افسردگی بیماری روانی است که در آن فرد احساس غم و اندوه فراوانی می‌کند به همین جهت انجام کار‌های روزانه برای این افراد دشوار می شود.

بر اساس جمع بندی‌های انجام شده بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در جهان مبتلا به بیماری افسردگی هستند و پیش بینی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد که این میزان رو به افزایش است.

محققان دانشگاه مریلند وجود ژنی در موش و انسان را کشف کرده اند که بسته به سطح آن در بدن باعث افزایش استرس و اضطراب فرد می‌شود؛ همچنین مطالعات نشان می‌دهد ارتباط میان این ژن و افسردگی به صورت مستقیم است و در واقع این ژن در منطقه‌ای از مغز که کنترل احساسات و حافظه را بر عهده داردهورمون‌های افسردگی را تولید می‌کند.

محققان در تلاش هستند دارو‌ها و موادی که باعث تحریک این هورمون می‌شوند را تحت نظارت بگیرند و از تاثیر گذاری آن‌ها بر روی این ژن جلوگیری کنند.

هیپوکامپ، بخش کوچکی از مغز است که به ذخیره سازی خاطرات حیاتی می‌پردازد، این بخش در مغز افرادی که سابقه افسردگی دارند کوچکتر از افرادی است که هرگز افسرده نشده اند. هیپوکامپ کوچکتر موجب می‌شود که گیرنده‌های سروتونین کمتری تولید شود.

افرادی که با هیپوکامپ کوچکتر به دنیا می‌آیند در معرض ابتلا به افسردگی بیشتری قرار دارند، تصور می‌شود بسیاری از مناطق دیگر مغز و مسیر‌های بین مناطق خاص با افسردگی در ارتباط است و هیچ بخش، ساختار یا مسیری در مغز به طور مستقیم و تنهایی علت افسردگی نیست.

در بین همه این مطالعات موضوع قطعی وجود دارد و آن این است که افسردگی یک بیماری پیچیده است که با بسیاری از عوامل مرتبط است.

آخرین اسکن و مطالعات بر روی ساختار و عملکرد مغز نشان می‌دهد که دارو‌های ضد افسردگی می‌توانند عملی به نام بررسی اثر نوروتروفیک بر روی مغز داشته باشند، این به این معنی است که آن‌ها می‌توانند به حفظ سلول‌های عصبی از مرگ کمک کرده و در داشتن ارتباط قوی‌تر برای مقاومت در برابر تنش‌های بیولوژیکی موثر باشند.

منبع: www.dailymail.co.uk

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *