به بهانه دهم ربیع الثانی/ آسمان قم زمینگیر هجرت معصومه(س) است

اما گویی دست سنگین و بی رحم روزگار این بار از آستین مردانی ناجوانمرد در می آید که راه را بر خواهر می بندند تا بردار را برای همیشه از دیدار او محروم کنند.

به این ترتیب بیماری و رنج سفر مجال ادامه سفر را از معصومه(س) می‌گیرد و وی شهر قم را برای اقامت چند روزه انتخاب می کند و به بدین ترتیب 23 ربیع الاول سال 201 هجری قمری به روزی بی بدیل در تاریخ قم بدل می شود.

اما گویی روزهای پر نور و بی مانند طولی نمی کشد و فاطمه معصومه(س) تنها هفده روز مهمان اهل قم است و بعد از آن بار دیگر چراغ بیت النور خاموش می شود.

وفات اخت الرضا(ع) قم را برای همیشه تاریخ داغدار می کند اما درست از آن زمان است که این شهر قداست و ارزش می‌یابد، چنان قداستی که امام صادق(ع) نیز آن را حرم اهل بیت(ع) و خاک آن را پاک و پاکیزه می داند و در جایی دیگر می‌فرماید: بانویی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی، در قم رحلت می‌کند که با شفاعت او همه شیعیان وارد بهشت می‌شوند.

و درست به همین دلیل است که باید گفت:  قداست قم، در وجود حضرت معصومه(س) خلاصه می‌شود.

آری بارگاه بانویی که از طهارت و پاکی به معصومه شهره است و از فراوانی کرامت و عنایت به کریمه اهل بیت(ع)، امروز کوثری در دل کویر قم است و ضریحش قبله گاه همه مشتاقان و شیفتگان آستان امامت و ولایت.

زیارتش پای جان نمی خواهد بلکه نیازمند پای دل است؛ پس از هر جایی در عالم می توان گفت:
َ
السَّلامُ عَلَیْک ِ یا بِنْتَ رَسوُل ِ اللّه ِ، اَلسَّلامُ عَلَیْک ِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ وَ خَدیجَةَ، اَلسَّلامُ عَلَیْک ِ یا بِنْتَ اَمیر ِ الْمُؤْمِنینَ،اَلسَّلامُ عَلَیْک ِ یا بِنْتَ الْحَسَن ِ وَ الْحُسَیْن ِ، اَلسَّلامُ عَلَیْک ِ یا بِنْتَ وَلِىِّ اللّه ِ،اَلسَّلامُ عَلَیْک ِ یا اُخْتَ وَلِىِّ اللّه ِ، اَلسَّلامُ عَلَیْک ِ یا عَمَّةَ وَلِىِّ اللّه ِ، اَلسَّلامُ عَلَیْک ِ یا بِنْتَ موُسَى بْن ِ جَعْفَر وَ رَحْمَةُ اللّه ِ وَ بَرَکاتُهُ. اَلسَّلامُ عَلَیْک ِ، عَرَّفَ اللّهُ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ فِى الْجَنَّة ِ وَ حَشَرَنا فى زُمْرَتِکُمْ، وَ أَوَرَدْنا حَوْضَ نَبِیِّکُمْ، وَ سَقانا بِکَأْس ِ جَدِّ کُمْ، مِنْ یَد عَلِى ِّ بْن ِ اَبى طالِب، صَلَواتُ اللّه عَلَیْکُمْ