اینکه بیان برای ما مترو بزنند,این زمین فوتبالی 12 سال اینجا افتاده رو درست کنن که روزا و مخصوصا شبها پاتوق همه جور آدم های ناشایست نباشد البته من حتی این را بصورت علنی اعلام نکردم در محفل خصوصی در جمع دوستان مشترکمون گفتم یا این موضوع بود یا چون اینکه در ستادشون مستقر نشدم مشکل ایشان با من بود،
یعنی دلیل برکناریتون کاملا سیاسیه ؟
با اینکه همیشه در دنیا میگن ورزش بایست از سیاست جدا باشه؟(البته اینجا معمولا هنگام انتخابات هم اینو میگن اما …)
بله ایشون (دکتر یوسفیان) به یکی از دوستان مشترکمون گفتند که در بودن یا نبودن من کاری ندارند اما عملا خیلی پافشاری کردند
ممکنه بیشتر توضیح بدید؟
همانطور که شما و خیلی از اهالی کشتی و ورزش مستحضرید وقتی اداره ورزش آمل به هیئت استان بارها نامه نوشت هیئت استان در جواب نوشتند ایشان یکی از موفق ترین,باکارنامه ترین رؤسای هیئت شهرستان نه در مازندران بلکه در کشور هستند و وقتی پافشاری اداره ورزش آمل را دیدند در جواب نامه ها و تماس های متعدد نوشتن لطفا دلیل اینکه خواستار برکناری ایشان هستید رو بنویسید که اداره ورزش آمل جوابی نداد تا اینکه خود نماینده محترم شهرمون مستقیما با مدیرکل استان تماس گرفتند و خواهان برکناری من شدند و من را برکنار کردند البته این را هم باید اضافه کنم که از من خواستند که خودم استعفا بدهم که من زیر بار نرفتم چون آن وقت می گفتند نهاوندیان خودش استعفا داد ما برکنارش نکردیم
پس حسابی اذیتتون کردند؟
اما با همه این ناملایمتی ها که جناب اقای دکتر یوسفیان عزیز به بنده کردند بنده احترام خاصی برای شخصیت حقوقی ایشان چون منتخب مردم شهرم هستند قائلم و ازشون سپاسگزارم که این توفیق اجباری رو نصیب من کردند و زحمت من را کم کردند من امیدوارم دوستانی که بعد از من آمدند موفق باشند هدف من و خانواده کشتی این است که کشتی موفق باشه حالا مهم نیست در رأسش من باشم یا شخص دیگر؛دیگران هم که می آیند از خانواده کشتی هستند حالا هر کس به اندازه توانایی های خودش خدمت میکند,اگر کم باشد باید بگویند دستت درد نکنه اگه زیاد هم بود بازم بگن دستت درد نکنه چون همه رؤسا بدون پول و مواجیب کار میکنند.
یعنی شما و باقی رؤسای هیئت ها بدون تخصیص بودجه و با این همه مشکلات,حرف شنیدن ها و زحماتی که عمدتاً دیده نمی شود مجانی کار می کنید؟
بله کاملا بدون حقوق و مواجیب و کاملا دلی کارمیکنند درست مثل هیئت امنای مساجد دنبال اجر الهی هستند و بخاطر عرق و دلشون کار میکنند من روزی در تلویزیون گفتم اگر این مربیان زحمت کش که با کمترین توقع و نازلترین درآمد این قهرمانها را می سازند این هیئت های شهرستانی که بدون ریالی تلاش می کنند یا هیات های پرتلاش استان ها نبودند بایستی در وزارت ورزش را تخته می کردند این مدال ها نتیجه زحمات این قشر زحمت کش هست که همیشه نادیده گرفته می شود.
نظرتان به عنوان یکی قدیم ترین ورزشی های شهر راجع به رئیس فعلی اداره ورزش و جوانان آمل آقای ناصر نصری چیه ؟آیا عملکرد ایشان متناسب ورزش شهر بزرگی مثل آمل هست؟
شما به بنده لطف دارید بنده قطره ای هستم مقابل دریای بیکران ورزش آمل,اما بنده از آینده ورزش شهرم خیلی نگران هستم درست مثل دوستان ورزشی ام ، من نمی دانم که مسوولان ادارات را چه کسی عزل و نصب می کند؛ اگر مدیر کل هامون هستند باید برای مدیر کل هامون تأسف بخوریم اگر نماینده های شهرمون هستند بازم بایستی تاسف بخوریم ورزش آمل در حال حاضر یکی از ضعیف ترین مدیران تاریخ ورزش آمل را به خودش دیده این را من نمی گویم این را اکثر بزرگان جامعه ورزش آمل می گویند البته من نماینده ورزش آمل نیستم اما هر وقت با دوستای ورزشی ام حرف میزنم همه متفق القول به این موضوع اذعان دارند و شدیدا ابراز نارضایتی دارند.
نظرتون راجع به عزل های زنجیره ای دیگر رؤسای با رزومه و موفق شهر چیست؟
اخیرا باخبر شدم آقای کوچک زاده رئیس هیات والیبال و یکی از بزرگان ورزش شهر و کشور را مجبور به استعفا کردند یا برکنار کردند ، وضعیت مدیریتی ورزش شهر بسیاربسیار بد هست من مسبب و مسؤل مستقیم آن را آقای حسین زادگان مدیر کل ورزش استان می دونم و در جریانم قبل نصب ایشان به عنوان رئیس ورزش آمل خیلی از بزرگان ورزش شهر نزد ایشان رفتند و حتی در جلسه ای به بنده و یکی از دوستان گفتند این آقا (نصری )سرپرست موقت هستند حالا چگونه و با چه فرایندی دایمی شدند آقای مدیر کل باید پاسخگو باشند آمل با این همه قدمت و سابقه حقش این مدیر نیست اگر بزرگتر از بزرگان ورزش شهر نیست لااقل از آنها کوچیکتر نباشد مثلا برای تدریس دانشجویان از یک معلم استفاده کنند ورزش آمل امروز از لحاظ مدیریتی چنین حالتی را دارد.
تک مضرابی با استاد نهاوندیان
داوری در المپیک: بنویس نگذاشتند
الگوی داوری: استاد عباس نمازیان
الگوی مدیریت: اسداله رضایی , اصغر ثمربخش
زمین فوتبال آمل: اشک منو در نیار(با بغض)
آرتین و نارگل (نوه ها) : عشقای من
چه چیزی حالتون رو بد میکنه؟ دروغ و دزدی
بهترین دوستتون: اسداله رضایی , ابراهیم طاهری
بهترین رئیس تربیت بدنی امل: مرحوم حسن نورزاد مرحوم خسرو قبادی
حسین اسماعیلی: یک شخصیت زحمتکش و کم ادعا
بهترین مربی که باهاش کار کردین: (با مکث) حمید آقاجانی، سعید شیرزاد
رسول خادم: بهترین
استاد حرف پایانی اگه دارید بفرمایید:
از شما و مجموعه هراز نیوز بسیار سپاسگزارم و همچنین از اقای دکتر روزبه نصیری که این کار خوب یعنی بررسی مشکلات ورزشی آمل را شروع کردید, امیدوارم تو این کار موفق باشید.