رضا یزدانی: مگر ما در ایران ستاره داریم!
هرازنو: به نقل از روابط عمومی برنامه موسیقی چارگوش، دومین برنامه چارگوش به گفتگو با رضا یزدانی خواننده موسیقی کشورمان اختصاص داشت به طوری که این خواننده در حضور علی اوجی مجری چارگوش به گفتگو درباره زندگی هنری خود پرداخت.
در ابتدای این برنامه رضا یزدانی با اشاره به شروع فعالیتش در عرصه موسیقی گفت:من دوم دبستان بودم که پدرم یک روز با یک استریو و با دو باند و یک جبعه که دو ردیف کاست ایرانی و خارجی درون آن بود به خانه آمد و برای من موسیقی با آن ردیف کاستهای موزیک خارجی شروع شد.
وی ادامه داد: من در مدرسه می خواندم و به نوعی معرکه می گرفتم و در مقطع دبیرستان با دسته صندلی گیتار درست می کردم و می زدم و می خواندم . ما یک گروه زیرزمینی در سال 1370 داشتیم که من در آن می خواندم و کارهای برتر موسیقی راک آن زمان را کاور می کردیم . در واقع رضا یزدانی سال 76 با تئاتر “دادگاه جنجال برانگیز یک هیولا” در سالن اصلی تئاتر شهر در فضای رسمی هنری ورود کرد که یادم هست که در آن اجرا تمام تنم می لرزید و اولین کنسرتم هم سال 87 بود.
این خواننده با بیان اینکه عاشق مولانا هستم، بیان داشت: من با اشعار مولانا کار موسیقی را شروع کردم چون اشعارش سراسر ریتم است و آن جنس شعر را که به ترانه نزدیکتر است بیشتر دوست داشته و دارم.
یزدانی در ادامه این برنامه درباره عدم همکاری اش با ناصر عبداللهی گفت:زمانی که ناصر در مرحله انتشار آلبومش بود من در حین ضبط آلبوم “شهر دل” بودم.به استودیو آمد و با هم درباره قطعه “ناصریا” صحبت کردیم او از من خواست که بخشی از این قطعه را بخوانم اما من جواب منفی دادم چون آن زمان من آلبوم نداشتم و نمی خواستم بگویند که من با ناصر عبداللهی به موسیقی وارد شدم .
خواننده قطعه لاله زار با بیان اینکه من از نسل اول موسیقی پاپ ایران هستم افزود: من از دهه 70 کارم رو شروع کردم .دوسال آلبوم “پرنده بی پرنده”ام مجوز نگرفت و گفتند چرا این خواننده اینجوری می خواند. در همان سالها شادمهر عقیلی از ایران رفت ولی من همیشه دوست داشتم اینجا بخوانم و نفس به نفس مردم باشم بر این اساس سختی هایش را هم قبول کرده بودم و خداروشکر این شرایط امروزه دیگر حل شده است .
یزدانی در بخش دیگری از گفتگوی خود عنوان کرده که از ابتدا مجوز اجرای صحنه ای نداشتم و حتی با انتشار سه آلبوم همچنان این اجازه را پیدا نکردم تا اینکه در سال 87 اولین کنسرتم را برگزار کردم. من با فیلم “سربازان جمعه” به سینما پا گذاشتم که قرار بود نقش یکی از سربازها را بازی کنم آن زمان آقای کیمیایی آلبوم ” پرنده بی پرنده” و قطعه “لاله زار” را بواسطه اندیشه فولادوند شنیده بود به همین دلیل مرا دعوت به همکاری کرد که به دلایلی آن همکاری اتفاق نیفتاد و سرانجام از فیلم “حکم” با ایشان همکاری کردم. از آن به بعد 4 فیلم “حکم”،”رئیس”،”محاکمه در خیابان” و “متروپل” را با ایشان کار کردم.
این خواننده بیان داشت: تیتراژ سریال”مرگ تدریجی یک رویا” ورودم به تلویزیون بود و می توانم بگویم که برای من آلبوم “سلول شخصی” مهمتر از بقیه آثارم است .شاید از لحاظ اقبال عمومی کمتر دیده شده باشد اما معتقدم که این آلبوم چند سال بعد شنیده می شود.
وی با بیان اینکه ما که در کشورمان ستاره نداریم ، گفت: من همیشه دنبال مهر و امضای شخصی خودم بودم و این برایم مهم است نه ستاره بودن. من در روند کاریم سعی کردم خودم را تکرار نکنم.
برنامه موسیقی چارگوش هر هفته از آپارت پخش می شود.