بازار محصولات سنگین خودرویی(در مقایسه با کلاس سدان) نیز یک کسب و کار با گردش مالی بالا و بسیار سود آور برای کمپانی های مطرح به شمار می رود و با توجه به اهمیت این رده تولیدی در حمل و نقل و پروژه های عمرانی، پوپایی و پیشرفت قابل تحسینی در صنعت مذکور جریان دارد.
پول نیوز، رکسانا دانیالی – همواره شاهد ارائه آمار بسیار متنوعی در رابطه با بازار جهانی خودرو به عنوان یکی از مهمترین کالاهای مصرفی در سطح جهانی هستیم. هر روز گزارش های متنوعی در رابطه با میزان فروش کلاس های مختلف از سدان گرفته تا کراس اوور و کوپه های پرقدرت هستیم که در پول نیوز نیز بازنشرهای متنوعی در این رابطه داشته ایم.
برای امروز نیز سراغ گزارش های آماری خودرویی می رویم و با این تفاوت که برترین تولیدکنندگان تراک در جهان را براساس آخرین گزارش سال مالی، معرفی کنیم. بدیهی است آنچه در این گزارش آمده است براساس تقسیم بندی کمپانی های تولیدکننده برای محصولات با در رده کلی “تراک” است.
با توجه به اهمیت و تفاوت هایی که در رده بندی خودروهای کلاس تراک در بخش های مختلف جهان وجود دارد در انتهای مطلب اطلاعات مربوط به طبقه بندی تراک ها را خواهیم آورد.
بدیهی است بازار محصولات سنگین خودرویی(در مقایسه با کلاس سدان) نیز یک کسب و کار با گردش مالی بالا و بسیار سود آور برای کمپانی های مطرح به شمار می رود و با توجه به اهمیت این رده تولیدی در حمل و نقل و پروژه های عمرانی، پوپایی و پیشرفت قابل تحسینی در صنعت مذکور جریان دارد.
دایملر
درآمد: ۴۲٫۵۹۴ میلیارد دلار
ولوو
درآمد: ۲۶٫۳۱۹ میلیارد دلار
پکار(کمپانی آمریکایی از سال ۱۹۰۵ و مالک برندهای مطرحی مانند کنوورث، داف، پیتربیلت و لیلاند)
درآمد: ۱۴٫۷۸۲ میلیارد دلار
ام آ ن (مان) (کمپانی آلمانی از سال ۱۷۵۸، این شرکت در زمینه ساخت و تولید کامیون، اتوبوس، موتور دیزل، ماشین آلات توربینی و خدمات صنعتی فعالیت می‌کند.)
درآمد: ۱۰٫۲۰۱ میلیارد دلار
اسکانیا
درآمد: ۷٫۵۳۳ میلیارد دلار
اطلاعات مربوط به طبقه بندی تراک ها
طبقه بندی تراک ها اصولا بر مبنای حداکثر وزن بارگیری شده که اغلب با استفاده شاخص دسته بندی وزن ناخالص وسیله ی نقلیه (GVWR) و وزن ناخالص تریلر (GTWR) محاسبه می شود، صورت می گیرد. لازم به ذکر است که این شاخص ها در هر کشور بر اساس قوانین دولت ها متفاوت خواهند بود. اگر بخواهیم تعریف دقیق تری از GVWR داشته باشیم، می توان گفت که این اصطلاح به حداکثر وزن عملیاتی یک وسیله ی نقلیه که توسط شرکت سازنده اعلام می شود، اشاره دارد.
” آمریکا ”
همان طور که اشاره شد در آمریکا نیز طبقه بندی تراک های تجاری بر اساس شاخص GVWR انجام می شود. این طبقه بندی کلاس ۱ تا ۸ را در خود جای می دهد که از ۳-۱ در دسته ی تراک های سبک، ۶-۴ در دسته ی تراک های متوسط و ۸-۷ در دسته ی تراک های سنگین قرار می گیرند. در ادامه هر کدام از این دسته ها به صورت جداگانه بررسی خواهند شد.
- ۱٫ تراک های سبک
+ کلاس ۱
شاخص GVWR در این کلاس محدوده ی ۶۰۰۰-۰ پوند معادل ۲۷۲۲-۰ کیلوگرم را به خود اختصاص می دهد. نمونه هایی در کلاس ۱ جای می گیرند که از جمله ی آن ها می توان به دوج داکوتا، شورولت کلرادو، تویوتا تاکوما و نیسان فرانتیر اشاره کرد.
+ کلاس ۲
حداکثر وزن عملیاتی تراک های این کلاس در محدوده ی ۱۰۰۰۰-۶۰۰۱ پوند معادل ۴۵۳۶-۲۷۲۲ کیلوگرم خواهد بود. مثال هایی از کلاس ۲ نیز دوج رم، شورولت سیلورادو و فورد سری- اف هستند.
خود این کلاس به دو زیرکلاس دسته بندی می شود شامل زیرکلاس ۲a با محدوده ی وزنی ۸۵۰۰-۶۰۰۱ پوند معادل ۳۸۵۶-۲۷۲۲ کیلوگرم و زیرکلاس ۲b با محدوده ی وزنی ۱۰۰۰۰-۸۵۰۱ پوند معادل ۴۵۳۶-۳۸۵۶ کیلوگرم. در زیرکلاس ۲b وسایل نقلیه ای همچون دوج رم، شورلت سیلورادو و فورد سری- اف قرار می گیرد.
خودرو های اس یو وی این زیرکلاس نیز شامل فورد اکسکورژن و شورولت سابربن ۲۵۰۰ خواهد بود. به زیرکلاس ۲a اغلب تراک های سبک نیز گفته می شود در حالی که زیرکلاس ۲b بیشتر به پایین ترین دسته بندی تراک های سنگین وزن اشاره دارد.
+ کلاس ۳
GVWR در مورد کلاس ۳ بازه ی ۱۴۰۰۰-۱۰۰۰۱ پوند معادل ۶۳۵۰-۴۵۳۶ کیلوگرم را به خود اختصاص داده است. نمونه های این کلاس نیز شامل دوج رم ۳۵۰۰، فورد سوپر دیوتی F-350، فورد سری ای ۳۵۰ و هامر اچ ۱ با حداکثر وزن عملیاتی ۱۰۳۰۰ پوند معادل ۴۶۷۲ کیلوگرم می شود.
- ۲. تراک های متوسط
زمانی که برای نخستین بار تولید تراک های سبک در آمریکا آغاز شد، این وسایل نقلیه بر اساس ظرفیت حمل بار خود به تن، طبقه بندی می شدند (به عنوان مثال ½، ¾ و ۱ تن). با گذشت زمان، ظرفیت حمل بار تراک ها رو به افزایش گذاشت در حالی که عناوین تن همچنان مانند قبل ثابت بودند. از این رو رتبه بندی های جدیدی که بر اساس تن صورت می گیرد برای مقایسه ی اندازه ی استاندارد تراک ها استفاده می شود نه ظرفیت حقیقی آن ها.
برای مثال شورلت اس- ۱۰، دوج داکوتا و هوندا ریج لاین ¼ تن طبقه بندی می شوند. شورولت سی۱۰/ کا۱۰ و دوج ۱۵۰۰، ½ تن هستند. در دسته ی ¾ تن نیز می توان به فورد F-250، شورولت سی۲۰/ کا۲۰، شورلت ۲۵۰۰ و دوج ۲۵۰۰ اشاره کرد. فورد F-350، شورولت سی۳۰/ کا۳۰، شورلت ۳۵۰۰ و دوج ۳۵۰۰ نیز در گروه ۱ تن جای می گیرند. همین روند در مورد ون ها و خودرو های اس یو وی (ون دوج ۱ تنی و یا شورولت سابربن ½ تن)، تراک های متوسط (فورد ۱ ½ تن F-450) و بعضی از وسایل نقلیه ی نظامی نظیر M35، ۲ ½ تنی نیز وجود دارد.
+ کلاس ۴
در کلاس ۴ شاهد GVWR در محدوده ی ۱۶۰۰۰-۱۴۰۰۱ پوند معادل ۷۲۵۷-۶۳۵۱ کیلوگرم هستیم. از جمله وسایل نقیله ی این کلاس می توان به فورد سری ای- ۴۵۰، فورد سری اف- ۴۵۰، دوج رم ۴۵۰۰ و شورولت کودیاک ۴۵۰۰ اشاره کرد.
+ کلاس ۵
GVWR در این کلاس محدوده ی ۱۹۵۰۰-۱۶۰۰۱ پوند معادل ۸۸۴۵-۷۲۵۸ کیلوگرم را شامل می شود. International TerraStar، دوج رم ۵۵۰۰، فورد سری اف- ۵۵۰ در کلاس ۵ جای می گیرند.
+ کلاس ۶
در کلاس ۶ GVWR در بازه ی ۲۶۰۰۰-۱۹۵۰۱ پوند معادل ۱۱۷۹۳-۸۸۴۶ کیلوگرم قرار می گیرد. از مثال های این کلاس نیز می توان از International Durastar، شورولت کودیاک و فورد سری اف- ۶۵۰ نام برد.
- ۳٫ تراک های سنگین
+ کلاس ۷
برای راندن وسایل نقلیه ی این کلاس و کلاس بالاتر در آمریکا، فرد باید مجوز رانندگی تجاری کلاس Bدریافت کند. GVWR در کلاس ۷ شامل ۳۳۰۰۰-۲۶۰۰۱ پوند معادل ۱۴۹۶۹- ۱۱۷۹۴ کیلوگرم می شود. فورد سری اف- ۷۵۰ و GMC C7500 در این کلاس قرار دارند.
+ کلاس ۸
اگر حداکثر وزن عملیاتی که یک وسیله ی نقلیه توان حمل آن را دارد بالای ۳۳۰۰۰ پوند معادل ۱۴۹۶۹ کیلوگرم باشد، در این کلاس دسته بندی می شود که شامل کامیون یدک کش و کامیون های کمپرسی خواهد شد.
” اتحادیه ی اروپا”
در اروپا مجوز های رانندگی نوع B برای اتومبیل ها، نوع C برای کامیون ها و نوع D مخصوص اتوبوس ها است. چنان چه عددی به این مجوز ها افزوده شده باشد، نشان دهنده ی نسخه های سبک در کلاس های مربوطه خواهد بود. حرف اضافه ی E نیز مربوط به تریلر های بزرگ تر (GTWR) است.
+ کلاس B اجازه ی استفاده از خودرو های GVWR کمتر از ۳۵۰۰ کیلوگرم و تریلر ها با GTWR کمتر از ۷۵۰ کیلوگرم را می دهد. خودرو هایی که در این دسته جای می گیرند معمولا تحت عنوان “خودرو های تجاری سبک” و یا به اختصار LCVs نامیده شده و شامل فورد ترانسیت، مرسدس بنز اسپرینتر و فیات دوکاتو می شود.
+ کلاس BE مجوز تریلر هایی است که GTWR آن ها بیش از ۳۵۰۰ کیلوگرم نباشد.
+ کلاس C1 محدودی GVWR تا ۷۵۰۰ کیلوگرم و GTWR تا ۷۵۰ کیلوگرم را در خود جای می دهد.
+ کلاس C محدودیتی برای GVWR ندارد اما GTWR همچنان باید زیر ۷۵۰ کیلوگرم باشد.
+ کلاس C1E مجوز کلاس B و یا C1 برای تریلر هایی است که GTWR آن ها بیش از ۷۵۰ کیلوگرم نباشد. حداکثر وزن عملیاتی ترکیب شده ی خودرو و تریلر نیز نباید از ۱۲۰۰۰ کیلوگرم فراتر رود.
+ کلاس CE برای وسایل نقلیه ی کلاس C، محدودیت GTWR تریلر ها را حذف کرده است.