سید مصطفی سیار
جنگ تَن به تَن بانکها باخدا

جنگ تَن به تَن بانکها باخدا

رباء مساوی بازنای محارم!!

وَ ما آتَيْتُمْ مِنْ رِباً لِيَرْبُوَا في‏ أَمْوالِ النَّاسِ فَلا يَرْبُوا عِنْدَ اللَّهِ وَ ما آتَيْتُمْ مِنْ زَكاةٍ تُريدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُون‏ و آنچه می دهید از ربا تا اینکه بیفزاید در مالهای مردم ، بدانید که زیاد نمیشود آن مال نزد خدا و برکت در آن مال نیابد و آنچه میدهید از زکات که میخواهید ثواب خدا و رضای او را آنگروه زیاد کننده اند مال خود
سوره مبارکه روم
آیه ۳۹

من اگر جای منتقدین به بانک ربوی بودم وارد بانکهای بظاهر اسلامی کشورم می شدم،ودست سپرده گذاران ویا وام گیرندگان را می بوسیدم،وحتما، قبل ازآن ،بانکهای حقیقتا اسلامی بدون ربا تاسیس می نمودم تا شیعیان بخاطر پرداخت ویا خوردن ربا که درنص روایات آمده است یک درهم خوردن آن حکم (هفتاد بار زنا با محارم )درداخل کعبه را داردجلوگیری می کردم ومی گفتم:
ای عزیز شیعی،برو ودر بانک اسلامی بدون ربا سپرده گذاری کن!
به کلام شارع،زنا با محارم درداخل کعبه مذموم تراست تابی حجابی درکشوراسلامی
اهم ومهم کدام است؟!
اکثرشیعیان گرفتار ربا هستند و مگر چقدرازآنان بی حجاب یانامتعارف هستند؟!
دریک حساب سرانگشتی صدهزاربی حجاب هستند اما قطعاً بیش از سی میلیون نفر گرفتار ربادرسیستم بانکی هستند ونسل بنی العباس بخاطر رباخواری ابن عباس به دشمن آل الله علیهم السلام مبدل شدند!
عجیب اینکه درحدیث شریفی که آمده هرکس داخل درربا شود به جنگ خدا ورسول او رفته است و آیا محاربه با خدا ونبی او قابل مقایسه با بی حجابی است!؟
چرا نباید دراساسیات کسی نگران شیعه باشد و مثلا درباب حجاب قوی عمل کنیم اما درکسب وخوردن رزق حلال که اساس بنیاد آدمی است را سهل انگاری و حتی گوش به حرف فقها ندهیم و با وقاحت کامل سیستم ربا خواری بانکی را گسترش دهیم؟!
سوالی بی پاسخ دارم؟
چرا هرجا به آل الله علیهم السلام است با تمام توان ده ای برای ممانعت ورود می کنند ولی درباب گناهان کبیره ای چون ربا هیچ دغدغه ای نیست و گویی گوشی برای شنیدن وجود ندارد و راضی نیز هستند از خلط درمعاصی شیعیان!
یکی از گناهان کبیره‌ای که در قرآن کریم و روایات به مجازات‌های شدیدی درباره آن اشاره شده است، رباخواری است.
در برخی روایات، پیشوایان معصوم دین؛ ربا را با آن‌که حد و مجازات جسمی مشخصی برای آن در نظر گرفته نشده بدتر از زنای با محارم اعلام کرده‌اند:
۱ـ پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) در سخنانی به حضرت علی امیر(علیه السلام ) فرمود: (در ربا هفتاد گناه است که آسان‌ترین آنها مانند زنا با محارم در خانه خدا است. یک درهم ربا در نزد خداوند بزرگ‌تر است از هفتاد بار زنا با محارم در خانه خدا
۲ـ امام باقر(علیه السلام) فرمود: یک درهم ربا نزد خداوند بدتر از چهل بار زنا کردن است
امّا چرا ربا در مقایسه با اعمال منافى عفّت قرار گرفته و حتی از آنها بدتر شمرده شده است؟
ممکن است از این نظر باشد که رباخوارى یکى از عوامل اصلى فقر و اختلاف‏ طبقاتى است و می‌دانیم یکى از علل فحشاء، فقر و فشار اقتصادى است که سبب شکست جوانان در تشکیل خانواده و کشانیده شدن آنها به فساد است. اگر ریشه فقر خشکانیده شود لا اقل بخش مهمّى از فحشاء و فساد اخلاقى از میان خواهد رفت، آنها که مقدّمات فقر را در جامعه فراهم می‌سازند در فساد و انحرافات اخلاقى آن شریک و سهیم‌اند، و عمل آنها گاه با چندین بار عمل منافى عفّت برابرى می‌کند.
شاید خوردن مال حرام، بنیادی برای کارهای حرامی نظیر زنا باشد. به دیگر سخن؛ نقش سلامت جسم از هر جهت چه در قسمت بهداشت ظاهرى غذا و چه در جهت حلال بودن آن در فراهم آوردن فضایل اخلاقی عمده‌ترین نقش است، و بهداشت و سلامت جسم براى ایجاد نیروى خودنگه‌دارى و خویشتن‌دارى و تقوا از علل مهمّ است، و تا انسان از سلامت جسم و غذاى حلال برخوردار نباشد، نمی‌تواند به مبارزه با دشمنان درونى و برونى برخیزد؛ لذا به سوی گناهانی مانند زنا کشانده می‌شود.
بنابراین، این دسته از روایات به روشنى و با صراحت و با تأکیدهاى متعدّد دلالت بر تحریم ربا دارند، و آن‌را همردیف بزرگ‌ترین گناهان از نظر اسلام می‌شمرد (تا حدّ زناى با محارم و حتّى فراتر)، و با توجّه به گستردگى این روایات و لحن
شدید آنها اگر دلیلى بر حرمت ربا جز این گروه از روایات نبود کافى به نظر می‌رسید.
در همین راستا از نظر عمل هر چند میان انحرافات جنسى قوم لوط و انحرافات اقتصادى قوم شعیب، ظاهراً فرق بسیار بود، ولى هر دو در تولید فساد، در جامعه و به هم ریختن نظام اجتماعى و از میان بردن فضایل اخلاقى و اشاعه فساد با هم شباهت دارند.

سید مصطفی سیار ، هراز نیوز