نامه سرگشاده توسط فرزندی از دیار علویان به استاندار مازندران
سخنی با استاندار مازندران جناب آقای ربیع فلاح جلودار
امروزه مسئولین این استان باید گام مهمی در حفظ هویت و جغرافیا، تاریخ و فرهنگ منطقه مازندران بردارند .
تاریخ هر ملت شناسنامه آن است و هر موجود بی شناسنامه، گمنام و بی اعتبار است. بر همین مبنا دانستن و داشتن تاریخ، از بایسته های زندگی انسان است. بدون تردید آشنایی با تاریخ این دیار ، برای هر فرد مازندرانی امری ضروری است.
جناب آقای استاندار
نمونه مثال آمل بخشی از تاریخ این استان است .
احساس بنده بعنوان یک شهروند مازندرانی این است که استانداران این استان تاکنون درحق آمل جفا کردند ، شهری با پیشینه تاریخی و جغرافیای وسیع نسبت به سایر شهرهای شمالی ایران، شهری با هویت و باستانی که نسبت به سایر شهرها سابقه بالایی دارد و در جنگ های و حوادث گوناگون تاریخی به مرز نابودی رفت اما به فنا نرفت.
جناب آقای ربیع فلاح
از هر نظر به این شهر نگاه کنیم می بینیم یک سر و گردن ازسایر شهرها بالاست اما متأسفانه آنطوریکه باید به آمل توجه شود ، نمی شود ، چرا پاسخ روشن است: سیاسی بازی و سطحی نگری و … برخی مدیران
فارغ از بحث آمل شویم .چند سال است هر چند وقت خبرهایی پیرامون دست درازی به مناطقی از استان (شهرهای بهشهر،ساری،قائمشهر،آمل،چالوس)به گوش میرسد که مردم مازندران را نگران میکند.
آقای استاندار در مازندران چه خبر است؟
روزی میانکاله و روز دیگر بخش چهاردانگه ، روزی سوادکوه و روز دیگر ” لاریجان ” آمل ، روزی چالوس نمی دانم فردا کجاست!؟
آقای استاندار مگر حد و مرز استانها مشخص نیست؟
اگرهست پس دست درازی به بل و گدوک، میانکاله و بخش هایی از چهاردانگه چیست؟
مثالی دیگر : چطور می شود دشت لار مازندران درحریم این استان باشد و مدیریت محیط زیست و منابع طبیعی و آب آن زیر نظر استان دیگر باشد! و چطور به خود اجازه نصب تابلوی استان مجاور در حریم این استان را می دهند؟
نکته قابل توجه بخشی از آب سد لارمازندران طبق توافق قرار بود به جهت تأمین آب شرب استان تهران به پشت سد لتیان جاجرود و بخشی برای تأمین نیاز آب بخش کشاورزی مازنداران انتقال پیدا کند! اما بعلت فرار آب از سد لار بعلت آهکی بودن خاک آن منطقه ظاهراً طبق توافق عمل نمی شود و فقط آن مقدارآب که متولیان امر توانایی مهار آنرا نداشته اند به بخش کشاورزی اختصاص داده میشود دلیل این است که متأسفانه این سد در مازندران احداث شد اما تحت مدیریت استان تهران قرار دارد و تابلویی بدین منظور درمنطقه نصب است و این امر باعث این شده است تا برخی از مسئولین شهرستان دماوند استان تهران دچار ” توهم ” شوند تا در این منطقه از مازندران مانند “پارک ملی لار ، دشت لار، سد لار ، قله دماوند ،شهر رینه ، قلعه دختر،امامزاده هاشم(ع)لاریجان، و تونل جدید الاحداث که از قلعه دختر به مشاء بخش دیگری از مازندران که قبلا از آمل جدا شد ادعای مالکیت کند ؟
جناب آقای ربیع فلاح چرا استانداری مازندران در حریم ورودی و خروجی مرز استان را با نصب اعلائم مشخص نمی کند؟ مگر مازندران از مدیریت چه کم دارد؟
آقای ربیع فلاح حداقل شما استانداری باشید که بعد از پایان مسئولیت نام نکویی از خود به ارمغان بگذارید .
منتظر اقدام و عمل شما هم نیز هستیم.